Baş Belam

(2.Sezon,10)/"Yalvarırım Onu Seç!"

MultiMedya: Mira Tekin- Kayra Demir

(Multiye aşık oldum. Sürekli bakıp duruyorum kafayı yiyeceğim sanırım.)

*****

KAYRA DEMİR:

Sadece durdum yerimde. İlk önce dediklerini sindirdim. Yıllardır aklımdan çıkmayan kardeşim ya da kelimelere bile sığdıramadığım sevgülüm mü?

Gözlerimi Mira'ya çevirdiğimde yeşillerinin dolu dolu olduğunu gördüm. Bu acınası hâlime gözlerimi sıkıca yumdum. Ben ona ölürdüm. 

"Kararını verdin mi, kuzen?" Daha ağzımı bile açamadan Mira konuşmaya başladı.

"Kayra!" Gözlerimi açıp baktım. "Kardeşini seç! Lütfen, yalvarıyorum."
Ona doğru ilerlemeye başladım. Ona deli gibi sarılmak istiyordum. Uzun süredir hasret kaldığım kokusunu içime çekmek istiyordum.

"Zaman doluyor haberiniz olsun. İyi düşün." Cenk odadan çıktığında ona sövecek kadar gücüm olmadığını fark ettim. Sadece Mira'ya sabitledim gözlerimi. Kardeşim gerçekten yaşıyor muydu?

"Kayra beni dinle. Kardeşini seç!" Dikkatimi toplamak için bağırdı.

Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Ya hayatta değilse? Ya bizi kandırıyorsa? Seni kaybedemem ben."

Ağlamaya başladığında onu nasıl bırakacağım geldi aklıma. İkisini de yanımda istiyordum. "Sevgilim, bana bir şey olmaz. Ne olursa olsun yanındayım."

Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Bunu yapamam! Acı çekiyorum baksana. Ya kardeşimi seçince sana bir şey yaparsa? Nasıl dayanırım ben? Hiç düşündün mü bunu?"

Mira nefesini sertçe içine çekti. "Güven bana hiç bir şey olmayacak. Düşünsene yıllardır görmediğin kardeşin senin yanında. Bundan daha güzel bir şey var mı?"

"Sen."

Gözlerime dikkatle baktı. "Beni seviyorsan, mutlu olmamı istiyorsan kardeşini seç. Yalvarırım onu seç!"

İkimizde ağlıyorduk. Ben acımdan, o ise beni ikna etmek için.

"Güzelim-"

"Onu seç dedim sana. Güven bana bir şey olmaz bana. Gitsem bile bulurum seni. Bulamasam bile mutlu olduğunuzu bildiğim için sevinirim." Bana yaklaşmaya çalışıyordu ama başarılı değildi. İkimiz de şu anda berbat durumdaydık.

"Mira empati kur." Bir süre duraksadı yerinde. Gözlerini gözlerime sabitledi.  "Anladın mı şimdi çaresizliğimi?"

"Lütfen. Düşünsene tek başına, kimsesi yok. Ama sen onu seçersen babanla da tanışır. Ne kadar mutlu olacağınızı düşünün. Yıllar sonra özlemini çektiğin kişi karşına çıkıyor." Ellerimi sertçe saçıma daldırdım. İkisi de benim için çok önemliydi. İkisinin arasında seçim yapamazdım. Sinirle inledim ve yeri yumruklamaya başladım.

"Anlaştık tamam mı? Cenk gelince yanlış bir şey yapmak yok!"

"Mira, hayır!" Sinirle bağırdım. "Mantıklı düşün. O şerefsize seni veremem! Yalan söylüyor olabilir. Ve bunu fark ettiğimizde belki elimizde düzeltebilecek bir şey kalmaz. Ya sana zarar verirse? Ya seni bir daha göremezsem? Hiç düşündün mü bunu? Yapamam anlıyor musun? Vicdan azabından kendimi öldürürüm."

"Bana hiç bir şey olmaz." Hıçkırdığında gözünde ki yaşları sildi. "Sana söz veriyorum  her şey çok güzel olacak. Kardeşin yanında olacak-"