Gölgelerdeki Parıltı ~BoruSara~

1.BÖLÜM

Sarada'nın ağzından:
Gözlerimi açtığımda hastane odasında olduğumu fark ettim. Yattığım yataktan yavaşça doğrulduğumda yatağın tam karşısındaki ikili koltukta uyuyakalmış babamı gördüm. Şimdi başıma bişey geldiğini ve bu yüzden hastanede olduğumu düşündüğünüzden adım gibi eminim ama şu anda burda olmamın sebebi....

Flashback:

Sarada: Amma yorucu bir görevdi.
Boruto: Evet ya, resmen öldüm-ttebasa.
Mitsuki: Öyle miydi?
Konohamaru: Mitsuki, bir kere bile yorulduğunu görmedim senin.
Boruto: Harbi ya, nasıl yapıyosun bunu Mitsuki?
Mitsuki:  Bilmem.
Sarada: Mitsuki her soruya cevabın var bir buna mı yok?!
Mitsuki: Cevap verdim ya.
Boruto: Ne dedin ki? Ben niye duymadım?
Mitsuki: Bilmem dedim ya.
Sarada: Offfff. Böyle bir görevden sonra cidden çekilmiyorsunuz ya. Zaten-
???: SARADAA!!!
Sarada: He? Chou-chou? Ne oldu?
Chou-chou:  Sasuke-san sana haber vermemi söylemişti. Yarım saattir burda seni bekliyorum, ayrıca yarım saattir hiçbir şey yiyemediimmmm!!!
Sarada: Tamam tamam ben sana bir şeyler ısmarlarım sonra ama söyler misin ne oldu?
Chou-chou: Annen ve baban hastanedeler Sarada. Doğum başlamış.
Sarada: NE DEDİN?!?!! Daha 1 ay vardı ama!!
Chou-chou: Bilmiyorum. Sasuke-san sadece sana haber vermemi istedi.
Sarada: Sensei!! Ben rapor vermeye gitmesem sorun olurmu??
Konohamaru: Hayır olmaz Sarada. Sen git biz durumu açıklarız.
Sarada: Teşekkürler Sensei.

Senseiden iznimi aldığım gibi hastaneye koşmaya başladım. Annem için endişelenmeden edemiyorum. Acaba babam ne durumda?

Hastane kapısından girer girmez doğumhanenin olduğu kata çıktım. Annem burada çalıştığı için hastaneyi avucumun içi gibi biliyordum. Doğumhanenin önüne geldiğimde babamı koridorda bir ileri bir geri giderken gördüm. Gerçekten endişeli görünüyordu.

Sarada: Baba!!!

Babam durup kafasını bana doğru çevirdiğinde yanına gittim.

Sarada: Annem iyi mi?
Sasuke; İyi değil. Erken doğum olduğu için oldukça zor geçiyor. Doğuma gireli iki saat oldu.

Korkmaya başladım. Hinata-san ikinci doğumun birincisine göre daha kolay olduğunu söylemişti. Ancak annemin ilk doğumunun üzerinden 12 yıl geçti. Hemde erken doğum yapıyor. Umarım onlara hiçbir şey olmaz.

Yarım saat sonra doğumhanenin kapısı açıldığında Shizune-san dışarı çıktı.
Shizune-san: Sakura da bebek de iyi. Küçük bey babasına çekmiş. Oldukça inatçı çıktı.

Babamla birlikte derin bir nefes aldık. Annemin ve kardeşimin iyi olmasına çok sevinmiştim.

Sasuke: Görebilir miyiz?
Shizune: Şu an Sakura kendinde değil. Oldukça zor bir doğum oldu. Bu yüzden yarın sabaha kadar uyutucaz. Bebek de erken doğum olmasına rağmen müthiş bir gelişim göstermiş. Bu yüzden sadece gerekli bakımları yapılacak. Bittiği zaman size haber veririm, gidip görebilirsiniz.
Sarada: Çok teşekkürler Shizune-san.
Shizune: Hiç önemli değil Sarada.

Shizune-san yanımızdan ayrıldığında annemde başka bir odaya alındı. Bizde onun peşinden gittik ve odanın kapısında beklemeye başladık. Kısa bir süre sonra Shizune-san yanımıza geldi ve kardeşimi görebileceğimizi söyledi. Babamla birlikte bebeklerin bulunduğu odaya gittik. Camın arkasından kardeşimi gördüğümde duygulandım. Anneme çok benziyordu. Saçları anneminki gibiydi.

Sarada: Çok tatlıı.
Sasuke: Annesine benziyor.
Sarada: Umarım gözleri de anneminki gibidir.
Sasuke: Neden?
Sarada: Öyle olmasını istiyorum. Rüyamda görmüştüm.
Sasuke: Rüyanda mı?
Sarada: Evet. Tıpkı kardeşim gibi bir çocuk görmüştüm. Ayrıca kardeşimin ismini de gördüğüm rüya sayesinde belirlemiştim.
Sasuke: İsmini ne koyacaksın?
Sarada: İsmi-
Shizune: Siz ikiniz evinize gitmeyi düşünmüyorsunuz herhalde epey geç oldu.
Sasuke: Doğru. Sarada sen eve git. Görevden yeni dönmüştün yorgun olmalısın.
Sarada: Olmaz, ben burada kalıcam.
Sasuke: Sara-
Sarada: Olmaz dedim. Biliyorsun ki fikrimi değiştirmen imkânsız baba.
Shizune: O zaman size boş bir oda ayarlıyalım burada kalmayın.
Sarada: Teşekkürler Shizune-san.