BÖLÜM 51| Kardelenlerin Ölümü

5.3K 767 87
                                    

Kardelenlerin Ölümü

MAGGIE

Tak tak tak!

Maggie!

Maggie!

Ramona!

Tak tak tak!

Maggie! Ramona!

Gözlerimi açtım.

"Maggie!"

Muninn?

Yatağımda oturup odaya baktığımda Emily ve Kelly'nin yataklarında olmadıklarını fark ettim. Yatağımdan fırlayıp pencereyi açtım. Muninn çığlık çığlığa içeri girdi.

"Emily! Emily!"

Emily'e bir şey olmuştu. O sırada Ramona uyandı. Normalde çok daha kolay uyanmasına rağmen her geçen gün daha da kötüleşiyordu Ramona. Bana bakarken gözlerini zor açık tutuyor gibiydi.

"Ne oluyor?"

"Emily'nin başı belada sanırım," dedim ayakkabımı giyerken. Ramona anında kendine gelmiş, benim gibi yataktan fırlamıştı.

Muninn kapıya uçtuğunda onu takip ettik. Aşağı katlara inerken peşinden koştuk. Kütüphanenin olduğu kata indiğimizde onu daha fazla takip etmemize gerek kalmadı çünkü Darren ve Dom'un kütüphanenin kapısından girdiğini gördük. Biz de koşarak peşlerinden girerken Darren'ın, "Çıkar onu!" diyerek gürlediğini duydum.

Muninn, Kelly'e doğru uçarken, Kelly hızlı bir büyüyle onu durdurdu. Muninn görünmez, esnek bir ağa takılmış gibi havada kaldı. Lanet cadı aşırı güçlüydü.

Kelly'e doğru yürürken, "Emily'e ne yaptın?" diye sordum. Her an saldırabilmek için gücümü toplamıştım bile. Kelly'nin üzerine yürüyüşüm Dom tarafından engellendi. Ona dönüp beni bırakmasını söylemek üzereyken Kelly'nin sesi yükseldi.

"Emily O, Darren. Seni kandırıyor."

O anda hepimiz donduk.

"Rüyasını gördüm," diyerek devam etti. Lanet olsun. Birazdan yaşanacakları tahmin edebiliyordum. Emily bunu kaldıramazdı. "Birisinin üzerime çok güçlü büyüler yaptığını hissettim. Beni buradan göndermek için büyü yapılıyordu. Ben de araştırmak istedim. Rüyasında gördüm, Emily O."

Dönüp kapıya yürüdü. Büyüleri yaptıktan sonra ağır kapı yavaşça açıldı. Onu karanlığa kapatmıştı. Belli ki rüyalarıyla birlikte korkularını da gördüğü için onu zapt edebileceği tek şekilde, karanlığa kapatarak yakalamıştı.

Emily yere uzanmıştı. Yerden destek alarak zorla ayağa kalktı. Bitik durumdaydı. Elleri ve dizleri yüzülmüş, kan içinde kalmıştı. Şakağı morarmıştı. Öne doğru iki adım atıp kapıdan destek alarak kapıya çıktı. Adımlarını düzgün atamamıştı, sekiyordu. Işığa çıktığında eşofmanının bir bacağının kesik ve etrafının kıpkırmızı kan olduğunu fark ettim. Hepsinden ötesi, Emily'nin ruhu içinden çıkıp gitmiş gibiydi. Bitikti, yıkılmıştı.

"Seni öldüreceğim!"

Dom'un mengene gibi elinden kurtulup, Kelly'e yöneldiğimde büyü ışığım ellerimi parlatmaya başlamıştı. Ne kadar güçlü olduğu önemli değildi. Yapacağım son şey de olsa, tüm büyü gücümü kullanıp onun organlarının etrafa saçılmasını sağlayacaktım. Ama Dom bir anlık boşluğundan yararlanıp elinden kurtulmama izin verse de buna izin vermedi. Büyümü engelleyip hareket etmemi kısıtlayan bir bariyerle sarmalandım.

CADIWhere stories live. Discover now