CHAPTER 3:I Love You

9.8K 217 6
                                    


SAMANTHA's POV

What! GANSTER..OMG tama nga ang hinala ko mga gangster nga talaga sila..

Nandito parin ako sa loob ng bahay kasama sila. Nag uusap usap sila pero hindi ko maintindihan ang pinag uusapan nila.

One time narinig kong may pinag uusapan silang ibang gang kaya siguro mga gangster nga sila. Kailangan ko na talagang umalis dito baka ano pa ang gawin nila sa akin.

"Ano ba ang kailangan nyo sa akin" lumapit sa akin ang lalaking nagdala sa akin dito.

"Don't worry hindi ka namin sa saktan, pero sa isang kondisyon may ipapagawa ako sayo para pambayad mo sa pagsira ng aking sasakyan" tumigil sya sa harapan ko at tinitigan ako sa mata.

" ano naman ang ipapagawa mo sa akin?" inirapan ko naman sya at tumingin sa iba pa naming kasama dito. Nakatingin lang sila sa aming dalawa at naghihintay hanggang matapos ang pinag-uusapan namin.

"Simple lang be my girl" sabay lapit ng mukha nya sa akin. Inilayo ko naman ang aking mukha palayo sa kanya at humakbang paatras.

"Sus.. yun lang pa-- WHAT!.. n-no way!" Sino sya sinuswerte pati ba ito kukunin nya e  wala panga akong naging boyfriend, sya nanga yung first kiss ko pati ito pang first boyfriend.. arghh NO WAY! 

"Ayaw mo? Sige.." tumalikod sya sa akin at pumunta sa mga kasama nyang naghihintay sa kanya para sa ipag patuloy ang kanilang pinag-uusapan.

Mabilis akong lumabas ng bahay at inisip parin ang sinabi nyang yun. Bakit ang bilis nyang pumayag parang iba ito. Ahh siguro naisip nyang iba nalang ang gagawin nyang alalay. Tama nga..

Patuloy akong naglalakad patungo sa labasan ng may tumigil na sasakyan. Tiningnan ko ang sasakyang tumigil, hindi ako nagkamaling sasakyan nya ang tumigil.


Bumaba ang wind sheild ng sasakyan at nakita ko ang mukha nya "sakay" sigaw nya sa akin.

"At bakit naman ako sasakay?" Pagkatapos non tinalikuran ko sya at pinatuloy ko ang aking paglalakad.

Nakakatakot naman dito bakit ba hindi ako sumakay sa kanya kanina, alam mo Samantha ang arte arte mo tinutulungan ka na nga nong tao aayaw ayaw kapa.

Lumingon ako sa likuran para tingnan kung nandyan pa sya, pero hindi ko nakita ang kanyang sasakyan ngunit mayrong sumusunod sa akin.

Samantha relax dadaan lang yan syempre kalsada to daraanan ng mga sasakyan, wag kangang kabahan, okay! Kausap ko sa sarili ko.

Binilisan ko ang paglalakad habang lumilinga sa likuran para masilip ko kung mayron pang sumusunod sa akin. Hindi ko na maiwasang kabahan dahil may sumusunod parin sa akin.

Bakit naman kasi kaagad akong iniwan ng lalaking yun arghh. Lord help me.

Halos tumatakbo na ako ng may biglang tumigil na sasakyan at bigla akong hinawakan sa aking siko na mahigpit at mabilis na pinasok sa sasakyan.

"Ano ba bitiwan mo ako, ano ba ang kailangan nyo sa akin?"  nagpupumiglas ako pero wala na akong magawa dahil naka pasok na kami sa loob ng sasakyan.

Tinignan ko kung sino ang kumuha sa akin. Napabuntong hininga ako ng mapasino ko kung sino ang kumuha sa akin.

"Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin? At sino ang humahabol sa akin?" Tanong ko sa kanya. Hindi nya ako pinansin parang hindi nya ako narinig "hoy kinakausap kita" liningon lang nya ako at binalik ang kanyang atensyon sa kalsada.

Habang sya ay nagmamaneho bigla syang nagsalita"kalaban namin ang humahabol sa iyo"

"ano? Bakit ako?" Ano ba naman ito, ano ba ang kasalanan ko sa kanila."bakit ako ang hinahabol nila?" Tanong ko sa kanya.

"Hmm. Sa tingin mo, bakit nga ba? Simple lang. Guess what?"

panghahamon na tanong niya sa akin.

Napaisip naman ako dahil sa naging tanong niya. Bigla na lang nanlaki yung mga mata ko ng marealize ko yung ipinupunto niya.

"Dahil palagi akong nasasama sa mga business niyo?!"

sambit ko at napangisi lang siya.

"Sasakay ka ba o hindi? Unless,gusto mong mahuli ng mga manyak gangster na yun"

Sabi niya at agad naman akong pumasok sa backseat ng kotse niya.

"It's playtime"

Sabi niya at pinaharurot ng mabilis yung sasakyan. Mabuti na lang at may seatbelt dito kung hindi ay kanina pa ako patay dahil sa sobrang bilis ng pagpapatakbo niya.

Hayys. Paano nga ba ang isang simpleng tao na katulad ko ay nasangkot sa mga buhay ng mga gangster.

"Paano kapag tinanggap ko yung alok mo?"

Tanong ko at napasulyap siya sa akin gamit yung rearview mirror.

"Siyempre, after contract ay tapos na tayo. We are free to live our own life"

Seryosong sabi niya.

"Baka mainlove ka sa akin. Sorry, pero hindi ako pwede"

Sabi ko sa kaniya. He step in the break of the car at tsaka lumingon sa akin.

Mas inilapit pa niya yung mukha niya sa mukha ko. Pigil hininga ko naman siyang tinitigan.

"Mainlove? Kanino? Sa iyo? NEVER."

Madiing sabi niya sa akin.

"Lalo na at flatchested ka pa. You will not satisfy me in times of my need"

He said and then smirked at me.

"Why y- - -"

Ngumisi lang siya at lumabas ng kotse. Ang bastos talaga nang manyak na to!

Ano nga ba yung pangalan niya?

Lumabas ako ng kotse at ngayon ko lang napansin na naabutan na pala kami nung mga walang'yang gangster na katunggali nila.

"Hey you! What's your name again?"

Tanong ko at ngumiti lang siya.

"It's Nathan, my flatty girl"

Panunukso niya sabay tingin sa dibdib ko. Tinabunan ko nga. Sobrang manyak eh.

In my peripheral view, nakita ko pa yung pagwink niya sa akin. Tss. Nakakainis talaga yung presensya niya, pansin niyo ba?

"Nathan, i hate you!!"

Sigaw ko at napalingon naman siya sa akin..

"Well, i love you"

Sabi niya sabay suntok sa kalaban. Pero hindi niya parin inalis yung titig niya sa akin.

Is he joking? Tell me he's joking! Gosh, inlababo na siguro ang lalaking to sa akin eh.

----------------

P.s.

Sorry guys dahil natagalan ako sa pag-update ng chapter 3. Madaming schoolworks eh. Btw, the half of this chapter was written with the help of BrokenSiAteNiks. So, how's the chapter 3? Let me know your opinion by posting a comment in the comment box.

Heart <3

FALLING IN LOVE WITH A STRANGERWhere stories live. Discover now