Bölüm-16

29.7K 1.4K 193
                                    

-Ben İzmir'e geri döneceğim.

Ablam ve annem gözleri yuvalarından fırlamış bir şekilde bana bakıyordu.

-Ş-şaka mı yapıyorsun Esin? Eğer şakaysa hiç komik değil!

dedi ablam bağırarak.

-Ben hiçbir zaman şaka yapmam abla.Kararlıyım geri döneceğim.

Ablam sinirle nefesini dışarı verdi.

-Bak Esin sana bu zamana kadar kızmadım. Ama artık yeter.Daha 18 yaşında bile değilsin.Kararlarını kendi başına veremezsin. Şimdi çık odana!!

Gerçekten ablam çok sinirliydi. Onu ilk defa böyle görüyorum. Sürtük anneme baktığımda ise şaşkınca bize bakıyordu. Sert bir biçimde masadan kalkıp, odama koştum. Odama girdiğimde direk yatağıma yattım. Tabiki de ablamı dinlemicektim. Uygun bir zamanda gidecektim İstanbul'dan.

Ayağa kalkıp telefonumu elime aldım. Hiç mesaj yada arama yoktu. Aslı her akşam mesaj atardı ama artık yok!!Emir'i mafedecektim. O daha Esin kimmiş bilmiyor. Aptal.

Yatağıma tekrar yatıp gözlerimi kapadım ve Kuzey'i düşündüm. Hayatımda ilk defa birine ilgi gösteriyordum. Ona beslediğim duygu neydi bilmiyorum. Ama her an yanımda olmasını istiyordum. Daha fazla bunlası düşünmeden uykuya daldım.

*************************************

Sabah iğrenç alarmın sesiyle gözlerimi açtım. Okula gidip Emiri yada Aslı'yı görmek istemiyorum.

Alarmı kapatıp, yorganı tepeme çektim. Tekrar uyumaya çalıştım.

-Esiin uyumadığını biliyorum. Hadi kalk!!

diye bağırdı annem. Galiba kendini iyi, düşünceli anne zannetti.Salak şey. Söylenerek yataktan kalktım.Tuvalete gidip elimi, yüzümü yıkayıp, formaları üstüme geçirdim. Siyah saçlarımıda düzleştirip aşağı indim. Ablam ve annem masada oturmuş, kahvaltı yapıyorlardı. İnsan bi benide bekler. Zaten ben kahvaltı yapmayı hiç sevmem.

-Ben çıkıyoruuum.

diye seslenip, ablamın cevap vermesini beklemeden kapıyı çarpıp evden çıktım. Ablamın arkamdan söylendiğini duyar gibiyim. Umrumda mı? Hayır.

Hemen taksiye atlayıp okula doğru yol aldım. Ablam sürekli harçlık verdiği için para sıkıntısı çekmiyorum. Aslında ablam hem derslerine çalışıyor, hemde kafede çalışıyordu. Gece geç saatte eve geliyordu. Umrumda mı? Hayır.

İşte ben böyle biriyim bencil. Şöförün "Geldik" demesiyle düşünceler diyarından çıkıp parayı uzattım. Kapıyı açıp taksiden indim.

Okula girdiğimde herkes bana bakıyordu. Bazıları imrenerek bakarken, kimileri küçültücü bir şekilde bakıyordu. Birinin kolumu tutmasıyla hemen arkamı döndüm. Gözlerim bana oyun mu oynuyor? Yoksa kolumu tutan kişi gerçekten Kuzey mi? Gözlerimi bir süre kapatıp, tekrar açtım. Hayır bu gerçekten Kuzey'di.

-Emir ile çıkıyor musun?

Sevincim kursağımda kaldı.Bu beklediğim bir soru değildi. Hemde hiç.

-H-hayır.

Kahretsin şaşkınlıktan kekelemiştim.Şu an kendimi 32 yerimden bıçaklamak istiyorum.

Kafasını olumlu bir şekilde salladı ve arkasını dönüp yürümeye başladı.

Hemen koşup kolundan tutup kendime çevirdim.

-Bu seni neden ilgilendiriyor?

Kuzey ilk bana, daha sonra kolundaki elime baktı. Bende hemen elimi kolundan geri çektim.

-Düşmanımın herşeyi beni ilgilendirir.

Kaşlarımı çattım.

-Düşmanın?

-Emir. Ondan uzak dur.

-Kimden uzak durup, durmayacağım seni ilgilendirmez.

Evet Asi Esin geri döndü. Kimse bana emir veremez ve hayatımdaki kişilere karışamaz. Kuzey'e ilgi duyuyorum ama bu ona iyi davranacağım anlamına gelmez.Kuzey hızla yanıma geldi. Çenemi tutup gözlerimi, gözlerine kenetledi. Şu an kalbim o kadar hızlı atıyor ki ben bile sesini duyabiliyorum.

-Bana bak Esin. Ben salak değilim.Bana olan ilginin farkındayım.

Farkında mı?! Hemen gözlerimi kaçırdım ve saçlarımla oynamaya başladım.

-Yoo sana ilgim felan yok. Nerden çıkardın?

dedim sahte gülücük atarak.Kuzey alaycı bir biçimde güldü.

-İlgin olsada, olmasada seninle çıkmam.

İşte bu sözler kalbimi tam ortasından bıçakladı ve gözlerimin dolmasını sağladı.Ama hemen göz yaşlarımı geri gönderdim. Ona bakıp:

-Neden?

diye sordum.Ona olan ilgimi farketmişti zaten. Daha ne kadar uzatabilirim ki.

-Çünkü sen çok bencil, sorumsuz, ukala, ön yargılı ve Asi bir kızsın.Böyle biri ne bana nede başkasına aşık olur.

diye konuşup yürümeye başladı.Tamam bana söylediği herşey doğruydu ama yüzüme söylemesi gerekmiyordu. Ona olan ilgim hoşlantı yada sevgi değildi. Aşktı. Sanırım...

O yürümeye devam ederken arkasından bağırdım.

-Senin için değişebilirim.

Evet sizce Esin değişebilir mi? Yorumlarınızı çok merak ediyorum. :-D

+35'de yb gelir. Sizi seviyorum. ♥♥

Asi KızWhere stories live. Discover now