Kan, her yer kan. Koyu bir kırmızı. Yoğun bir sıvı.
Gözlerini kapatsa göz kapaklarının ardında canlanıyor, açsa baktığı her yerde. Yalnız kalamıyordu. Bir şeylerle meşgul olması ve şu lanet anıyı kısa süreliğine de olsa unutması gerekiyordu. O çocuk, ne diye kolunu feda etmişti?
Kan. Kırmızı. Parçalanmış bir kol.
Önüne bir kağıt ve pastel boyalarını alıp çizmeye başladı, gözlerini siyaha boyamak istedi. Boyayamadı.
