De moordenaar!!!

Hoofdstuk 21!

P.O.V Melanie:

Ik wordt wakker van geluid rond me heen. Goed, 5 SOS kan het niet zijn want die gingen gister naar huis. Ik open mijn ogen en zie dat ik op Niall zijn schouder lig. Liam, Lotte, Harry en Louis staan rond ons en Lotte neemt foto's van ons. Oké, dit is raar.

'Hey jongens en Lotte.'

'Hey!!'

Oké dat was in koor, ik schiet in de lach. Na een tijdje lachen ze mee. Ook Niall wordt nu wakker. Ze hebben besloten nog 2 weken hier te blijven. 

'Wat gebeurt er hier?' Vraagt hij me zijn ochtendstem.

Iedereen schiet nog erger in de lach. Hij kijkt ons raar aan.

'Ik zag jullie hier liggen en vond het zo schattig dat ik er el foto's moest hebben.' Legt Lotte uit.

Nu schiet ook Niall in de lach. Als iedereen uitgelachen is ontbijten we en gaan ik en Lotte terug naar het internaat. Vorig week had ik mijn laatste examen dus mocht ik stoppen met school. Toch mogen we er nog een jaar wonen tot ons 18 gek toch? Ik kom mijn kamer in en zie Marco op de bank zitten. 

'Hey Marco, war is de rest?'

'Simon en Siebe zijn even weg.'

'Naar?' 

'Dat zeiden ze niet. Maar waarom zo opdringerig?'

'O gewoon, wou weten waarom ze er niet zijn.'

'Of mis je Siebe?'

Ik begin te blozen. Ja jongens ik ben verliefd op Siebe. Zo raar is dat toch niet. Je zou hem eens moeten zien. Super sterk, sixpack, v-line, mooie blauwe ogen en hij is super lief. 

'Nee hoor, wou gewoon weten waar ze waren.' 

'Ja ja.'

Ik begin nog harder te blozen en opeens vliegt de deur open. Simon komt binnen gestormd. 

'Jongens, vlug er is iets met Siebe. '

Ik schrik op.

'Wat is er met Siebe?!'

'Ik weet het niet, hij belde me in paniek op en zei dat hij op het strand was.'

'Waar wachten jullie dan op? Kom we gaan hem helpen.'

Ik spring op en loop de deur uit. De jongens komen achter me aan en snel loop ik naar het strand. Ik hoop dat er niks erg is gebeurt. Ik sprint het strand op en blijf na een tijdje verbluft staan. Er is een lichtpad vlak over het strand. Ik volg het pad en kom op  een super mooie plek uit.

Op het einde van het pad staat Siebe. Hij kijkt me aan en ik krijg tranen in mijn ogen. Ik loop naar hem toe en knuffel hem. 

'Ik dacht wel dat er iets erg was gebeurt hé!'

'Dat was de bedoeling. Je mocht hier niets van weten anders was de verassing verpest.'

'Waaraan heb ik dit verdient?'

Hij kijkt diep in mijn ogen en haalt een klein zwart doosje uit zijn zak. Hij knielt voor me en doet het doosje op. Er zit een super mooie ketting in.

De tranen rollen over mijn wangen. En hij kijkt me nog steeds aan. 

'Lieve mooie Melanie. Ik ken je nu al een tijdje en hou super veel van je. Ik zou me geen leven meer zonder jou kunnen voorstellen. Als je lacht maak je me gelukkig. Als je huilt wil ik je troosten. Ik wil elke dag naast je wakker kunnen worden en naar je mooie lach kunnen luisteren. Alstublieft maak me de gelukkigste man van de wereld en zeg dat je mijn vriendin wordt.'

'Ja!'

Hij staat recht en kust me. Zo staan we daar nog wel een tijdje. Nadien gaan we terug naar het internaat. heel One Direction, 5 SOS zit in onze kamer. Samen met Simon, Marco en Lotte. We gaan naar binnen en ze staren ons aan. Siebe pakt me vast bij mijn heupen en kust me recht op de mond. Iedereen begint te juichen.