TEMPORARY LIVING WITH THE MONSTER

Chapter 23(Decide)

One week after the vacation,I felt so relaxed.

Sa ngayon ay hindi ko muna sinabihan ang kahit sino sa pagbalik ko.Sinusulit ko ang pagiging single ko hehe.

Yeah,napag-isipan ko na yung payo ni Triñ-Trina.I guess she's right.I should choose Oreo no matter what.Kung masaktan man,edi masaktan.Bangon ulit!

Pero kung tututol man si Dylan ay malugod ko pa ring tatanggapin iyon.Hindi ko siya hahayaang magdusa mag-isa.Kung magiging masaya man ako sa piling ni Oreo,gusto kong maluwag sa kalooban ni Dylan na pakawalan ako.

Dahil si Dylan...ay isa nang malaking parte sa buhay ko.

Kinabukasan,pinuntahn ko si Dylan sa kanilang bahay.Naabutan ko siyang naglalaro ng mobile legends.Pano ko nalman?Simple lang,nasa likod ako ng sofa na kanyang kinauupuan.Hindi niya yata napansin ang presensya ko kaya't hindi niya ako nilingon.

"Dylan..."pagtawag ko

Nang lumingon ay ay walang pag-alinlangan niyang ibinaba agad ang kanyang phone at ngumiti.

"Dylan,nakapagdesisyon na ako but still I want to cons---"

Bumuntong hininga ito saka ngumiti

"Don't explain Steph,...You like him right?"nakangiti niya itong ainabi pero halata ang matinding kalunkutan sa mata niya.Hindi na ako nagsinungaling pa at tumango nalang.Para bang naputulan ako ng dila dahil sa dami ng gusto kong sabihin ay tango lamang ang naisagot ko.

"Sshhh..Its okay.Im Dylan,Im still cool even with a broken heart.Alam ko naman simula palang si Oreo na talaga.But still,hindi ko pagsisisihan yung nga pinagsamahan natin kase lahat yun ikinasaya ko.So thankyou."

Umangat ako ng tingin.

Napaisip tuloy ako,pano nagawang mainlove sakin ng matured guy na toh?

Ganun ba talaga ako kaganda?!De charot haha.

"P-pwede parin naman tayong maging magkaibigan diba?"tanong ko

He smiled at me.Hindi ko masasabing pekeng ngiti iyon ngunit hindi ko rin naman masabing tunay siyang masaya.

"Oo naman.P...pero maiintindihan mo naman siguro kung magmo-move on muna ako hindi ba?Ayoko namang maging bitter habambuhay!Hmm,siguro sa States muna ako ."sabay tawa

"Ganyan talaga pag mayaman eh nuh?Mag mo-move on lang kailangan sa ibang bansa pa!Bat di nalang dito?!"

"Eh kasi po mas dramatic kapag sa ibang bansa.Mas feel ko mag-emote tsaka malay mo mamiss mo ako at sundan mo pa ako dun.How romantic.."tumawa siya

Hinampas ko naman siya sa braso dahil sa mga pinagsasabi niya.

"Mag-ingat ka dun Dylan.Pagbalik mo dapat wala na yang feelings mo sakin ah kundi tatadtarin talaga kita."

"Wag kang exited jan..pero sige dahil malakas ka sakin,pagbalik ko mayron na akong bitbit na mestisang chiks dito...yung malaki----"

"Sige ano tuluyan mo!"inambahan ko siya ng suntok

"Malaki ang pagmamahal!Gosh,ano ba yang iniisip mo?!"sabi niya

Gago to pero mami-miss ko haha

"Uh Dylan.."bumwelo ako.Tumaas naman ang kilay niya."Is it okay kung bumalik na ako sa mga Guccino?"

Medyo lalong tumaas ang kilay niya.

"May problema ba sa bahay na yun?I'll go fix it---"

"No,its not that.I mean,gusto ko nang bumalik sa ayos ang lahat.Dun kasi ako ibinilin ng papa ko bago siya umalis.Gusto ko sana pagbalik niya,dun niya ako balikan."paliwanag ko