My Journey to Forever ❤❤

Chapter 2 Bring back memories

May mga taong laging nandiyan upang gabayan tayo . Di man natin ito hiniling marahil ito'y nakatadhana sa atin.

Good Morning guys! It's already 3:58 in my clock hahahaha. Ang aga ko magising that's why eto nag update ako ng story ko. Hope you enjoy this!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ang hirap pala talaga pag nawala'y ka sa parents mo ng baby ka pa lang. Syempre una, di mo makikilala yung totoong parents mo though parents nila yung nag-aalaga sayo. Pangalawa, iba yung feeling. Oo masaya, masaya naman kasi talaga pag nasa province ka. Alam mo yun, chill chill lang parang walang problema. Pangatlo, may gap. May gap kasi di ka lumaki sa kanila. Di nila alam yung mga ayaw at gusto mo. Yung mga paborito mong pagkain, palabas sa tv, mga damit at laruan kasi di naman sila nagpalaki sayo. Specially, di nila alam yung pag uugali na meron ka, kung napalaki ka ba ng maayos o naging salbahe ka habang nasa probinsiya ka.

As i remember. Sa lugar namin sa bohol, malapit kami sa pantalan.
Ibig sabihin pag high tide lahat ng bagay na nakakalat ay lumilitaw (tama ba word ko? HAHAHAHA). I have this cousin na mahilig dumumi sa kanal. E pareho lang kaming bata nun di niya alam na mangyayari yun hahaha. After niya dumumi pasok siya sa bahay nila. Tapos biglang nag high tide, grabe lang yung dinumi niya lumitaw tapos pakalat kalat. Tawa ako ng tawa nun. Syempre bata pa ako nun eh. Ang mga bata naman walang ginawa kundi enjoyin lang ang buhay.
Naalala ko pa. Pag maliligo na ako, si mama (my lola)  siya lagi yung nagpapaligo sakin. Di ba sa probinsiya pag naliligo hinihilod talaga yung buong part ng katawan mo? HAHAHA. Grabe parang akong labahan na hinihilod ni mama, as in grabe tapos take note (bato pa yung panghilod niya oh my so hapdi madlang peeps).
Ang bait ni mama, kasi sabi nila pasaway daw ako noon. Laging nasa labas ng bahay nakikipaglaro laging natutuyuan ng pawis. E hikain pala ako edi ayun inatake ako ng hika.

Yung hika nakakatakot siya. Di mo kasi alam kung kelan ka aatakihin ng hika eh. Gladly di na ako masyadong inaatake ng hika ngayon (present year).
Naalala ko pa noon tuwing fiesta sa bohol. Syempre dahil bata pa ako sa bahay lang kami baka daw kasi mawala ako sabi ni mama. May prusisyon sa labas ng bahay edi ayun nanonood lang ako. Tapos si papa (my lolo) lasinggero yun mahilig siya mag inom. Si papa ang negosyo niya nag pepedicab siya. Kaya after niya mag pedicab nag iinom siya ng ilang bote para maalis pagod niya. E itong si mama, ayaw niyang nag iinom si papa. Pano ba naman e si papa mabilis malasing at take note 🤔 pag nalalasing si papa nilalandi niya si mama panong landi? Hinahalik halikan lang naman ni papa si mama kahit nandun ako hahaha. Edi syempre magagalit itong si mama kasi syempre bata pko tapos makakakita ako ng ganun kahiya hiya hindi ba? Hahahaha. Kaya ayun haha, kawawang papa di nakascore kay mama. Tuwing nalalasing si papa tapos patulog na kami. Si mama ay laging may dalang kutsilyo sa higaan (seryoso haha) para daw pag kinulit siya ni papa puputulin daw niya hahahaha.Kaya ayun si papa tahimik at natulog na lang hahahaha.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
HAHAHAHA ang epic talaga nung alaala kong yun. Pero kahit ganun masaya pa din talaga.

My Journey to Forever ❤❤