Miłość i miraculum. Biedronka i Czarny Kot

Rozdział 1

Marina siedziała w swoim pokoju . Próbowała zaprojektować suknię na imprezę . Nie mogła nic wymyślić . Wtedy rozległo się pukanie do drzwi .
- Kto tam ? - zapytała .
- To mama,- usłyszała w odpowiedzi - twoja kuzynka Marinette przyjechała .
O nie ! Còrka wielkiego kucharza Dupain'a Marinette . Marina uznawała ją za najgorszą osobę na świecie ! Wiecznie zadzierała nosa , jakby to ona była królową kuchni .
Rozległo się głośne stukanie po schodach i do pokoju wparowała Marinette Dupain .
- Cześć Marina , dawno cię nie widziałam - krzyknęła od progu .
- No czeeeść... - odpowiedziała naburmuszona Marina . Wcale nie chciała teraz widzieć kuzynki , ani trochę . Była bardzo zajęta . Chciała zaprojektować suknię , żeby Artur zwrócił na nią uwagę . To właśnie on ją zainspirował do projektowania ubrań .
Marinette usiadła na krześle obok .
- Co tam robisz ? - zapytała .
- Projektuję sukienkę na imprezę - odpowiedziała Marina .
Marinette spojrzała na szkic ze wszystkich stron , wyrwała kuzynce spod ręki i zaczęła szkicować . Po kilku minutach Marina zobaczyła kreację tak piękną , że zabrakło jej tchu . Sukienka była biała w czarne kropki , była udekorowana czarnymi piórami i cekinami .
- Jaki piękny projekt - krzyknęła i zaczęła szukać zestawu do szycia .
[***]
- Wow wyglądasz cudownie - powiedziała Marinette , gdy Marina pokazała się w kreacji .
- Marinette , to do ciebie nie podobne - odpowiedziała jej - napewno wsadziłaś mi jakiś głupi żart - jeszcze nigdy nie byłaś dla mnie tak miła .
- Skąd , nigdy bym ci nic takiego nie zrobiła - odpowiedziała kuzynka - mam tu dla ciebie prezent .
Marinette wyciągnęła z kieszeni małe pudełko i wyciągnęła do Mariny .
- Proszę , sama wybierałam . Kupiłyśmy to z mamą na targu .
Marin otworzyła pudełko i jej oczom ukazała się para kolczyków ze wzorem biedronki tylko były białe jak jej sukienka w czarne kropki . Włożyła je i zobaczyła przed oczami jasny blask...