Bölüm-10

35.9K 1.6K 105
                                    

Karnımda hissettiğim acıyla gözlerimi açmaya çalıştım ama sadece çalıştım çünkü gözlerim açılmamak için direniyordu sanki. Kendimi biraz daha zorlayıp gözlerimi araladım.Gözüme beyaz ışıktan başka birşey gelmiyordu.     Kendimi biraz daha zorlayıp gözlerimi açtığımde buranın hastane olduğunu anlamam uzun sürmedi.Koluma baktığımde iğne izleri ve çeşitli kobloların bağlı olduğunu gördüm. En son ne olmuştu? Ahh evet ya bardaki çocuk beni bıçaklamıştı.Kahretsin.

Kafamı kaldırıp etrafa baktığımda yorgunluktan uyuya kalmış bir Aslı gördüm. Yine beni yalnız bırakmamıştı.Ona verdiğim değer gün ve gün artıyordu.Elimi yavaşça elininüstüne koydum birkaç mırıldandıktan sonra gözleri gözlerimle buluştu.Korkuyla ayağa kalkıp yanıma geldi;

-Esin iyi misin?Ne oldu sana? Bunu sana kim yaptı?

Ahh bu Aslının 5N1K sorularından nefret ediyordum.Bir günde soru sormadan duramaz mıydı?!

-İyim birşeyim yok abartma.

-Abartmamı?! Esin sen bıçaklandın!!

O esnada odaya genç bir doktor girdi.Aslı'ya baktığımda ağzı açık bir şekilde doktora bakıyordu.

-Evet Esin hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz?

-Berbat, yorgun, halsiz, üzgün,sıkılmış-

-Bu kadarı yeter herhalde.Bıçak karnınızı sıyırmış.Önemli birşeyinizyok ama iyi bir bakıma ihtiyacınız var.

-Merak etmeyin Doktor Bey ona çok iyi bakacağım.

Bunu söyleyen ben yada Aslı değildi.Ablamdı! Bunun burada ne işi vardı? Benim burada olduğumu yada bıçaklandığımı nerden biliyordu? Aslı'ya baktığımda bana üzgünüm bakışları atıyordu.

-O doğru olanı yaptı Esin, bunun için arkadaşını suçlama.

-Neden burdasın sevgili annenin yanında olman gerekmiyor mu?

dedim sitemli bir şekilde.

-Annem felan umrumda değil sen iyi misin?

diye bana sarıldı. Onu itecek gücüm bile yoktu.Onu özlemişim. Ama bu onu affettiğim anlamına gelmez!

-Ben iyiyim sarılman bittiyse üstümden kalkar mısın?

-Ahh tabi özür dilerim.

Ablam bozulmuştu hatta gözleri dolmuştu.UMrumda mıydı? Hayır!Daha onu affetmedim ve affetmicem.Aslında bir tokat canımı yakmadı ama ablamın attığı tokat çok acıtmıştı.Fiziksel olarak değil,sanki içimde birşeyleri koparmıştı. Anlatamıcağim bir şekilde canımı acıttı.

-Ceyda abla biz gidip çıkış işlemlerini halledelim istesen.

dedi Aslı konuyu dağıtarak.

-Tamam ben hellederim hemde doktorla konuşurum.Sen burada dur.

diyip odadan çıktı.AsLI karşıma geçip ellerini beline koyup;

-Sen ne yaptığını zannediyorsun? O senin ablan Esin. Seni merak etmiş ve anneni umursamadan buraya gelmiş.Sense bencillikyapıyorsun.Çok taş kalplisin.

diye bağırıp kapıyı çarparak odadan çıktı. Ben ise düşüncelerimle boğuşuyordum.Aslı haklı mıydı? Ben bencil birimiydim?

Uff kimin umrumdaya beni seven böyle sevsin kimse için değişemem. Değişmem.

Kapının açılmasıyla ablam ve Aslı odaya girdi.Aslı halen bana trip atıyordu.

-Esin hadi üstünü değiştiriyim, eve gidiyoruz.

-Ben o eve gelmem.

-Sana fikrini sormadım Esin, gidiyoruz!

Ohhhem bana tokat at hemde emir ver. Ama ben yapacağımı bilirdim ona ve pislik anneme evi zindan edicektim. Meydanı anneme bırakacak değilim.

-Ayrıca o bardada çalışmak yok.

-Hayır orada çalışıcam.

-Neden bu kadar çok orada çalışmak istiyorsun?

-Çünkü sevdiği çocuk orada.

diye lafaatladı Aslı. Boş boğaz işte ne olacak?!

-Kim bu çocuk Esin? Ben tanıyor muyum?

dedi mutlu bir ses tonuyla.

-Şimdi seninle abla, kardeş konuşması yapmıcam abla. O tokatı attığından beri benim ablam değilsiz!

diye bağırıp ablamın elinden elbiselerimi alıp, topallayarak tuvalete gittim.

Üstümü değiştirdikten sonra yavaş yavaş ablamın yanına gittim.Aslı hemen koluma girerek Hastaneden çıkmama yardım etti. Ablamda diğer koluma girdi. Onu ittirecektim ama aklıma gelen fikirle vazgeçtim.Bütün yükümü Aslı'dan alıp ablamın koluna verdim.Ablam önceden affalladı ama sonra toparlandı. Hastanenin önüne gelince Tuna yanımıza geldi. Ablamla selamlaşıp arabasına bindik. ABlam Tuna'yı nereden tanıyordu? Nden sürekli ablama bakıyordu?

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-Ahh Esin bu kaçıncı beğenmediğin çorba.

diye ablam söylenmeye başladı.

-Tamam sorun değil kızım tekrar yaparım.

diye lafa girdi iğrenç annem.

-Ne yapabilirim biri tutsuz,biri yağlı, biri acı olmuştu.

Annem biraz söylenip ablamla beraber odadan çıktı.

-Bilerek yapıyorsun değil mi Esin?

-Yooo sadece beğenmedim.

-Tabi tabi.

İkimizde birbirimize bakıp kıkırdadık.Aklıma gelen soruyla Aslı!ya döndüm.

-Aslı beni nasıl buldun bıçaklandığımda?

-Ben bulmadım ki seni.

-O zaman kim buldu beni?

Arkadaşlar 1 haftalığına tatile gideceğiz bu yüzden birdahaki bölüm geç gelecek.Ama sonra söz telAfi edeceğim.  Oylarınız için teşekkür ederim. Sizi seviyorum.

Asi KızWhere stories live. Discover now