Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

16.Λαουρα

16.
Αυτό το χαμόγελο ήταν αρκετό.

Όταν εκανα μπάνιο και άλλαξα ρούχα έβαλα τα λεφτά που μάζεψα σήμερα στο συρτάρι στο δωμάτιο μου.Αφηνουν οι περισοτεροι μπουρμπουαρ.Δεν έχω παράπονο.Ετσι θα φυγω και εγώ πιο γρήγορα από εδώ και ο Παρης θα βρει την ησυχία του.

Στο σαλόνι πάνω στο τραπέζι είχε ένα χαρτί και ένα στύλο.Μαλλον τα θέλει ο Παρης αρα δεν τα πειράζω.

Είναι έξω.Τον βλέπω από το παραθυρο.Ειναι έξω και κάθεται στο τραπεζι.Και αν και μου πέρασε από το μυαλό να πάω να του κάνω παρέα,δεν το κάνω.

Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να με βαρεθεί ούτε εμένα ούτε την παρέα μου.Και όχι μόνο μέχρι να φυγω από σπιτι του αλλά και μετά.Η Σαντα Ροζα μου άρεσει και αφού βρήκα δουλειά γιατί να μην κάτσω και ολας;

Θα έχω και τον Παρη κοντά μου αλλά όχι και πολύ κοντά μου.Θα τον βλέπω τουλάχιστον.

«Λαουρα!Ελα έξω.Ειναι Ωραια σήμερα...!»φωνάζει από έξω.Δεν μπορούσα να μην χαμογελάσω περπατώντας μέχρι εκει.

Καθομαι στην θέση απέναντι του.Επινε καφέ.

«Πως πήγε η δουλειά;»
«Καλά καλά.Ηρεμα»λέω.

Με ρωτάει συνέχεια.Και είναι αρκετά γλυκό μπορώ να πω.

«Άφησα ένα χαρτί εκει πάνω...»
«Το είδα.Δεν το πείραξα.Εκει είναι»λέω γρήγορα.
«Για σένα το άφησα»λέει.Τι;
«Τι εννοείς;»λέω.

Βάζει τους αγκώνες πάνω στο τραπέζι και γυρνάει το σώμα του προς τα εμένα.
«Ελπίζω να μην ξεπερνάω τα όρια εδώ και αν το κάνω να μου το πεις αλλά νομίζω ότι πρέπει να παρεις την μαμά σου τηλεφωνο»λέει.

Αυτό δεν το περιμενα.Οχι ότι πρέπει να το κάνω απλά ότι θα μου το έλεγε.

«Παρη...»
«Ακούμε μόνο οκ;Ποτέ δεν θα σε πιέσω να κάνεις κάτι που δεν θέλεις.Ποτε.Απλα είναι η μαμά σου.Και παρόλο που έγινε όλο αυτό θα ανησυχεί.Το καταλαβαίνω ότι έγιναν έτσι τα πραγματα και δεν θες να ξαναπάς εκει.Αλλα τουλάχιστον πες της ότι είσαι καλά.Μονο αυτό.Να μην ανησυχεί»λέει.
«Δεν μπορώ να το κάνω αυτό.Θα αρχίσει της ερωτήσεις και μετά τι θα της πω;Τα ίδια;Δεν θα με πειστεψει.Και θα νιώσω πάλι ότι εγώ υπερβάλω και ότι όλα είναι στο μυαλό μου και ότι ίσως είμαι τρέλη...»
«Δεν είσαι τρελή Λαουρα»
«Τότε γιατί δεν με πειστευε;Γιατί έπρεπε να φυγω από το σπιτι;Είχε τα χέρια του πάνω μου Παρη!Πανω μου!Το καταλαβαίνεις πως είναι αυτό;»λέω και πάω στο δωμάτιο μου κλείνοντας δυνατά την πόρτα.