New Girl

Hoofdstuk 14

'Come on, let's go to my place and drink some hot chocolate.' Het was weer die tijd van de maand, waarin Moeder Natuur en de Puistjes Fee samen in mijn hormonen stelsel bij elkaar op de thee kwamen en bloed uit mijn lichaam liep lopen.

Mijn zin naar al het eten wat je alleen maar dikker maakte begon te groeien en bij elke stap die ik zette, verging mijn onderrug van de pijn. Het zijn van een vrouw kon soms echt zwaar kut zijn.

Door al mijn maandelijkse probleempjes (Melisa was het ook net geworden) en het weer dat omsloeg (verrekte koud dus) had ik niet veel puf om ook maar iets te doen. We liepen naar buiten en rilde toen de kou door onze kleren heen drong. Ik keek naar mijn outfit(http://www.polyvore.com/just_another_schoolday_wattpad_story/set?id=131829863 ), blij dat ik een nieuwe, warme jas had gekocht. Ik zou hem hard nodig hebben.

Ik was vanochtend voor het eerst met de metro gegaan, in plaats van met de fiets. Ik had me stiekem toch heel stoer gevoeld toen ik daar tussen de volwassenen stond! Het was niet heel gezellig, dus had ik m'n oortjes maar ingedaan en naar wat rustige muziek geluisterd. Mozart.

En nu gingen we met z'n voeren naar Melisa's huis. We staken de weg over en liepen naar het dichtstbijzijnde metrostation. Ik keek een beetje om me heen, totdat Jessica mijn aandacht trok. 'Oh my god, look at Veronica's new hair!' Veronica liep aan de andere kant van de straat, deze keer zonder haar clan van trouwe volgers.

Haar haar was nu prachtig gifzwart. Het stond haar heel goed, dat moest ik toegeven. Haar amberkleurige ogen kwamen nu beter uit en het paste goed bij haar bleke huid. 'She looks...... good,' zei Melisa zuchtend. 'You mean perfect,' zei Kate. Ze gaf Veronica nog een blik en keek toen weer voor zich uit.

Snel vroeg ik nog of dat haar natuurlijke haarkleur was en het antwoord was ja. De meiden kenden hase beter dan ik. Ik besloot maar om erover op te houden.

We liepen het metrostation in. We pakten onze OV.-chipkaarten (ik had nog steeds geen idee hoe die dingen hier heetten) en checkten in. We stapten in en de metro vertrok. We praatten een beetje over koetjes en kalfjes, totdat ik afgeleid was door een bepaald persoon. Hij had dreadlocks en had een kleine camera in zijn hand. Naast hem lag een Pennyboard.

'Girls, don't scream or anything, but I think that's Louis from FunforLouis.' De meiden keken naar hem en toen herkenden ze hem ook. We hielden allemaal van zijn vlogs op Youtube. En nu stond hij gewoon in dezelfde metro als ons!

'Should we go to him?' vroeg Kate. 'I think he vlogging and I don't want to disturb him,' zei Jessica. Ze had gelijk; jij zat tegen zijn camera te praten.

We bleven voor de rest van de rit stiekem naar hem staren. Hij moest er bij 1 halte voor ons uit. Hij had zijn camera opgeborgen en liep naar buiten, met zijn Pennyboard in zijn hand. Hij draaide zich nog even om. Ik greep m'n kans.

Als een gek begon ik te zwaaien. De meiden deden snel mee en hij had ons snel door. Hij liep naar het raam en hij maakte een selfie met ons! De metro begon weer te rijden. Hij lachte en zwaaide. En toen was hij uit het zocht verdwenen. 'That was awesome,' zei Melisa.

___________________________

'Ava darling, it's so nice to finally meet you!' Melisa's moeder kwam met gespreide armen op me afgelopen en gaf me een welgemeende knuffel. Wow, ze was heel spontaan! 'It's nice to meet you to, Ms. Richards!' zei ik lachend.

Ze nam ons mee naar de keuken voor een heerlijke warme chocolademelk met een stuk zelfgebakken appeltaart. 'You girls work hard, you deserve a treat,' zei ze liefkozend.

Ze had gelijk, we werkten hard. We waren nog geen twee maanden op school en we hadden het nu al pittig druk. De voorbereidingen voor de musical waren in volle gang.