Sevgilim, hatırlıyor musun?
Hafızam artık o kadar zayıfladı ki dün, gece yarısı eve gelen seni hatırlamayıp sana saldırdım.
Hoş, bunu da hatırlamıyordum tam olarak fakat bana biraz önce sen anlattın bunu.
Ne kadar zavallıyım.
Sevgilim, özür dilerim.
Haplarımı düzenli kullanmıyor, artık neredeyse hiçbir şeyi hatırlamıyorum.
Diğer şeyler önemli değil fakat;
Bana o sevgiyle bakan gözlerini ve bir melodi gibi olan sesini unutacağım diye çok korkuyorum.
Lütfen, unutmama izin verme.
Şarkı söyle bana.
Vaktim daralıyor, sevgilim. Ölüm evin az uzağında.
YOU ARE READING
─ 298『Bir Sanat Galerisi Ama Melodisi Ölüm Kokulu°Kihyuk✅』
Fanfiction"Karanlıktan korkutuğunu bildiğim için sana güneşi, ayı, ve yıldızları bıraktım; sevgilim. Olur da ay ışığı girmeyen evimizde, karanlıkta kalırsan diye bir de fener bıraktım. Artık karanlıktan korkma, olur mu?' " [Tamamlandı]
