The CEO (LION HEART SERIES #1)

Chapter 30: Finally Found you

a/n: salamat sa patuloy na pag babasa unedited po.

happy reading! :)

Chapter 30: Finally Found you

HAPLOS sa aking buhok ang nag pagising sa akin. Nagulat ako ng malaman kong wala ako sa duyan sa tabing dagat kundi na sa isang pamilyar na kwarto at naka higa sa malambot na kama. Bigla akong napatayo sa gulat kipkip ang kumot na bumaling ako sa taong humahaplos sa buhok ko. a set of serious deep eyes captivated my seeing it was a dark stare too dark na hindi ko makuhang makipagtitigan ng matagalan.

"what I am doing here!?" galit na turan ko. thanking myself I didn't stutter

" I brought you back baby I miss you so much" he said softly akmang uupo ito at lalapit sa akin ng iminuwestra ko ang mga kamay signaled him to stop nalapitan ako. Hindi ako tanga at bobo para pa ulit ulit niyang bilugin ang ulo ko tama na ang pangalawang beses na nabilog niya ako I want let it pass the sa pangatlong pagkakataon mabilog niya na naman ako.

"I hate you so much! Dyan ka lang wag kang lumapit sa akin." I said.

Bahagya itong nagulat sa sinabi ko nakaawang ang mga bibig nito akmang mag sasalita ulit ng pigilin ko siya I hate to listen to all his lies sawang sawa na ako.

"stop! I don't want to hear your explanation leave me alone!!" I said in my most angry voice. Akala ko matitinag siya ngunit kabaliktaran ang nangyari he stand fim looking directly at me "No!!!, dito ka lang akin ka! Asawa kita kaya kung nasaan ako nandun ka!" his firm and authoritative voice echoed the whole room.

Bastard! I mentally utter.

"excuse me your not my husband anymore your my ex-husband!" I said while meeting his darl stare.

"and do you think I will allow that baby?! Huh!? No!!! never!" he said equal to the intensity voice I am using. Nagsukatan kami ng tingin I don't know maybe it's the hormones I break down and I cry. i wipe it at humugot ng lakas ng loob para sagutin siya.

"bakit!!!??? kulang pa ba huh!? Kelan ka titigil huh!? Kelan! Hindi ka pa ba tapos sa paghihiganti mo huh!?" taas baba ang aking dibdib na sabi sa kaniya. Ramdam ko ring namumula na ang aking mukha sa galit.

"calm down baby please liste-"he said using his soft voice nawala ang mata niyang masakit kung tumititig bagkus napalitan yun ng tingin na nag-aalala. But hey I won't believe that... its all fraud after all he just want revenge.

"stop!, leave me alone" 

Tumayo ito at mariin akong tiningnan dumukawang ito at hindi ko napigilan ang biglaang kilos niya. He kissed my forehead as he gently wipe my tears "I love you so much baby wife always remember that" at walang lingong lumabas ng silid.

~

LUMABAS ako ng silid na ang bigat bigat ng dibdib ko. my wife hates me to the core. Alam kong may mga bagay akong hindi na sasabi sa kaniya ginawa ko lang naman iyon to protect her am I that bad.nag kulang ba ako? Hindi ba enough na reasin yun? Aminado namana akong takot akong mawalan siya sa akin takot akong magakaproblema kami ulit at humatong sa hiwalayan ayoko ng ganun ayoko I hate the feeling its kills me literally.

"Wilth apo!?" si Grandma na may mukhang nag aalala maybe she heard it.

"G-grandma" mahina kong sabi.

"just give her space apo she might not ready now understand her apo it was her family were talking here. Alam mo namang basta pamilya ang usapan nag iiba tayo let her calm don't worry I will try to talk to her later for you alright, you need to rest Wilth apo hmmm..... nangangayayat ka na hindi ka na gwapo sige ka baka palitan ka na talaga ng asawa mo" pag aalo sa akin ni Grandma