De moordenaar!!!

Hoofdstuk 22!

P.O.V Melanie: (2 weken later)

Vandaag vertrek ik samen met One Direction en 5 SOS naar Amerika. Ze vonden dat het beste. Niall wil dat ik bij hem blijf en dan kan ik Jason ook elke dag bezoeken.  Hij ligt nog steeds in het ziekenhuis al is zijn overlevingskans kleiner geworden. 40%. Iedereen zegt dat het wel goed komt maar ik geloof er niets van. Ik ben nog steeds samen met Siebe. We gaan een lange afstandsrelatie houden tot hij 18 jaar is. Dan komt hij ook in Amerika wonen. We zijn net van het vliegtuig en rijden naar hun huis. 5SOS woont naast hun wat best makkelijk is als ze moeten repeteren. De auto staat stil en ik stap net als de rest uit. 

'WOOOOOOW!!!'

Iedereen schiet in de lach.

'Zo een groot huis! kei cool.'

Ze geven me een rondleiding door heel het huis. Het is echt super groot. We praten, eten en kijken een film. Nadien gaan we slapen. Ik hou van deze jongens maar mis Siebe toch wel.

(1 Maand later)

Ik woon hier nu al een hele maand. Elke dag ga ik naar het ziekenhuis maar het gaat slechter met Jason. Ook bel ik elke dag met Siebe. Hij doet de laatste tijd een beetje raar. Ik begrijp er niets van. Met de jongens is het nog super leuk. 

'Melanie, kom we gaan naar het ziekenhuis.' Roept Niall.

Ja, hij gaat elke dag mee. Dan vertel ik hem alles wat hij heeft gemis. Leuke dingen maar ook minder leuke dingen. Dat ik gesneden heb, anorexia heb gehad. Of hoe leuk ik het vond om naar een pretpark te gaan. Ik doe mijn schoenen aan en we gaan met de auto naar het ziekenhuis. Nadien naar verdieping 4 kamer 455. Hij ligt nog steeds bleek in het ziekenhuis bed. Ik ga naast hem zitten en Niall aan de andere kant. Zo zitten we daar wel een uur te praten. Opeens voel ik een kneepje ik mijn hand.

'Niall! Ik voelde iets!'

'Wat bedoel je?'

'Jason, hij kneep in mijn hand!'

'Wat? Hoe is dat mogelijk?'

Ik zie dat Jason zijn ogen open doet. Hij probeert iets te zeggen. Maar het lukt niet.

'Rustig, ik ben hier.'

Niall drukt op een belletje zodat de dokter komt.

'Niall, let op haar.' Hoor ik hem nog zeggen.

Opeens begint er iets heel hard en lang te piepen. De dokters stormen binnen en sturen ons naar buiten. Ik begin hard te huilen en Niall knuffelt me. 

'Wat is er net gebeurt?'

'Ik weet het niet lieverd.'

We zitten zo een tijdje tot Niall besluit de jongens te bellen.

P.O.V Niall:

'Ik ga de jongens effe verwittigen.'

'Oké.'

Ik sta recht en ga een beetje verder in de gang staan.

L= Liam / N = Niall:

L = 'Hallo, met Liam.'

N = 'Liam? Het is Niall hier. Ik ben met Melanie in het ziekenhuis. Maar we zullen heel laat thuis zijn.'

L = 'Wat is er gebeurt?'

N = 'We kwamen hier aan en praten efkes. Opeens roept Melanie dat ze Jason voelde knijpen in aar hand. Hij opende zijn ogen en zei tegen mij dat ik op haar moet passen. Nadien piepte er iets heel luid en hard.'

L = 'Moeten we naar daar komen?'

N = 'Liefst, Melanie houd maar niet op met wenen.'

L = 'Ik waarschuw 5 SOS en dan komen we direct.'

N = 'Dank je, tot straks.'

L = 'Tot straks.'

Ik leg af en loop terug naar Melanie en neem haar weer in haar armen. 

'Het komt goed lieverd. Ik beloof het.'

Ik zeg het dan wel maar ik kan alleen maar hopen. Ook al vrees ik het ergste. Na een halfuur komen alle jongens de gang ingestormd. 

'We zijn zo rap mogelijk gekomen.' Zegt Luke.

'Gaat het?' Vraagt Harry.

'Weet je al iets meer?' Liam.

'Kunnen we iets doen?' Louis.

'Moeten jullie niet drinken?' Calum.

'Misschien iets te eten?' Michael.

'Of een deken?' Ashton.

Melanie begint nog harder te huilen.

'Jongens, het is heel lief dat jullie zo snel konden komen om ons te steunen. We weten nog niet meer en nee voorlopig kunnen jullie niets doen en hebben we ook niets nodig. Het is al een heftige dag geweest en we hebben alleen steun nodig.'

Iedereen knikt en kijkt naar ons. 

'We hebben Siebe op de hoogte gebracht. Hij zou morgenavond bij ons moeten zijn samen met Simon, Marco en Lotte.'

Ik knik en fluister een dank je. Iedereen gaat zitten en na 3 uur komt er eindelijk een dokter. 

'Familie van Jason?'

'Ja.' zeg ik.

'Het spijt me jullie dit te moeten zeggen. Jason probeerde wakker te worden maar heeft het niet gehaald.'

'Is hij?'

'Hij is jammer genoeg overleden.'

Melanie begint te gillen en hartverscheurend te huilen. Ik neem haar nog steviger vast en probeer haar te troosten.

'Mogen ze ze zien?' Vraagt Liam.

'Ja. Ze mogen afscheid nemen.'

Ik neem Melanie op en draag haar de kamer in.