Küçüklük Arkadaşım - Adrinette

6. Bölüm: Yeniden Arkadaşlar

"Mari bir şeyler içelim mi?"

"Çok güzel olur."

Birlikte kafeye gittik. Ordan eski evimiz gözüküyordu. Dayanamadım.

"Adrien. Bizim burası hala satılık mı?"

"Bir ara birisi alıcak diye duymuştum ama boş diye biliyorum."

"Peki... Hadi bir an önce şu evi satılıktan çıkaralım."

Telefonuma bir bildirim geldi. Hemen mailimi açtım.

Maalesef dönüş biletinizde sorun çıktı. Bu olaydan dolayı çok özür dileriz. Yaklaşık bir ay sonra geri dönüş yapacağız. İyi tatiller!

"Ne!?"

"Ne olmuş?"

"Dönüş biletim iptal olmuş!"

"Yani?"

"Yani daha tatil şirketi bileti ayarlayana kadar bir ay burdayım."

"Yaşasın! Hemen gideceksin diye korkmuştum."

"Merak etme, zaten arayı bir daha koparmayız."

"Eee, nasılsın? Ne işle meşgulsün? Neler neler yaptın?"

"Moda okudum ama henüz meslek olarak edinmem için bir fırsat karşıma çıkmadı. Birkaç ay önce bir kafe satın aldım ve onu işletmeye başladım. Şimdilik geçinimimi onunla karşılıyorum. Zaten çok sorun çıkmıyor çünkü hala ailem ile yaşıyorum. Birkaç arkadaşım var işte. Öyle yaşayıp gidiyorum."

"Anladım. Hiç eski arkadaşlarımızla görüştün mü?"

"Birkaç gün önce Alya ve Nino kafeme uğradılar. Tatil için Amerika'ya gelmişler."

"Hmm..."

"Sen neler yaptın?"

"Üniversitede işletme okudum. Aynı zamanda yarı zamanlı konservatuvara gidiyordum. Şimdi de babamın holdinginin başına geçtim. İki ana dalım var ikincisi de müzisyenlik, dediğim gibi."

"Holding'in başına ha. Bay Agreste nasıl?"

"Tatilde ya o. Yaşlandı artık."

"😂😂."

"Sevindim adına."

"Ben de."

"..."

"Adrien ya. Bir şey diyeceğim."

"De."

"Ben çok...açım."

"Bu muydu?"

"Evet."

"Gel sana yemek yedireyim. Buralarda çok güzel bir dönerci var."

"Uuu hemen gidelim."

Kafeden kahvelerimizi ödeyip çıktık. Yürümeye başladık. Bir anda elimde bir sıcaklık hissettim. Elimi tutmuştu.

"A-Adrien!?"

"Eski günlerdeki gibi."

Bunu dedikten sonra yumuşamıştım. Önüme dönüp gülümsedim. El ele yürüyorduk. Bir süre sonra durdu.

"Geldik."

Elimi kapıyı itmek için bıraktı. İçeri girip bir masaya oturdu. Ben de karşısına oturdum. Dürüm dönerlerimizi söyledik ve bol bol sohbet ettik. Saat on olunca Adrien beni otele bıraktı.

"Ah, Adrien?"

"Efendim?"

"Telefon numarası."

"Doğru ya."

Telefonumu numarasını girmesi için verdim. Sonra telefonu alıp otelin girişine doğru ilerledim. Kapıda dönüp el salladım ve, "Yarın görüşürüz!" dedim. Otele girip odama çıktım ve direk uyudum.

***

"Adrien?"

Adrien sırtını döndü. Bana doğru yürümeye başladı. Yanıma gelip elimi tuttu.

"Seni seviyorum Mari. Lütfen beni bırakma."

Şok olmuştum. En iyi arkadaşım, küçüklük arkadaşım beni seviyordu.

"B-Ben de seni seviyorum Adrien."

Bana doğru yakınlaşmaya başladı. Yaklaştı, yaklaştı, yaklaştı ve...

Bibip bibip

"Mmm, Adrien..."

Bibip bibip

"Bi sus ya lanet alarm! Şurda rüya bile gördürtmedin!"

Yataktan kalkıp yüzümü yıkadım. Valizimin önüne geçtim ve getirdiğim eşyalara göz attım. İki günlük geldiğimi sanarak bir elbise, bir pantalon ve bir gömlek getirmiştim. Üzerinde beyaz kareler olan kırmızı elbisemi giydim ve çantamı alıp lobiye indim. Kapıya doğru yürürken lobideki bir çalışan beni durdurdu.

"Hanımefendi! Bugün çıkışınız var."

"Çıkış mı?"

"Evet."

Otel süresini uzatmamışlar! Kalacak yerim yok. Sokakta kaldım!

"Anladım."

Odama çıkıp eşyalarımı topladım ve valizimi alıp çıkışımı yaptım. Şimdi Paris sokaklarında evsiz ve yalnızdım. Yapılacak tek bir şey vardı. O da Adrien'ı aramaktı. Telefonumu çıkarıp rehberde A harfi çevresinde dolaştım. Adrien'ı buldum. Kendini "Adrien ❤" diye kaydetmiş. Garip...

Arama tuşuna bastım ve beklemeye başladım.

***

Silam okurlar. Bu bölümün 64 kelimesi hariç hepsi bendeniz Duru tarafından yazılmıştır. Eee Elif, biraz yazmanın zamanı gelmedi mi sence de? Neyse uzatmayayım.

Bölüm şarkısı: Grace ft. G-Eazy - You Don't Own Me

❤😍😘