FALLING IN LOVE WITH A STRANGER

Chapter 10

Hello
everyone
Enjoy reading this chapter 😊

          Grabe ang pag alala ko para kay Samantha kulang nalang tawagan ko ang lahat ng santo para walang mangyaring masama sa kanya na okay lang siya.

Mabuti nalang nakita ni Jetro na parang pinipilit siyang pinapasok sa loob ng sasakyan hindi niya mamukhaan ang mga lalaking dumukot sa kanya kaya nang tinakpan na ng panyo sa mukha si Samantha ay don na ako tinawagan ni Jetro para ibalitang may emergency. Sinundan niya ito at inopen niya ang kanyang  GPS para maka sunod kami kung saan ang location na pinag dalhan kay Samantha.

Ang grupo nina Rommel ang dumukot sa kanya ang pinaka una unahang kalaban at pinaka matindi. Matagal na naming ka away ang grupong iyo mula pa nong naging fling ko ang pinsan ni Rommel. Lahat ng  mga babaeng nagdaan sa akin ay ginawa niya iyon dahil hindi niya ma tanggap na niloko ko ang kanyang pinsan. Pero sa lahatng babaemg iyon ay si Samantha lang niligtas ko dahil sa nakaraang mga babaeng iyon ay sina Thunder, Jetro at Marco ko lang pinapapunta para iligtas sila.

Pabalik balik akong nag lalakad sa loob ng room ni Samantha na parang walang kapaguran. Kanina pa ako pinapakalma ng mga kasama ko. Perod hindi mawala sa sistema ko ang pag alala. First time lang nangyari sa akin ito, ang mag alala sa iisang babae maliban sa aking mama at sa ate ko.

"Nathan can yous stop walking, kanina pa masakit ang ulo ko." pagalit na sabi ni Marco. Tiningnsn ko siya ng masama. "pwes umuwi ka sa bahay nyo at itulog mo you fucker" nagagalaiti kong sabi sa kanya.

Natigil ang aming pag babangayan ni Marco ng narinig namin si Chloe "oh my gosh you're awake. Thanks God" kasama namin sila dito tinawagan ni thunder si Cathy na mukhang girlfriend na niya.

Nilapitan ko agad si Samantha at hinawakan sa mukha. "are you okay. May masakit ba? What are you feeling?" sunod sunod na tanong ko sa kanya. Pinatawag ko kina jetro ang doctor para matignan siya.

"a-anong n-nangyari" pabulong na tanong niya. "bakit ako nandito"

Nagdadalawalang isip ako kung sasabihin ko ba sa kanya ang totoong nangyari o hindi. Pero namayani sa akin na sabihin ko na sa kanya.

"na kidnap ka" maikling litanya ko. At mukha naman na inaalala niya ang nangyari.

"o my gosh kamusta ang mga sugat mo" tinaas niya ang kaniyang kaliwang kamay para iabot ang aking mukha. Napapikit ako sa kanyang ginawa at ninamnam ang kanyang haplos. Naputol ang kanyang pag haplos sa aking mukha ng biglang bumukas ang pintuan.

"God what happened to you my baby. O my gosh huhuhu" mabilis ang pag lalakad ng babaeng pumasok at kaagad na niyakap si Samantha. "anong nangyari anak"

"na kidnap po ako ma" pag amin ni Samantha sa kanyang ina. "niligtas nila po ako" dugtong pa niya at tiningnang niya ako at hinawakan ang aking isang kamay. Yun lang kami na pansin ng kanyang mama at tinitigan ang mag kahawak naming kamay.

"ahm, tita aalis na po kami gabi na po kasi baka magalit pa po sila daddy and mommy. Sam alis na kami bye goodnight pahinga ka" paalam nila Chloe at umslis na sumunod naman doon sina Thunder ako nalang ang naiwan dito.

"thank you ijo for saving my daughter. Hindi na namin alam ng daddy niya kong anong gagawin sa kanya binigyan namin siya ng bodyguard ayaw niya naman tinatakas niya pa kung minsan kaya tinigil na namin dahil na college na nga siya pero kita mo na muntik na siyang mapahamak. "
Mahabang litanya ng kaniyang mama. At hinawakan pa ang kaniyang balikat.

" sya nga pala napa tingnan mo naba yang sugat mo?"tanong ng ginang sa akin.

" wala pa po"

"hay nakong bata ka patingnan mo na yan baka mainfection ka. Sasabihin nalang namin sa iyo mamaya kung ano ang final na test kay Samantha" pangungulit ng nanay ni Samantha sa akin. Tiningnan ko muna siya at nginitian niya ako at tinanguan na sumang ayon sa kanyang ina. Hinawakan ko muna ang kanyang isang kamay bago lumabas at  may naka salubong akong nurse tyaka tinanong kung pwedeng linisin ang aking mga sugat.

_________

"okay naman siya misis Montenegro sa sobrang pagod at takot niya ay nawalan siya ng malay. Can I ask you something, if she have phobia or any thing that can give fear on her?" tanong ng doctor sa kanyang nanay.

"actually doc meron siyang phobia sa dugo. Nag umpisa po to nong bata pa po siya nang na aksidente sila ng papa niya" pag amin ng kanyang mama. Hinawakan niya g mahigpit ang kaniyan kamay.

"i see misis Montenegro. So wala na kayong mag alala sa kanyang mavg pahinga lang siya at wag masyadong ma stress at pwede na rin kayong maka labas tommorow" nginitian ng kanyang mama ang doctor at nag pasalamat ito at naki pag kamayan ito sa kanya.

"thank you doc" pasasalamat niya sa doctor.

"you're welcome miss Montenegro." umalis na ang doctor sa kanyang room.

"nga pala ma alam na ba ni dad? Baka mag alala na naman yon baka mapano pa yon" minsan ng naka problema si dad sa kanyang puso.

"hindi ko pina alam baka umuwi pa yon dito agad agad. Pangalawang araw niya palang sa New York sa kanyang out of town" pag papaliwanang ng kanyang ina sa kanya minsan nalang kasi niys nakikita ang kanyang ama dahil sa sobrangv busy nito minsan nasa ibang bansa ito. Dalawa o tatlong linggo lang niya makikita ang kanya dad kaya kapag nandito sya sa bansa ay nag babakasyon siya para masulit ang oras na kasama nila ang kaniyang ama.

"kailangan mo ng mag pa hinga anak baka mapano ka pa" hinaplos ng kanyang ina ang kanyang buhok para mabilis siya maka tulog. Ganito ang gina gawa ng kanyang ina noong bata pa siya kapag hindi siya maka tulog sa gabi.

Unti unti na siyang makatulugan ng marinig niyang bumukas ulit ang pintuan ng kaniyang kwarto.

Hindi na niya nalabanan ang antok at tuluyan ng sumama sa agos ng antok.

********

Don't forget to vote this chapter and leave a comment. Thank you everyone sa pag hihintay.