My Brother's Best Friend

{Κεφ 21 Part 2}

Έχουν περάσει σχεδόν δυο μήνες και ο Αχιλλέας έχει φρικάρει...Έχει ψάξει όλη την Αθήνα και κάθε βράδυ παίρνει σβάρνα του δρόμους.

Η Λυδια μαζί του...Ενώ η Αθήνα τους βοηθάει κρυφά από τον Αλεξ ο οποίος ξέρω ότι ανησυχεί...Ελλα είναι αρκετά εγωιστής για να το δείξει.

Ένα βράδυ μια μέρα αφού έφυγε...Έλαβα ένα ανώνυμο μήνυμα που έλεγε «Σταματά να ψάχνεις!».
μονάχα αυτό.Και από τότε.Δηλαδη δυο ολόκληρους μήνες δεν έχω ακούσει τίποτα.Δεν έχω όρεξη να μιλήσω με κανέναν.

Να κάνω το οτιδήποτε.
Μου χάιδεψε απαλά τα μαλλιά και μου είπε προσπαθώντας να με ηρεμήσει.

«Μικρή ηρέμησε»

Μου είπε και έγνεψα αρνητικά.

«Δεν μπορώ Κίμωνα...Εδώ δεν ξέρω αν ΖΕΙ καν»

Είπα και ξεφυσηξα περνώντας τα χέρια μου μέσα από τα μαλλιά μου.

«Κι μέσα σε όλα αυτά έχω και τον Αλεξ Να λέει ότι αν σήμερα κάτι για εκείνον δεν πρόκειται να αντιδρούσα έτσι, όμως ξέρει ότι στην πραγματικότητα Ήθελε ακόμα εκείνη και του το είχε πει, και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι έκανε κάτι τέτοιο σε έναν άνθρωπο που τον υποστήριξε ότι έβαλ Ήθελε ακόμα εκείνη και του το είχε πει, και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι έκανε κάτι τέτοιο σε έναν άνθρωπο που τον υποστήριξε σαν αδερφός του»

Είπα ξεφυσώντας και τράβηξα ελαφρά τα μαλλιά μου.

«Κίμωνα αν έχει πάθει κάτι θα φταίω εγώ»

Είπα κλαίγοντας και με έσφιξε στην αγκαλια του όπου επικρατούσε παντού και απεριόριστα το έντονο άρωμα του.

«Είναι μια χαρά ηρέμησε...Είναι σίγουρος ότι είναι μια χαρά»

Μου είπε προσπαθώντας να με ηρεμήσει καθώς μου χάιδευε απλά τα μαλλιά.

Δεν Άντεχα να τον σκέφτομαι έτσι...Να τον σκέφτομαι πληγωμένο...Ή να έχει πάθει το οτιδήποτε.

[...]

Ιωνας POV

Δυο μήνες πριν.

Μάζεψα όλα τα πράγματα μου ενώ προσπαθούσα κάθε λεπτό που περνούσε να μην κλάψω με κάθε πράγμα που έβαζα μέσα στον σάκο μου.

Η ώρα ήταν 2:30 το βράδυ...Όποτε δεν είχα ιδέα τι θα έκανα.Ομως κάτι θα έβρισκα.

Έβαλα μέσα στον σάκο την μια κορνίζα μας όπου είμαι εγώ και ο Αλεξ την πρώτη χρόνια που γνωριστήκαμε καθώς τρώγαμε παγωτό έξω από το δημοτικό.