✔ The Casanova's Angel (Filipino Novel)

Kabanata 8

Warning: contains graphic scene that are not suitable for children. Meron po tayong suicide scene dito so please read at your own risk or skip this chapter.

Before reading this guys, I just want you to know na hindi worth it ang pag susuicide. Na kahit anong bigat ng problema niyo ngayon ay malalampasan niyo rin. Hindi naging solusyon ever ang saktan mo ang sarili mo.

You're strong. Live. Breathe. you'll get through this.

Kaya mo yan. Always.

------

Woooooooh! Ang saya! I'm currently braving the waves of the beach. Yes, nagsusurf ako. Nakita ko kasi diba kung mamamatay din lang naman ako edi try ko na yung mga bagay na hindi ko magawa dati.

Pero infairness, hindi pala siya nakakatakot. Kung tutuusin masaya nga siya eh. Natutumba nga lang ako. Andun kasi yung thrill. Yes, pagkagising ko kanina ay nagmorning exercise muna ako - jogging plus stretch. After that, nag relax ako sa cabin, inhailing the fresh beach air. Nakakapanibago kasi normally sa city ako, pollution palagi ang nalalanghap ko pero it's different here. Peaceful, quiet and relaxed. Dun ko na nga nakita ang mga tourist na nagsusurf and I decided to try it out. Normally si Angel na nasa city wouldn't be touching a surf board kasi safety freak siya but the angel now, well, let's just say na she's enjoying her time - being spontaneous as she can be.

So here we are.

After mga 2 hours of falling on my butt sa dagat ay napagisip ko na mag foodtrip muna. Nasa beach narin naman ako, why not binge eat on fresh seafoods diba?

Pumunta muna ako sa may carinderia beside the surf shack. Medyo onti lang ang tao kaya naka kuha ako agad ng upuan at nakapag order. After finishing my pritong bangus and grilled squid ay lumabas na ako.

Naglalakad ako sa sand habang binibrainstorm ang mga gagawin ko. Actually wala naman kasi masyado gagawin dito unlike other beaches pero ang pinakamaganda dito ay ang isolation.

May quiet time ka for yourself.

Which is what I needed.

After a couple more hours of strolling the beach ay nahiga ako sa usual place namin ni mommy dati. Humiga ako sa sand at tumingin sa sky.

Ang laki.

Hindi ko mapigilan na isipin na there's so much more to this than this life I live right now. Pero at the same time naiisip ko rin na wala din naman mawawala kung mawawala ako. I'm just one in a billion, not much of a loss. Hindi importante, considering the people who meant the world to me betrayed me like they did.

Kaya ayun, pinalipas ko ang oras in my own world.

Nang gumabi na ay naglakad na ako pauwi sa cottage. Nanlalamig at pinagpapawisan sa gagawin ko.

Tama ba ito?

Am I sure?

Kaya ko ba to?

Is this really the solution?

Alam ko sa lahat ng tanong ko ay sagot ang no. Pero pag naiisip ko si Gerard at Nina. Yung nagawa nila sakin. Lalo na yung babalikan ko sa Maynila ay napupush ako gawin ito.

Sinuot ko ang dinala kong beige strapless dress at nagheels ako. This is my favorite kasi napaka ganda nung fit saakin. Inayos ko ang buhok ko, setting it loose in long chocolate curls. Lastly, nag lagay ako light makeup.

I felt like kung gagawin ko man to ay dapat medyo may itsura naman ako.

Kinuha ko ang blade at rineady ko na sarili ko. Pumasok ako sa banyo at finill ng tubig ang tub.

This is it.

Pumasok ako sa tub. Sobrang lamig pala ng tubig. Hindi ko akalain na ganito. Pero kaya ko to. No backing out now.

Dahan dahan kong sinugatan ang sarili ko. Nang lumabas na ang dugo at pumapatak na ito sa sahig ay napangiti ako ng onti.

Sana bukas wala na itong sakit. Kasi kahit anong sakit ng hiwa ng blade ay nananaig ang ginawa nila saakin.

Huminga ako one last time at linubog ang sarili ko sa tubig.

It's time.