MİSALİ

"Her günbatımında." :)

Sahilden geldikten sonra ilk iş yemek yemem oldu. Biraz daha aç dursam bayılacaktım nerdeyse. Tamam abarttım. Bayılmazdım belki ama işte çok acıkmıştım.
...

Bugün asistanımın verdiği raporları inceliyorum da kadının durumu baya kritik. Hasta yakını gerçekten çok endişeli olmalı. Hasta yakınıyla anlaşabilirmiyiz bilemiyorum. Hani benim ruh eşim olduğunu ve aynı dilden konuştuğumuzu söylediler ama ben benim dilimden anlayanlarla pek anlaşamam doğrusu ama ne yapalım. Bide yani hastaneyi resmen tehdit etmişler eğer hastaya bir şey olursa hepimiz bitermişiz. Görende pazardan mal beğeniyo sanar. Sadece seninki yardıma muhtaç değil, durumu daha kötü insanlar da var. Herneyse . Hastanın sonuçlarına bakılırsa %81 lik ölüm riski %76da bitkisel hayat riski var. Bu durum bir hastaya nasıl anlatılır bilemiyorum doğrusu ama elimden geleni değil daha fazlasını yapıcağıma eminim. Melek Canyakar ne olursa olsun sizi kurtarıcam. Raporları inceliyorum ama kafa yerinde değil ki. Bugün sahilde gördüğüm adam. Sahi gerçekmiydi o. Hala anlayamıyorum yani gerçekmiydi ya. Veya o kimdi ? Aslında birbirimizi tanımazsak daha iyi anlaşırız. Sonuçta ben bile gerçek olmayan sadece insanlara gösterdiğim kadını sevmiyorum. Başkalarının sevmesini de beklemem doğrusu. Herşeyden uzak sadece "Masal & Roman" çok güzel ya hani ne bilim işte tarifi olamayan bi duygudayım. Sadece gerçek benliklerimiz. Adımız, ünümüz veya mesleğimiz olmadan. Ama şuna eminim ki
İLK DEFA GERÇEKTEN MUTLUYUM. Ve emin olduğum bişey daha var

BU ADAM BENİM CANIMI YA ÇOK YAKACAK YA DA , AYAKLARIMI YERDEN KESECEK.

Geçekten olacakları merak ediyorm. Acaba onu yarın görecekmiyim. Roman bey sizi ne kadar uzun olursanız olur okumak isterim doğrusu. Güzel bir kitaba benziyorsunuz. Blki gelecek bölümleri beraber atarız. Neden olmasın.

...

Hastanenin şuanki hali resmen 1. Dünya savaşı yani. Bu adam her kimse herkesin çok korktuğu belli ama bence çok saçma. Yani ben kimseden korkmam. Ne olursa olsun doğru herzaman doğrudur. Hani bir de adamla konuşmak için bütün görevleri bana verdiler. Bu kadar mı ürkütücü biri ki. Bence abartıyorlar.

"Ahsen herşeyi okudun demi. Yani kadın hakkında ki her şeyi biliyorsun. Bak hiçbir eksik olmamalı."

Bunu söyleyen başhekimin ta kendisiydi. Neden bu kadar tedirginler ki ? Bence abartmaya gerek yok. Bıraksak etrafa duvar örüp elektrikli tdller çekip korumaya alacaklardı.

"Elbette siz hiç merak etmeyin. Ama biraz sakin olun yoksa hastayla değil de sizinle ilgilenmek zorunda kalıcam."

Kahkaha atarak söylediğim sözlere herkes şaşırmıştı. Hani ciddilik efendisi olduğum için heralde. Ama unuttukları bişey var ki benim için herkes aynıdır. Yani herkesin canı ve atan bir kalbi vardır ve kurtarılmayı hak eder. Bu konuda kimseye ayrıcalık yapmam. Bu benim en önemli değerlerimden biridir. Şaşkın gözlerin üzerimden gitmesini sağlayan tok bir ses oldu.

"Hocam ne zaman gelcek hasta." Ve Onur sahnedeki yerini alır. Süper ikimiz ve bir hasta ne de uyumlu.

...

İçeri giren koruma kılıklı insanlar ve tekerlekli sandalyedeki tatlı hanım. Yüzü çok tatlıydı ve durumuna rağmen gülümsüyordu. Sanırım yeni hastamla baya iyi anlaşıcaz. Ama bir sorun var bu kadar çok insanın hastaneye girmesi yanlış ve insanlar onlar yüzünden işlerine ara vermişler. Böyle bir saçmalığa tahammül edermiyim ben hiç.

"Merhaba tatlı bayan . Nasılsınız acaba? "

Sorumla bütün gözler bana dönmüştü. Ne yani. Karşımdaki insan azrail değil. Neden bu kadar korkuyorlardı ki. Herneyse.

"Teşekkürler gayet iyiyim. Siz benim yeni doktorum olmalısınız."

"Evet. Benim ama doktorum kelimesi bana çok resmi gelir. Ben hastalarımı ailem olarak gördüğüm için doktorum değil de arkadaşım deseniz daha mutlu olurum doğrusu."