𝐌𝐘 𝐁𝐄𝐒𝐓 𝐅𝐑𝐈𝐄𝐍𝐃 | 𝐏𝐚𝐫𝐤 𝐉𝐢𝐦𝐢𝐧

30;I don't want to

"JIMIN?! SEULGI?!" Είπα μόλις μπήκα στο δωμάτιο και ένιωθα την καρδιά μου να ραγίζει σιγά σιγά με αυτό που αντίκριζα

"Υ-Υ/Ν?! Τι κάνεις εσύ εδώ?!" Είπε ο Jimin και σηκώθηκε και έβαλε το τζιν του.

"Εγώ τι κάνω εδώ η αυτή η μαλακο?" Του είπα γιατι άντε τώρα,εκνευρίστηκα

"Μην την λες μαλακο,δεν είναι.." αμμ??

"Excuse me?!"

"Είναι η μόνη που με βοήθησε να ξεχάσω αυτό που με πλήγωσε χθες βράδυ!" Είπε και τα μάτια του άρχιζαν να βγάζουν μαχαίρια

"Αυτή σε βοήθησε η τα μπουκάλια που κατέβασες Jimin?! Με μενα μιλάς. Ξέρω ότι όταν στεναχωριέσαι πάντα πας και πίνεις μπας και ξεχάσεις και καταλήγεις κάπως.. πάντως ποτέ ξανά δεν είχε καταλήξει ΕΤΣΙ!" του είπα και με κοιτούσε κάπως πολύ σοβαρά..

..αλλά χέστηκα. Αυτή την στιγμή είχα νευριάσει τόσο πολύ μαζί του.

"Αφού το ήξερες τότε γιατί μου το έκανες αυτό? Και μάλιστα αφού γύρισες πίσω,πάρε και τα πράγματά σου και πάνε στον καλό σου. Σε αυτόν αξίζεις,γιατί και οι δύο είστε άνθρωποι που δεν ξέρετε να εκτιμάτε αυτό που έχετε." Οκευ αουτς αυτό πόνεσε

"Jimin δεν είμαι με τον Δημήτρη! Το έστειλε εκείνος γιατί έχει ακόμα εμμονή μαζί μου και θέλει να μας χωρίσει! Εγώ εσένα αγαπάω και με εσένα θέλω να ειμαι!" Του είπα αλλά δεν φάνηκα να τον μεταπειθω.

"Για τόσο χαζό με περνάς Υ/Ν? Έχουμε περάσει τόσα μαζί,και μου κάνεις αυτο?! Και μου λες και ψέματα μάλιστα? Και τώρα που θέλεις εσύ,δεν θέλω εγώ!" Είπε και άρχισε να φωνάζει. H Seulgi κοιμάται σαν βόδι όμως. Στο κρεβάτι ΜΑΣ!

"J-Jimin δεν το εννοείς.." είπα τραυλιζοντας προσπαθώντας να πείσω και τον εαυτό μου πως απλά είναι ακόμη μεθυσμένος και το πρωί θα είναι όλα μια χαρα.

"Σου φαίνεται να μην τα εννοώ?!" Φώναξε και έκανε ένα βήμα προς εμένα με αποτέλεσμα να παραπατησω προς τα πίσω και να τον κοιτάξω κάπως φοβισμένη το οποίο παρατήρησε και.. αμέσως το βλέμμα του μαλάκωσε. Κοίταξε γύρω του και όταν συνειδητοποίησε πως η Seulgi ήταν στο κρεβάτι με κοίταξε έτοιμος να κλάψει. Ήθελα να τον αγκαλιάσω και να του πω πως δεν πειράζει και πως εγώ έφταιγα αλλά δεν μπορούσα.. βγήκα από το σπίτι και άρχισα να τρέχω με τον Jimin να τρέχει μετανιωμένος από πίσω μου και να φωνάζει το όνομα μου.

Έφτασα στο ισόγειο με τον Jimin να πλησιάζει τα τελευταία σκαλιά και άνοιξα χωρίς δεύτερη σκέψη την πόρτα για να φύγω. Άρχισα να τρέχω και όταν είχα φτάσει στην γωνία ο Jimin με εφτασε,με έπιασε από το χέρι και με γύρισε για να τον κοιτάω