Kim Namjoon, elinde çiçekler ile boş evine giriş yapıp karanlık salonda ayakta dururken sadece bir an için sevgilisine aslında hiç açılmamış olmayı diledi.
Yarın sabah, yeni bir gerçeklikte uyandığında dileği onun laneti olmuştu.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
● taylor swift - back to december
● taylor swift - the last time
Pastanenin içinde Namjoon ile Hyolyn yavaş adımlar ile dolaşırken Namjoon ellerini ceketinin cebine koyarak mutlulukla bütün pastalara göz atan Moonji'yi biraz daha izledi. Uzun zamandır görmediğinden olsa gerek Namjoon kızın mutluluk ışıltısıyla kıpır kıpır olan halinin nasıl baş döndürücü olduğunu tamamen unutmuştu fakat sabah arabaya bindiğinden beri kız ona çok güzel hatırlatmıştı.
Moonji tabaktaki bir dilim pasta ile Namjoon'un yanına gelirken çatala taktığı bir parçasını ona doğru uzattı. "Ham yap bakayım."
Namjoon ona doğru gülümsedikten sonra kızın çatalındaki lokmayı aldı ve sonrasında başını iki yana salladığında Moonji de onunla birlikte yüzünü buruşturdu. "Doğru sen limon sevmezdin."
"Moonji?"
"Efendim koca oğlan?"
Namjoon ne diyeceğini bilemedi. Az önceki sahneyi daha önce yaşamışlardı ama burada değil. Namjoon'un o akşam yıl dönümleri olduğu için kıza yemek hazırlayarak bir sürprizi olsun istemişti ve bu yüzden de mutfağa adımını atmıştı fakat kız işten dönüp eve girdiğinde mutfakta alev almış makarnayı gördüğünde yolda almış olduğu pastaya muhtaç kalmışlardı. Mutlulukla ikinci yıllarını kutlarlarken de Moonji az önce olduğu gibi kendi elleriyle yedirmişti ona.
Ama bu Moonji değil.
Namjoon diyecek bir şey bulamadığında kız gülümseyerek ona yaklaştı ve elini tutarak kocaman gülümsedi. "Tüm bu kargaşanın içinde bana yardım ettiğin için çok teşekkür ederim."
Namjoon da kızla gülümseyerek başını iki yana salladı. "Lafı olmaz. Bunu özlemişim zaten."
"Neyi?"
"Aramızdaki iletişimin... Daha kolay olmasını."
Moonji ona kaşlarını kaldırarak baktığında Namjoon yanlış bir şey söyleyip söylemediğini düşündü fakat tamamen dürüst olmak istemişti. Kızla uzun süredir kavga etmekten doğru düzgün muhabbet bile edemez olmuşlardı ve bu yüzden de Namjoon sürekli aralarındaki iletişimi özleyip duruyordu.
Moonji ile arkadaş olmak çok kolaydı. Nefes almak kadar doğal fakat bir o kadar da yabancı hissettiriyordu.
"Bu geçen gün seni Jamie ile kahvaltıya götürdüğüm için mi? Özür dilerim sadece ikimiz olacağız demiştim ama..."
Namjoon omuz silkip gülümsediğinde Moonji de o meşhur özür dileyen gözleriyle bakıp kendisini bekleyen çalışanın yanına döndü ve pasta seçmeye devam etti. Namjoon birden daha da garip hissetmeye başladı. Başlangıçtaki şok ve kafa karışıklığı yok oldukça ortada neler döndüğünü çok daha iyi anlamaya başlamıştı.
