4. Bölüm - Bay Ukala, Bayan Çok Bilmiş

3.9K 167 27
                                    

Şirin

Yok artık. Zeynep bu! İzmir'deki en yakın arkadaşım. Şimdi tam karşımda durmuş bana gülümsüyor. Hemen yanına gidip sarılıyorum ona. Çok özlemişim ya..

Şirin: Seni çok özledim canımm. :)

Zeynep: Bende seni çok özledim Şirin. :)

Şirin: Ne işin var burada? Sen İzmir'de değil miydin?

Zeynep: Evet, İzmir'deydim. Ama babamın buraya tayini çıkınca İstanbul'a geldik bizde.

Şirin: Çok iyi yaptın. Artık hep beraber olucaz.

Zeynep: Evet canım.

Biz Zeynep'le böyle konuşurken herkesin bize şaşkınlıkla baktığını farkettik. Abim, Barış ve Melis..

Zeynep: Ne bakıyorsunuz öyle, uzaylı görmüş gibi? :D

Kerem: Siz nerden tanışıyorsunuz?

Şirin: Geçen sene tatile İzmir'e gitmiştim ya abi. Orada tanıştık.

Melis hemen lafa atladı.

Melis: Senin bana bahsettiğin Şirin, bu Şirin miydi Zeynep?

Zeynep: Evet.

Bu sefer Barış konuşmaya başladı.

Barış: Vay bee! Senin de baya bir tanıdığın çıktı okulda Zeynep? :)

Şirin: Başka kim var ki?

Barış: Melis Zeynep'in kuzeni ya.

Şirin: Gerçekten mi?

Melis: Evet.

Şirin: Peki. Senin Zeynep'le sorunun ne abicim?

Abime doğru dönüp cevap vermesini bekliyordum. Abim tam konuşacaktı ki Zeynep hemen lafa atladı ve neler olduğunu anlattı. Yuh abi!! Benim abim tam bir odunmuş da haberim yokmuş.

Şirin: Abicim tam bir odunsun ya. Bir kıza böyle davranılır mı? Hem suçlusun, hem güçlü.

Kerem: Ben anlamam Şirin. Zeynep benden özür di-le-ye-cek. O kadar.

Zeynep: Asla! Senden asla özür di-le-mi-cem. O kadar.

Kerem: Sen bilirsin.

AKŞAM

Kerem

Eve geldiğimizden beri Şirin başımın etini yedi. Neymiş efendim? Zeynep'le uğraşmıyacakmışım, onunla iyi geçinecekmişim. Oldu canım başka derdin? O kız benden özür dileyecek. O kadar.

Şirin: Abi Zeynep'le uğraşma!

Kerem: Şirin benim işime karışma dedim sana! Konunun seninle bir alakası yok.

Şirin: Var abi! Zeynep benim en yakın arkadaşım. Ona zarar vermeni istemiyorum.

Kerem: Boşuna beni ikna etmeye çalışma Şirin. O kız benden özür dileyene kadar benim düşmanım o.

Şirin: Of abi of! Zeynep asla senden özür dilemez. Keçi inadı var onda.

Kerem: Onda keçi inadı varsa bende de katır inadı var kardeşim.

Melis

Of ya! Ben Zeynep'e nasıl söyleyeceğim Kerem'e aşık olduğumu? Araları o kadar kötü ki, şurda Zeynep'e "Zeynep ben Kerem'e aşığım, onu çok seviyorum" desem benim saçımı başımı yolar. "O züppeyi nasıl seversin? O sana zarar verir" diye beni korumaya çalışır. Ben böyle derin düşüncelere dalmışken Zeynep bana seslendi.

Zeynep: Melis! Ne düşünüyorsun öyle kara kara?

Melis: Ne düşünücem canım? Bir şey düşünmüyorum.

Telaş yapmıştım. Zeynep benim en yakınımdı. Bu zamana kadar hep o anlamıştı beni. Biraz daha burda durursam Zeynep neler olduğunu anlayacaktı kesin. En iyisi gideyim ben.

Melis: Neyse ben yatmaya gidiyorum. İyi geceler sanaa.

Zeynep: Bu saatte yatıyor musun sen? Saat daha 8:00 Melis.

Melis: Sabah biraz erken kalktım da uykum geldi. O yüzden yani.. :)

Zeynep: İyi bari.. İyi geceler.

YARIN SABAH

Zeynep

Her sabah olduğu gibi yine hazırlanmış Melis'i bekliyorum. Hayır yani, ben her gün beklemekten sıkıldım. Hanımefendi beni bekletmekten sıkılmadı. Şimdi geçen gün ki gibi Melis'i beklemeden okula gitsem bu sefer kesin öldürür beni! O gün okulda bir şey demedi ama eve gelince o çenesini bir açtı, bir daha da susmadı. Ohh be! Sonunda indi bizim süslü kokana.

Zeynep: Hiç gelmeseydin diyorum canım kuzenim..

Melis: Of Zeynep! Bu sefer çabuk hazırlandım.

Zeynep: Meliscim yarım saattir seni bekliyorum. Burada bana "çabuk" kelimesini açıklar mısın? Ahh tabi! Daha önce 40 dakika da hazırlandığın için bu sana çabuk geliyor.

Melis: Tamam Zeyno ya! Uzatmayalım. Hadi geç kaldık okula.

Melis koşarak evden çıkmıştı. Ben ne yapcam bu kızla ya? Başımın tatlı belası.. Okula geldiğimizde Melis su almak için kantine gidiyor. Bende çantamı sınıfa bıraktıktan sonra bahçeye çıkarım düşüncesiyle sınıfa doğru yol alıyorum. Aaa! Sınıfın kapısı niye kapalı acaba? Hemen sınıfa doğru yürüyorum. Sınıfın kapısını açmamla bir kova dolusu su başımdan aşağı dökülüyor. Her yanım battı, inanmıyorum ya! Kafamı kaldırmam ile karşımda duran bir adet sırıtan Kerem buluyorum. Bütün sınıfın kahkahaları kulağımda çınlarken ben sinirli gözlerle Kerem'e bakıyorum. İşte bu sefer haddini fazlasıyla aştın KEREM SAYER.

Bölüm Sonu

Arkadaşlar hepinizin ramazan bayramı mübarek olsun. :) Bu bölümünde sonuna geldik. :) Destekleriniz beni çok mutlu ediyor. Hepinize teşekkür ederim. Bu bölüme de yorum+votelerinizi eksik etmeyin lütfen. :D Sizleri seviyorum. :)

Kanatsız MelekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin