Le Bleu L'ami \ KookMin

Le Bleu L'ami - Bölüm 11

"Farkında mısınız?" Üzerimi çıkardığım sıra Seungri'nin lafa girmesiyle durdum. "Şu Jeon şu sıralar Jimin'e çok yakın duruyor." Yüzüne anlam akıtan bir gülümseme yerleştirip bana döndü. Yapmacık bir şekilde kahkaha attım, kendisi kulüp arkadaşımdan başka hiçbir şey olmuyordu. "O ilginç biri." Daha fazla konu üzerinde durmamalarını dileyerek önüme döndüm. "Sadece Jimin'e öyle davranıyor." Jisung Seungri'nin düşündüklerine katıldığını belli ettiği sıra, ben, sinirden üzerime koyu bir tişört geçiriyordum.

Koyu bir renk ve ben.

"Başka kimseyle konuşmuyor." Seungri dolabının kapağını kapatıp arkamda duran sandalyeye oturdu. "Sizce de... Jeon Jungkook 'o tür' insanları aldırmıyor mu?" Herkeste fısıltılar yükselmeye başladığında bir an önce çıkmak için çıkardığım kıyafetlerimi dolaba sıkıştırmaya başladım. "Bir sürü çıkma teklifi almasına rağmen hiçbirini kabul etmedi," derin bir nefes aldım "Bence kesin erkeklerden hoşlanıyor." Seungri'nin cümlesinden sonra herkesten şaşkın olduklarını belli eden cümleler yükseldi. Bir kaç dakikadır kendimi zapt etmemin sonucunda dolabın kapağını sertçe çarptım. "Sakin ol Jimin. Sadece şaka yapıyoruz. Değil mi Jisung?"

Jisung'un veya diğer aptalların ne diyeceğini merak etmiyordum, hızlıca soyunma odasını terk ettim.

'Kızlardan nefret ediyorum. Gördüğüm zaman iğreniyorum.' Koridorda yürürken aklımı kurcalayan sözleri kovmak için kafamı olumsuz anlamda salladım. 'Yanıma gelen bütün kızlar sadece sinir ediyor.' Derin bir nefes alıp kafamı salladım. Bunların aklıma gelip beni şüphelendirme sebebi kesinlikle Seungri'nin sözleriydi.

Bugün okul takımının provası olduğundan dolayı spor salonuna indim. Herkes ayrı kafada takıldığına göre asıl prova bitmişti. Derin bir nefes verip arkamı döndüm. Yapacak başka bir işim olmadığından dolayı bahç-

"PARĞK JİMİİİĞN!"

Yugyeom'un okul takımında olduğunu cidden bilmiyordum.

+++++

Bir kaç dakikadır ben onu, o da beni övüyordu. Garip bir durumdaydık.

"Yoo, yoo! Senin Softbol yeteneğinle kıyaslanamaz. Seni her izlediğimde muhteşem olduğunu düşündüm." Övgüleri boncuk boncuk ter dökmeme neden oluyordu. "Ah...Oynarken çok kızsı göründüğüme eminim. Bunu söylerken utanıyorum ama hiç erkek gibi görünmüyorum."

Ensemi kaşıyıp mahçupca gülümsedim.

"Neden öyle diyorsun? Sen kendin gibi davrandığın için güzelsin." Ciddiyetini koruyarak sarf ettiği bu cümleler garip hissetmeme neden olmuştu.

Ve nedense o an kaçmayı doğru bulmuştum.

İlk defa biri benim hakkımda böyle şeyler düşünüyordu. Boş boş aynaya bakarken düşündüm. Kendimi inceliyor ve bu sözleri hak edip etmediğimi sorguluyordum. Kafamı eğip gözlerimi kapattım; fakat bir kaç dakikanın ardından gelen tıkırtılar yüzünden ürkmüş ve hızlıca arkamı dönmüştüm.

"Korkuttum mu yoksa?" Cidden, bir tuvaletten çıkmadığı kalmıştı. "Kulüpte ki işlerinin bitmesini bekliyordum Jimin." Elimi kalbime koyup Jungkook'a doğru tam anlamıyla döndüm.

"Sadece biraz korktum." omuz silktim. "Beni mi bekliyordun?"

"Beklememi istemiyor muydun?" Sorumu yöneltir yöneltmez cevabı yapıştırdığı için afallamıştım. Gergince güldüm. "Yo, ondan değil..." hızlıca arkasını dönüp kapıya doğru ilerledi. "Neyse, beraber eve dönelim öyleyse. Seni okulun kapısında beklerim, tamam mı?" Ardından bir şey dememe fırsat vermeden kapıyı yavaşça çarpıp çıkmıştı. Ne oluyordu bilmiyordum; fakat başım fazlasıyla ağrıyordu.

Jungkook'un Gözünden

Çıkış kapısının yakınında olan bir bankta otururken şu sıralar Jimin'in yanından ayrılmayan çocuğu izliyordum. Hararetli bir şekilde yanındakilerle konuşuyordu. Nereye baksam bu çocuğu görüyordum ve artık canımı sıkmaya başlamıştı. Yanındakilere veda edip çıkışa doğru ilerlemeye başladığı sırada yerimde doğrulup önünü kesmek için hızlandım. Tam kapıdan çıkacağı sırada önüne geçtim.

"Jungkook?" Neler olduğunu sorguladığı ses tonundan belli oluyorken omuz silktim. "Bir şey mi var?" Sorusuyla gözlerimi sıkıca kapattım. "Asabımı bozuyorsun." Tükürürcesine söylediğimde kaşlarını çatmıştı.

"Jimin'den uzak dur."