Overplay ver2: Southern

20.

Kahit pa masama pa ang pakiramdam ko kinabukasan ay pinilit ko ang pumasok. Hindi ko ugaling umabsent, wala din naman akong kasama sa bahay.

Tahimik ako pero mababaliw ako kapag wala akong kausap sa isang araw.

"Ang putla mo. Bakit ka pa pumasok?" I heard someone.

Kasalukuyang nasa locker room ako at kumukuha ng mga textbooks ko para mamaya. Napalingon ako sa nagsalita. Nakita ko si Mark na nakatayo sa malapitan.

"Oh. Ikaw pala." I said, faking a smile. At parang winawala na din ang usapan.

"Sugod sugod pa kasi sa ulan." He said.

"Paano mo nalamang-"

"Kagabi, umuwing basang basa si Jeno. Tinanong ko kung anong nangyari. Nakuwento niya na nagkasabay kayong umuw- wait. Hindi, ang sabi niya gusto ka daw niyang sabayan pauwi sainyo. Tapos bumuhos ang ulan, at naulanan kayo. Ang resulta? Pareho kayong nagkakasakit ngayon." he explained.

Bakit ba ganito to magsalita these days? Dati ang hilig nito mang asar, ngayon parang may inis na siya laging dala pag kausap ako. O baka seryoso lang siya. Ewan.

And he said pareho kaming nagkakasakit ni Jeno? Ibig sabihin ....

"Nasaan si Jeno?" i asked in a sudden.

"Nasa clinic. Muntik mahimatay kanina. Sinabi ko kasing magpaiwan na sa bahay kaso ayaw eh. Pinilit pumasok. Eh ayun, hindi palang umaabot sa department, sa clinic na bagsak." he answered.

Kahit paano naman ay may kaonting pag aalala akong naramdaman tungkol sa taong yun. Bakit pa kasi siya pumasok-

Well, i think we had the same stupidness.

"Kesa naman magkulong ako sa bahay." I murmured while walking away. Naramdaman ko siyang sumabay sakin pero diko nalang siya pinansin.

"Pumasok kasi siya para sayo." i heard him kaya natigilan ako.

"Ha?" i stopped.

Nauna itong naglalakad until he stopped a few steps ahead of me. Then, he looked back at me. And smiled.

"Pumasok si Jeno para sayo. Ikaw nga lagi niyang inaalala eh." he chuckled.

Pinigilan ko ang sarili kong ngumiti. Nakakahiyang aminin na ang saya saya sa feeling na narinig ko yun.

"Is that real?" i asked seriously, still stopping myself from smiling.

"Why would i lie? Gusto mo puntahan natin siya doon diba?" he asked.

Ngumiti ako ng bahagya at tinanguan siya.

At ayun na nga ang nangyari, pumunta kami sa clinic at naabutan namin ang kagigising lang na si Jeno.

"Gising ka na ba talaga?" i asked, joking about his tiny eyes. Tumawa ng bahagya si Mark mula sa likuran.

Jeno looked up at me. "Namumutla ka."

"Pareho kayo." Mark stated as he sat down nearby.