Κεφ.9

23 2 0
                                    

Την ώρα που ο Ντέιβ πάει να μας φέρει κάτι να πιούμε,μέσα στην αίθουσα μπαίνει ο Ίαν.
Ουαου.
Μοιάζει υπέροχος μέσα στο κουστούμι του και τα γαλαζοπράσινα μάτια του-που εξακολουθούν να με ζαλίζουν όποτε τα βλέπω-με αυτόν τον φωτισμό μοιάζουν υπέροχα.Απλα υπέροχα.Θα μπορούσα να τα κοιτούςα για ώρες απλα για να παίρνω αυτή την γλυκιά ζάλη.

Δίπλα του η Νικι φοράει μια φούστα παρόμοια με την δικιά μου αλλά πολύ πιο κοντή απλα για να προσπαθήσει να τονίσει τις καμπύλες τις.
Έχει ισιώσει τα ξανθά μαλλιά της και έχει βάλει μια μπλούζα πολύ κοντή ίσα ίσα που καλύπτει το σουτιέν της.

Ο Ντέιβ επιστρέφει δίνοντας μου ένα μπουκάλι μπυρας.Αρχιζω να πίνω λίγο.Παντα μου άρεσε η μπυρα.

Όταν ήμουν πιο μικρή και πηγαίναμε διακοπές,ο μπαμπάς έπαιρνε εμένα και την Άννα για βόλτα στην παραλία και εκεί μας έδινε να πιούμε λίγο απο το μπουκάλι του.
Μου λείπουν αυτές οι μέρες.

«Ελ,είσαι πανέμορφη!»Ο Λουις διακόπτει τις σκέψεις μου.
«Ευχαριστω Λου,και συ είσαι κούκλος.»
Παρατηρώ τον Ίαν να χορεύει μέσα στην πίστα,ο τρόπος που λίκνιζει το σώμα του...
«Ντέιβ πάμε να χορέψουμε;»
«Ναι,αμε.»

Μπαίνουμε στην πίστα ελάχιστα μέτρα από τον Ίαν και την Νικι,και αρχίζουμε να χορεύουμε.Προσπαθω να βρω την ένταση που είχα δει και στον Στεφάν με την Έλενα,αλλά απλώς τίποτα.Ο Ντέιβ έμοιαζε να ξέρει τι έκανε.Με στριφογυρνούσε και λικνιζόταν σαν ήξερε τον χορό.Γυρναω να δω τον Ίαν και βλέπω πως το βλέμμα του είναι καρφωμένο πάνω μου.Τον κοιτάω και εγώ για αρκετή ώρα αφού ο Ντέιβ δεν φαίνεται να το παρατηρεί.Το βλέμμα του Ίαν έχει πάρει φωτιά.Μπορω να δω στα μεθυστικά του μάτια πως ζηλεύει.Δεν ξέρω γιατι.Απλως ζηλεύει.Τελειωνοντας σκέφτηκα κάτι για να τον αποτρελάνω.Τραβαω τον Ντέιβ πιο κοντά,και τον φιλάω.
Τα χείλη του ήταν στεγνά και δεν αντιστέκεται καθώς απλα καθίσαμε εκεί πέρα για λίγα δευτερόλεπτα με τις γλώσσες μας απλα να παίζουν.

Όταν τελειώνουμε το φιλί απλα γυρίζω να κοιτάξω την πλευρά του Ίαν.Φιλαει την Νικι αλλά κατάλαβα ότι το έκανε επειδή εγώ φίλησα τον Ντέιβ.

Ένας γνωστός ήχος ηχεί από τα ηχεία και με ενθουσιάζει.Ειναι το love grows.Ενα τραγούδι από την αγαπημένη μου ταινία The kissing booth.
«Αγαπώ αυτό το τραγούδι!Μπορουμε να το χορέψουμε;»
«Βασικά,κουράστηκα,αλλά μπορείς να το χορέψεις με κάποιον άλλο.»
Κοιτάζω δίπλα και βλέπω πως η Νικι έχει φύγει.Ο Ίαν είναι μόνος του και με κοιτάει.Μου απλώνει το χέρι του και εγώ χωρίς δεύτερη σκέψη,το παίρνω.
Μείνε μακριά του.
Η φωνή του υποσυνείδητου μου αλλά και της Νίκη,ηχεί στο μυαλό μου.
Αυτός με τραβάει κοντά του και αρχίζουμε να χορεύουμε.
Καθώς χορεύουμε τον ρωτάω που πήγε η Νικι.
Μου απάντησε πως πήγε έξω για τσιγάρο.
Με ρώτησε το ίδιο για τον Ντέιβ και του ειπα πως απλα κουράστηκε.
Καθώς χορεύουμε προσέχω την δυναμική ένταση μεταξύ μας.Αυτην την ένταση που είχα δει στο Στεφάν και την Έλενα.

Only you.Where stories live. Discover now