hagsaeng;; jungkook ✅

sekiz;; elektrik

öğrenci da ye,

yağmurlu günlerin geçmesinin ardından derslere yeniden başlamak için komut bekliyorum fakat günlerce gelmeyen komut karşısında şüpheye düşüyorum.

"ben gidiyorum," diyorum sana seslenirken.

bakışlarını pencereden çekip bana çevirdiğinde odalarımızı artık değiştirmemiz gerektiğini anlıyorum. gözlerinde hapsoluyor gibi hissediyorum.

"nereye bay jeon?"

gözlerimi başka yere çevirdiğimde, "seni ilgilendirmez," diyorum zorlukla. "çok meraklısın."

"odada tek mi kalacağım?" diye soruyorsun bu sefer. "ya yeniden yağmur yağarsa ve elektrikler kesilirse? beni yalnız mı bırakacaksınız?"

"yağmur dineli üç gün oluyor," diyorum gözlerimi devirirken. "bensiz yapamıyor musun?"

"ondan değil," diyorsun. "beni burada tutan sizsiniz."

kaşlarımı çatıyorum. "sen bir fanisin, yakalanmak mı istiyorsun?" gözlerin korkuyla dolduğunda bense içimdeki korkumu dışa vurmuyorum. "hala nasıl buraya geldiğini anlayamıyorum, senin gezegenin buradan çok uzakta."

bakışlarını kaçırdığında gözlerimi kısıyorum. "da ye, ne saklıyorsun?"

başını iki yana sallayıp ellerinle oynamaya başlıyorsun.

"da ye-"

aniden gürleyen gök gürültüsü ve ardından kesilen elektrikle birlikte lafımı bölüp bağırdığında bunun nasıl meydana geldiğini anlayamıyorum.

"gitmeyin lütfen," diyorsun yaklaşıp kolumu bulduğunda.

bana bu kadar yakın olmanı ve koluma sarıldığını göz ardı etmeye çalışsam da nefesimi kesiyorsun.

"fazla insansın," diye mırıldanıyorum kendi kendime.

nasıl beni kendine hayran edebiliyorsun?

kolumu tereddütte kalarak ama en sonunda karar verip beline yerleştirdiğimde iç çekiyorum.

seninleyken gün geçtikçe ne yapmam gerektiğini unutuyorum.

-sihir öğretmenin jung kook.