Yeol : ကေလးေရ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ကိုယ္ျပန္လာၿပီ အေဒၚႀကီး ကေလးေရာ
အေဒၚႀကီး : အေပၚကိုတက္သြားတာျမင္လိုက္သလိုပဲ
Yeol : ဟာဗ်ာ အေဒၚႀကီး ကလဲ အေပၚေပးမတတ္ခိုင္းခ်င္ဘူး ေျခေထာက္လဲေသခ်ာမေကာင္းေသးဘဲနဲ႔ဟာ
Baek : အာ chanyeol ျပန္လာၿပီလား
Baek လဲyeol ဆီ တစ္ဆင့္ခ်င္းလမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ေပမဲ့ ေျခေထာက္က သိပ္မေကာင္းေသးေတာ့ ေျခေခ်ာ္ၿပီး လဲက်သြားတယ္
Yeol ကလဲ baek ကို ျပန္ဖမ္းလိုက္တာေပါ့ မဟုတ္ရင္ ေဆးရံုကိုထပ္သြားေနရဦးမွာ
Yeol : baek ကေလး ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ ထိခိုက္မိတာ႐ွိလား
Baek : chanyeol ေျခေထာက္အရမ္းနာတယ္
Baek ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ေျပာေတာ့ ဆူမဲ့ စိတ္ေတြေတာင္ ေပ်ာက္သြားရတယ္
Yeol pov : ကေလးစုတ္ေလး ဆူမွာသိလို႔မ်ား တမင္ခြၽဲေနသလိုပဲ
Yeol : လာခဲ့ ေက်ာပိုးေပးမယ္ ေျခေထာက္ ပိုနာသြားၿပီမွတ္လား
Baek : ဟုတ္ chanyeol
အခန္းထဲလဲေရာက္ေရာ
Yeol : ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ baek ကို ကိုယ္ စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး baek ဒီမွာပဲ ကိုယ္နဲ႔တူတူအိပ္မယ္
Baek : ဟမ္ ဘာႀကီး အိပ္ပါဘူး အိပ္စရာလားno no no
Yeol : aigoo ခင္မ်ားေလး ေျခေထာက္ဒီေလာက္နာေနတာ ေတ်ာက္ထဲထားလို႔ျဖစ္ပါ့မလား ေသခ်ာစဥ္းစားပါဦး ကေလးရဲ႕
Baek : ဟုတ္သားပဲ ဟီးဟီး ဒါဆိုရင္ baek ဒီမွာပဲ chanyeol နဲ႔တူတူေနမယ္
Yeol : ဟုတ္ပါၿပီ အခုေတာ့ ကိုယ္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ ကေလးပ်င္းရင္ ph ေဆာ့ေန ဟုတ္ၿပီလား
Baek : ဟုတ္ chanyeol
Yeol လဲေရခ်ိဳးဖို႔ အက်ႌခြၽတ္လိုက္တယ္ baek ကေတာ့ ျမင္ေနရတာေပါ့ baek ေတ်ာက္ ႐ွက္သြားတယ္ yeol ေတာ့မသိဘူး သူ႔ဘာသူ အက်ႌဆြဲခြၽတ္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတယ္ က်န္ခဲ့တဲ့ baek မွာေတာ့ ရင္ေတြခုန္လို႔ေပါ့
