"Ang kapal nang mukha mong babae ka! Sa lahat ng gagapangin mo asawa ko pa!" Rinig kong sigaw mula sa labas.
"Tama na! Huwag kang gumawa ng Eskandalo rito!"
"Wala akong pakialam kung marinig man tayo ng mga kapitbahay! Ang kapal ng pagmumukha mong mambabae. Hayop ka!"
Agad akong dumungaw sa bintana upang malaman kung kanino galing yung sigaw na iyon. Ay shet si aling Erlina pala!
"Tama na!" Sigaw ni Manong Mario——ang asawa ni Aling Erlina.
"Teka nga! Hindi naman mambababae yang asawa mo kung naibibigay mo pa sa kanya yung mga gusto niya!" Sigaw ni Paulita.
"Ang kapal-kapal nang pagmumukha mo para sabihan ako ng ganyan halika rito!" Nakita ko kung paano sinugod ni Aling Erlina si Paulita at pinagsusuntok ito sa dibdib.
"Aray ko!" Daing ni Paulita at pinagsusuntok din si Aling Erlina.
"Totoo naman! Hindi mo naibibigay sa kanya ang mga bagay na naibigay ko na sa kanya ngayon!" Bulyaw ni Paulita.
Marami-rami na rin ang mga tao na nakapaligid sa kanila at may mga kanya-kanyang sinusuportahan. T-teka? Bakit naroon din si Gelo?
"Hoy Gelo!" Tawag ko rito.
Agad naman itong tumingin sa direksiyon ko. "Wait lang babe!" Nakangiting sambit nito at naglakad na papasok sa loob nang bahay. Umalis na rin ako sa bintana at umupo na sa higaan.
Ako si Crystal. Twenty-five years of age at nakatira sa isang apartment dito sa bayan ng Gandalang. Kasama kong tumira sa apartment na ito ang aking nobyo na si Gelo. Anim na taon na kaming nagsasama, at masasabi kong masaya naman ang pagsasama namin.
Pareho kaming ulila. Siya sa Nanay, at ako naman sa Tatay. Pero kahit na ganon ang sitwasyon namin, naibibigay naman namin sa isa't-isa ang mga kakulangan namin.
Angelo Reynes talaga ang buong pangalan ng nobyo ko, pero mas gusto ko siyang tawagin na Gelo dahil ako lang tumatamawag sa kanya nang ganon. "Babe, heto na yung ulam na binili ko!" Hingal nitong sabi at inilagay na yung pagkain sa mesa.
"Inuna mo pa ang pakiki chismis sa away nila aling Erlina kaysa sa pag-akyat dito. Alam mo namang may pasok ako 'di ba!" Inis kong sabi.
"Nakita nga rin kitang nakadungaw sa bintana eh!" Natatawa nitong sabi.
"Ewan ko sayo!"
Agad itong lumapit sakin at niyakap ako nang mahigpit. "Sorry na babe," Sabi nito at hinalikan ako sa noo. "Wag kana muna pumasok ngayon babe! Dito ka na lang muna." Dagdag nito bago ako tuluyang halikan sa labi.
Nakakainis! Wala talaga akong nagagawa kapag siya na itong naglalambing!
"Uhmm . . ." Grabe na lamang ang boltaheng naramdaman ko nang magdikit ang aming katawan. Hiniga niya ako sa kama at patuloy pa rin siya sa paghalik sa'kin pababa sa aking leeg.
"Gelo . . ."
"Babe!" Tawag niya sa'kin habang unti-unti pinapasok ang kamay sa aking pagkababae. Dahan-dahan niya inilabas masok ang daliri niya sa aking daliri. "Basa ka na babe . . ."
"Uhmm . . ."
"Tal! Ano na! Anong oras na oh! Sa susunod na lang iyang ginagawa niyo." Agad kami napabangon nang marinig namin ang boses ni Milen mula sa labas ng pintuan.
Narinig niya ba? Hala nakakahiya!
Inayos ko agad ang sarili ko at ganun rin si Gelo. "Distorbo naman 'yang si Milen oh!"
"Hayaan mo na," Sabi ko rito. "Pagbuksan mo na ng pinto."
Tumayo si Gelo at dinilaan ang kamay na ginamit niya sa akin. "Yuck!"
"What? It tastes sweet." Aniya at binuksan na ang pintuan. "Pasok!" Sabi nito at pumunta sa lababo. Naghugas ito ng kamay at pagkaraan ng ilang sandali ay naghain na nang makakain.
"Nakadistorbo ba ako?" Natatawang tanong ni Milen.
"Oo, Milen." Naiinis na sambit ni Gelo.
"Manahimik ka nga Gelo!" Saway ko rito.
"Tal, puwede ba akong makikain? Nagtalo ulit kasi kami ni Mark eh!" Malungkot na sabi nito.
"Okay lang, halika," Aya ko at pumunta na sa hapagkainan. Sumunod na rin ito at umupo na. "Ano na maman ba pinag-awayan niyo?" Tanong ko habang kumukuha ng kanin sa mangkok
"As usual, 'yong kawalan niya ng trabaho." Sagot nito at kumain na.
"Alam mo Milen, mas maigi siguro kung hiwalayan mo na iyang si Mark." Sabat ni Gelo sa usapan.
"Gusto mo ako na kumausap kay Mark?" Pagboboluntaryo ko.
"Hoy, 'wag kana makisali pa sa kanila!" Kontra naman ni Gelo.
"Pumasok na rin sa isipan kong iwan na si Mark . . . pero mahal ko kasi 'yong tao eh! Kahit na wala siyang trabaho, mahal na mahal ko 'yon. Ganon rin naman ito sa akin, kaso hirap na hirap na talaga ako . . ." Sabi nito.
"Ako na bahala kumausap diyan sa nobyo mo." Pagpresinta ni Gelo na ikinasalungat ko. "Huwag kana makisali pa sa kanila!"
Tinignan ako ni Gelo nang masama "Gaya-gaya! Walang Originality!" Sambit nito.
"Ako na bahala. Kakausapin ko na lang ulit siya." Sagot ni Milen.
Nang matapos kaming kumain ay napagdesisyunan na rin namin ni Milen na umalis na. Nauna na itong lumabas dahil magpapabarya muna ito sa tindahan.
Nagpaalam na ako kay Gelo at hinalikan ito sa labi bago bumaba ng hagdan. "Mag-ingat ka babe ah! I love you."
"I love you too, Gelo." Huling sambit ko at lumabas na.
