Ασυνήθιστο φαινόμενο. Η ζωή στην Ατλάντα είναι πολύ ήρεμη τον τελευταίο καιρό... Πραγματικά έχω αρχίσει και ανησυχώ! Ούτε κυνηγοί, ούτε προβλήματα, ούτε τίποτα! Και με τον Αχιλλέα έχω να μιλήσω πάρα πολύ καιρό. Τώρα θα μου πείτε πως από το θέλω να μάθω για την ψύχωση μου πήγε στο έχω μάθει την αλήθεια αλλά δεν ασχολούμαι με αυτή δεν ξέρω πραγματικά! Πλέον νομίζω πως έχω γίνει παρανοϊκή!
"Αυγή!" Φώναξε δυνατά η Νικολέτα από δίπλα μου.
Ξαφνικά εγώ πετάχτηκα στον αέρα. Φυσικά και δεν περίμενα τη φωνή της μέσα στο αυτί μου παρόλο που ήξερα πως καθόταν δίπλα μου!
"Μπορείς να μη φωνάζεις εκτός και αν είναι περίπτωση κινδύνου;!;" Της φώναξα και εγώ.
"Πας καλά παιδάκι μου;" Με ρώτησε σίγουρη πως δεν πάω. αλλά να πω την αλήθεια φυσικά και δεν πάω! τόσο καιρό που δεν έχουμε να αγχωθούμε για τίποτα έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα! Πραγματικά περιμένω από ποια γωνία θα μου 'ρθει!
"Γιατί είσαι τόσο νευρική;" Με ρώτησε η Πέρλα.
"Συγνώμη καμία από τις δύο δεν αγχώνεται για την ησυχία που επικρατεί τον τελευταίο καιρό;" Τι, μόνη μου είμαι πάλι;
"Γιατί καλέ σιγά τον πολύ καιρό!" Μου είπε η Μαριλένα.
"Σιγά τον πολύ καιρό; Δύο βδομάδες τώρα καθόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα... δεν συμβαίνει τίποτα! Από εκεί που κάθε μέρα είχαμε μπλεξίματα ξαφνικά κενό! Μόνο εμένα με τρομάζει αυτή η κατάσταση;"
"Αυγή νομίζω ότι υπερβάλεις λίγο..." Μου είπε σχεδόν συμπονετικά η Πέρλα.
Κοιτάχτε που φτάσαμε... Να είναι η Πέρλα πιο ήρεμη από μένα!
Πριν συνεχίσω να πω ότι έχω ένα πολύ κακό προαίσθημα για όλο αυτό, ο ήχος του κουδουνιού μας διέκοψε.
"Ο πατέρας σου δεν πήρα κλειδιά;" Με ρώτησε η Μαριλένα.
"Που θες να ξέρω τι κάνει ο πατέρας του;" Τη ρώτησα Εγώ σηκώθηκα να πάω να ανοίξω την πόρτα.
Έχετε βρεθεί ποτέ σε στιγμή που το σύμπαν συνωμοτεί για να σας βοηθήσει ή απλά τα ένστικτά σας δουλεύουν στην εντέλεια εκείνη τη στιγμή; Εγώ έχω το πολύ κακό συνήθειο να μην κοιτάω ποιος είναι έξω από την πόρτα από το ματάκι. δεν ξέρω πώς και γιατί αλλά αυτή τη φορά χωρίς καν να το σκεφτώ κοίταξα από το ματάκι...
"Δεν μπορεί..." Ψιθύρισα και αυθόρμητα έσκασα με την πλάτη πάνω στην πόρτα.
Ανεβαίνοντας πέντε - πέντε τα σκαλιά, έτρεξα προς το δωμάτιό μου αλλά προφανώς έκανα αρκετή φασαρία αφού ο τυπάς άρχισε να χτυπάει την πόρτα. μπήκα μέσα στο δωμάτιο και έκλεισα την πόρτα ενώ τα κορίτσια με κοιτάγαμε απορία.
YOU ARE READING
Underwater
FantasyΗ Αυγή, ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι, ζει στο νησί με τους πιο πολλούς θρύλους για γοργόνες. Αλλά αυτά τα πλάσματα δεν υπάρχουν, σωστά; Ένα νησί, ένα βιβλίο και μια απίθανη περιπέτεια είναι αρκετά για να της αλλάξουν την γνώμη! Το βιβλίο περιέχει βίαιες...
