Feelings [P.J.M]

Special chapter

"sayang tak payah buat kerja duduk je. Kan saya dah kata jangan banyak buat kerja. Tak baik untuk kesihatan baby dan awak. Duduk je lah diam2 saya boleh je buat kerja rumah ni. Saya taknak kesihatan awak terjejas."

Bella hanya mendengar bebelan Jimin tanpa sepatah kata. Bila dia nak buat kerja mesti Jimin halang padahal buat kerja rumah yang ringan-ringan je.

"Saya bosan lah. Takkan lah saya nak buat kerja sikit pun tak boleh?" Ujar Bella kepada Jimin di sebelah.

"Bukan tak boleh tapi saya sayang awak tahu tak. Kalau jadi apa-apa kat awak macam mana? Saya jugak yang susah hati." Kata Jimin.

"Lepastu awak nak kata yang saya ni menyusahkan awak lah. Takpelah kalau macam tu saya mintak maaf kalau saya buat salah." Kata Bella sambil memuncungkan mulutnya dan berpaling ke arah lain. Jimin pula tersenyum melihat isterinya membuat muka begitu. Baginya Bella sangat comel.

"Boleh pulak awak senyum!" Marah Bella. Alahai marah pun comel ke? Desis hati Jimin.

"Awak merajuk ke? Hahaha. Saya bukan maksudkan yang awak ni menyusahkan. Saya cuma taknak kesihatan awak terjejas. Saya sayangkan awak. Nanti macam mana hidup saya kalau takde awak? Cuba awak bayangkan. Saya tak boleh nak bayangkan macam mana. Saya sayang awak sangat. Jaga kesihatan awak ye" ujar Jimin kepada isterinya. Tangan Bella digenggam olehnya.

"Tapi saya bosan lah duduk kat rumah takde benda pun nak buat. Saya nak sambung belajar awak tak bagi" kata Bella.

"Buat apa nak belajar. Awak duduk rumah je jaga anak kita dan jaga saya elok-elok hehe. Kalau awak bosan ikut saya pergi office esok." Kata Jimin.

"Betul ke?" Soal Bella teruja. Ye lah asyik terperap je dalam rumah lebih baik ikut Jimin takde lah bosan sangat.

"Ye lah. Tapi kat sana pun saya rasa awak takde benda pun nak buat. Baik awak duduk rumah tidur lagi best."

"Taknak lah nanti gemuk. Sape kata saya takde benda nak buat?" Soal Bella.

"Awak nak buat apa?" Soal Jimin pula.

"Nak tengok awak. Nanti takde lah bosan sebab saya tak pernah bosan tengok awak. Hehe" Ujar Bella sambil tersengih.

"Amboi ayat! Sejak bila jadi sweet talker ni?" Soal Jimin kepada isterinya.

"Sejak jadi isteri awak lah." Kata Bella lagi. Jimin pula yang merah pipi akibat malu dgn ayat Bella.

"Makin lama makin pelik perangai awak." Kata Jimin yang ingin menutup malu.

"Mana ada pelik" Ujar Bella.

"Ye lah. Awak dah makan ke belum ni?" Soal Jimin.

"Dah tapi lapar lah" kata Bella dengan manja.

"Kan dah makan macam mana boleh lapar" Ujar Jimin.

"Awak tanya lah baby ni. Baby yang nak makan bukan saya." Jawab Bella dengan selamba.

"Baby lapar konon." Kata Jimin sambil ketawa.

"Betul lah. Kan baby kan?" Bella mengusap perutnya tanda bertanya kepada baby.

"Ada-ada je awak ni. Dah jom bersiap kita makan kat luar" Ujar Jimin. Tapi Bella tidak bergerak dari tempat duduknya.

"Taknak makan luar. Saya nak awak yang masak." Ujar Bella. Jimin memandang Bella dan berkata.

"Saya mana pandai masak" Jimin sudah menggaru belakang kepalanya.

"Alaa boleh lah. Baby teringin nak makan masakan awak" kata Bella sambil mengerdipkan matanya beberapa kali.