.Chapter 10.

31 6 0
                                    

«Το ξέσπασμα»

Εκεινο το βραδυ που εφυγα αλαφιασμενη απο το εστιατοριο ειχα τοσα πολλα πραγματα μεσα στο μυαλο μου

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Εκεινο το βραδυ που εφυγα αλαφιασμενη απο το εστιατοριο ειχα τοσα πολλα πραγματα μεσα στο μυαλο μου...Δεν αντεχα στην σκεψη πως μια αλλη γυναικα θα μπει μεσα στην οικογενεια μας ποσο μαλλον στην θεση της μαμας!Εφυγα λοιπον οσο πιο γρηγορα μπορουσα δεν μπορουσα να αντικρισω το προσωπο του πατεμα μου!Ετσι λοιπον καλεσα ενα ταξι!

-Που πηγαινετε κυρια μου?με ρωτησε ο ταξιτζης

-Στο Μπειβελερτ του ειπα νε τρεμαμενη φωνη...

-Μα αυτο ειναι 1ωρα μακρια θα σας κοστισει πολυ!

-Δεν με νοιαζει δουλεια σας ειναι να με πατε!του απαντησα απειλητικά

-Οπως επιθυμείτε μου απαντησε καθως εβαζε μπρος την μηχανη...

Θα φυγω μακρια απο ολους και απο ολα!Δεν θα ξαναγυρισω ποτε σπιτι...Συγγνωμη Εβελιν...Συγγνωμη Μπιλ...Συγγνωμη Καιλ...δεν εχω αλλη επιλογη!σκεφτομουν στην διαδρομη και τοτε τα πρωτα δακρυα εκαναν την εμφανιση τους...

-Ειστε καλα?μου ειπε ο ταξιτζης

-Φαινομαι καλα?του απαντησα με αναφιλητα

-Θελετε να μου μιλησετε για αυτο που σας απασχολει? Ξερετε εγω ψυχολογος σπουδασα ασχετως εαν δουλευω ως ταξιτζης...

-Εχω τον χειροτερο πατερα...Θελει να φερει μια καινουρια γυναικα στο σπιτι αφου η μητερα μου πεθανε πριν 2 χρονια...,δεν ξερω γιατι ανοιγομαι απλα το εχω αναγκη...

-Ακου κοπελα μου...Ο πατερας σου ισως σκεφτεται να γεμισει το κενο που εχεις στην ψυχουλα σου...

-Οχι παντα το συμφερον του κοιταζε μονο δουλεια δουλεια δουλεια!ειπα πλεον φωναζοντας...

-Ηρεμισε ολα καλα θα πανε και μην μου αγχωνεσαι!Δεν εισαι αναγκασμενη να την αποκαλεις μητερα σου ουτε να της συμπεριφεσαι σαν να ειναι...απλα το σωστο θα ηταν να την σεβεσαι αφου μενεις μαζι της!

*Τα ονειρα της Μελτ*Where stories live. Discover now