ℍ𝕦𝕘 𝕞𝕖

~Κεφάλαιο 22~

Ανοίξαμε την πορτα και την κλείσαμε όσο πιο σιγά μπορούσαμε. Ξαφνικά τα φώτα άναψαν και ειδαμε τον Junghyun να στέκεται όρθιος χτυπώντας το πόδι του στο πάτωμα και κοιτώντας μας θυμωμένα. Έκανε νόημα με το δάχτυλο του να τον πλησιάσουμε. Και αυτο κάναμε. Ο Junghyun έπιασε τον Yoongi απο τον γιακά της μπλουζας του και ανέβηκαν τις σκάλες. Έτρεξα και εγω απο πισω τους αλλα ο Junghyun μπήκε μέσα στο δωμάτιο του με τον Yoongi και έκλεισε την πορτα. Πηγα να ανοίξω την πορτα αλλα εκείνη τη στιγμή την κλείδωσε. Οχι ρε γαμωτο!

Yoongi's POV
Με πέταξε μέσα στο δωμάτιο. Πηγα να πέσω αλλα ευτυχώς κράτησα την ισορροπία μου. Έκλεισε την πορτα και την κλείδωσε. Με απειλητικά βήματα με πλησίασε και στάθηκε μπροστά μου.

Junghyun:Όταν σου λεω κατι θα με ακούς

Μου φώναξε και με βάρεσε μπουνιά.

Yoongi:Για ποιο λογο να σε ακούσω?

Τον ρώτησα με ήρεμο τόνο στην φωνη μου.

Junghyun:Γιατί είμαι ο πατέρας

Μου φώναξε ξανα και με βάρεσε αλλη μια μπουνιά. Ενα ζεστό υγρό ένιωσα να κυλάει στα χείλη μου. Με τον αντίχειρα μου ακούμπησα τα χείλη μου και έπειτα κοίταξα τον αντίχειρα μου. Αιμα. Χαμογέλασα αχνά και του απάντησα:

Yoongi:Αλήθεια είσαι ο πατέρας μου? Αα συγγνώμη δεν το ήξερα πατερα

Του απάντησα ειρωνικά τονίζοντας την λέξη πατέρα.

Junghyun:Κωλοπαιδο

Μου απάντησε και με έριξε κάτω. Άρχισε να με βαράει πολυ δυνατές μπουνιές στο πρόσωπο. Η Taeri χτυπούσε την πόρτα και φώναζε τον Junghyun να την ανοίξει. Μετα απο λιγο σταμάτησε να με χτυπάει και πήγε να ανοίξει την πόρτα.
End of Yoongi's POV

Ο Junghyun άνοιξε την πορτα και εγω έτρεξα κατευθείαν στον Yoongi. Όταν τον είδα η καρδιά μου ράγισε. Ήταν κάτω στο πάτωμα και το πρόσωπο του ήταν γεμάτο αίματα. Έφυγα απο τον Yoongi και με απειλητικά βήματα κατευθύνθηκα προς τον Junghyun. Στάθηκα μπροστά του και τον ρώτησα:

Taeri:Τι πατέρας είσαι εσυ? Επειδή δεν σε ακούσαμε έπρεπε να τον χτυπήσεις?

Junghyun:Taeri ποτε του δεν με άκουγε και εσυ στην θέση μου το ιδιο θα έκανες

Taeri:Οχι δεν θα έκανα το ιδιο, ξέρεις γιατί? Γιατί θα ασχολιομουν και λιγο με το γιο μου. Απο ποτε ξεκίνησε να τα κανει όλα αυτά?

Κατέβασε το κεφάλι του και με ήρεμο τονο στην φωνη του μου απάντησε:

Junghyun:Απο τοτε που πέθανε η μητέρα του

Taeri:Σκέφτηκες ποτε οτι μπορεί να το κάνει για να τραβήξει το ενδιαφέρον σου?

Δεν μου απάντησε. Πηγα ξανα στον Yoongi και τον σήκωσα απο το πάτωμα. Πέρασα το ενα του χέρι γύρω απο τον σβέρκο μου. Πέρασα και το δικό μου χερι γύρω απο την μεση του και φύγαμε απο το δωμάτιο. Πήγαμε στο δικό μου δωμάτιο και πολυ προσεκτικά τον έβαλα να κάτσει στο κρεβάτι μου. Πηγα στο μπάνιο του δωματίου μου πήρα μια πετσέτα, το κουτί πρώτων βοηθειών και πηγα ξανα στον Yoongi. Πήρα την καρέκλα απο το γραφείο μου και κάθισα μπροστά του. Με την πετσέτα του καθάρισα το αιμα. Έπειτα άνοιξα το κουτί και σε ενα βαμβάκι έβαλα λίγο μπεταντιν και του καθάρισα τις πληγές. Σε μερικές απο αυτές έβαλα και χαζαπλαστ. Ο Yoongi καθ'όλη τη διάρκεια ήταν ανέκφραστος. Πηγα να τον φιλήσω αλλα τραβήχτηκε. Αναστεναξα του χάιδεψα τα μαλλιά και του είπα:

Taeri:Θες να κοιμηθούμε?

Κούνησε θετικά το κεφάλι του, ξάπλωσε στο κρεβάτι και έκλεισε τα μάτια του. Ξάπλωσα και εγω δίπλα του  και άρχισα να του χαϊδεύω τα μαλλιά. Μέσα σε λίγα λεπτά η ανάσα του βάρυνε.