Uğur Böceğim

11. Bölüm

Güneş pencereden arsızca girerken birbirlerine kenetlenmişcesine sarılıp uyuyolardu Vidal ile Nola. Artık onlar birbirine aitti. Başka bedenler onlara yasaktı. Nola'nın başı Vidal'in boynuna gömülmüş durumdaydı ve ayakları onunkilere dolanmış sanki bir bütün gibiydiler.

'' Vidal.. '' diye fısıldıyordu kız uykusunda. '' Seni..çok seviyorum..'' Vidal mutlulukla açtı gözlerini yeni bir güne. Sıkıca sarıldığı hayatına uzun uzun baktı. Dün gece ruya gibiydi. Artık Nola ona aitti. Bu fikir genç adamı dahada mutlu ediyordu. Eğilerek uğruna öleceği dudaklama masum bir öpücük kondurdu.

'' Bende seni çok seviyorum uğur böceğim ''

Vidal eline aldığı bir tutam saçı burnuna götürerek ciğerlerini doldurdu Nola'nın kokusuyla. Nola bunu anlamış gibi gülümsedi ve hafifçe kıpırdadı. '' Ah, Vidal çok yaramazsın.. '' uyuyordu hala.

Vidal gülümseyerek hala uyumakta olan Nolayı izlemeye koyuldu. Bu hali melekleri kıskandırırdı diye düşündü yada kıskanmazdı çünkü onun için melek olan Nola'ydı. Elinde olan saç tutamını kızın yüzünde gezdirmeye başladı. Yanağında, burnunda, kulağında.. hareket edene kadar hiç durmadı.

Nola burnunu kırıştırdı ve saçın hareket ettiği yerleri husursuzca kaşımaya başladı. "Iıı..yeter...." diyordu bir yandan kıpırdanıp dururken. Vidal bu güzelikle uğraşmaktan kendini alamıyordu. Birden bire kızın belinden yakalayarak kendine çekti. Dukaklarına yapışarak uzunca öpmeye başladı. Uyku mahmuru ne olduğunu şaşıran nola ise karşılıksız bırakmamıştı. Gözlerini mutllukla açarak onu öpmekte olan adama dikti okyanus mavisi gözlerini. '' Bırakmadın bir uyuyayım. '' dedi dudaklarını geri çekmeye çalışırken. Vidal ise dahada sıkı sarılarak öpmeye devam etmişti.

Nola kıkırdayarak dudaklarını geri çekti. "Ah Vidal sen delisin." dedi adamın yanağını sıkarken. "Ama seni deli olsan da seviyorum." diyip sırıttı. Vidal kollarında kıkırdayan kadını izlerken içini kaplayan huzura bıraktı kendini. ' benim kadınım ' diye geçirdi içinden. Yüzünü kızın yüzüne yaklaştırarak burnunun ucundan öptü.

'' Uğur böceğim.. gitme vakti artık.. holdingte işler beni bekliyor. '' dedi huysuz bir şekilde. Nola'nın gülen yüzü hızla soldu.

 '' Ama..ben düşündüm ki..belki bugünüde birlikte geçiririz..yani öyle sanmış- '' sesi titremişti.

'' Holdingte işler, evde de nişanlın Elose bekler haklısın. '' dedi aniden ve erkeğin kollarının arasından kurtulmak için debelenmeye başladı.

Vidal, Nola'dan bunu bekliyordu. Aklının hep bir köşesinde bunu söyleyeceğini hep hatırlatıyordu kendine ama bu kadar canının yanacağını hesaba katmamıştı.

'' Nola'm.. sen.. tamam beraber günü geçirelim.. beklesin.. bu seferde iş beni beklesin.. '' Dedi dudaklarını esir alırken. Uzun bir öpücüğün ardından geri çekildi. Boğuk bir sesle '' Elose'nın canı cehenneme.. ondan nefret ettiğimi ikimizde iyi biliyoruz '' dedi derin soluklar alırken. Nola, Vidal'in o kadınla nişanlı olmasına bile tahammül edemiyordu sevmediğini bilse de! Öpüşüne ortak olurken bile bunu düşünmüştü.

'' Ondan nefret ediyorsun ama..nişanlı olduğun kadın o! '' dedi sonunda titreyen sesiyle. ''Her gün onunlasın Vidal. Gözümün önünde seni öpüyor buna dayanamıyorum.. ''