Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

45.Λαουρα

45.
Αυτό σημαίνει ότι σαγαπω.

Περπατάω μέχρι το σαλόνι και όταν βλέπω τον Μάριο να μαζεύει τον καναπε πάω εκει και το κάνω εγώ.

«Μπορώ να κοιμηθώ εγώ στον καναπέ ξέρεις...»
«Το ξέρω»λέει.
«Αλλά δεν μαφηνεις...»απαντάω.
«Δεν θέλω να με σκοτωσει ο Παρης.Για αυτό δεν σαφηνω»λέει και βάζω το σεντονι και το μαξιλάρι στην ακρη.

Ο Παρης.Δεν το πιστευω ότι είμαι στην Σαντα Ροζα και δεν κοιμάμαι σπιτι του τις τελευταίες μέρες.Ειναι παράξενο.

Αλλά δεν γινόταν διαφορετικά.Δεν μπορούσα να μείνω εκει.Αν και εμένα πριν ήμαστε μαζί τώρα που έγιναν όλα αυτά θα ήταν παράξενο.Δεν μπορώ να τον βλέπω και να μην σπάει η καρδιά μου κάθε φορά.Κοιμηθηκε με την Στελλα.Και αυτό δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου.

«Δεν θα τον πειράξει...»λέω.Δεν ξέρω γιατί επιμένει και έρχεται και προσπαθεί να μου μιλήσει.Τι προσπαθεί να κάνει;Αφού ποτέ δεν με ήθελε εξαρχης;

«Νομίζεις...»λέει και κάθεται στον καναπέ μπερδεύοντας τα δαχτυλα του.Ξερω τι έρχεται.Η γνωστή συζήτηση.Την έχω ακούσει.Απο ολους.Ολους εκτός από τον Μάριο δηλαδή.Η Άννα μου είπε ότι ίσως δεν έγιναν έτσι τα πραγματα,ο Στεφανος μου είπε να μην στεναχωριέμαι,η Αλεξάνδρα ότι μπορώ να μείνω όσο θέλω εδώ.Ο Μαριος δεν έχει πει κάτι.
Ακομα δηλαδή.

«Να μιλήσουμε λίγο;»λέει σοβαρά.Δεν τον έχω συνηθίσει έτσι σοβαρό.

«Να μιλήσουμε»λέω διπλα του.

«Κοιτά...Ίσως δεν τα έχουμε πει πολύ το τελευταίο καιρό.Και δεν είναι επειδή δεν θέλω ή σε αποφευγω.Οπως σου είπε η Αλεξάνδρα μπορείς να κάτσεις όσο θες.Και για πάντα αν θες.Θα το συνηθίσω μην ανχωνεσαι για μένα.Τι μια γυναίκα τι δυο.Απλα πρέπει να συνηδητοποιησω ότι δεν πρόκειται να φέρω καμία εδώ και ότι....»
«Μάριε»τον κόβω.
«Σωστά.Ξεφυγα από το θέμα μου.Λοιπον.Θελω να ξέρεις ότι εχεις έναν φίλο εδώ.Εμενα.»λέει και γελάει.
«Το ξέρω Μάριε»
«Και ότι θες εδώ είμαι.Και δεν θέλω να σου πω ότι αυτό που έγινε δεν το ήθελε ο Παρης.Νομιζω το ξέρεις πλέον πως είναι και δεν χρειάζεται κάνεις να στο πει απλά μην είσαι σκληρή μαζί του.Οσο στεναχωριέσαι εσυ στεναχωριέται και αυτός.Και στο λέω επειδή τον ξέρω μια ζωή.Κανεις δεν τον ξέρει όσο εγώ...»λέει.

Αυτό το ξέρω.Μου είχε πει απειρες φορές ιστορίες με τον Μάριο ο Παρης.Και οι πιο πολλές ήταν πραγματικά πολύ αστείες.