The First Woman (VERY SLOW UPDATE)

Chapter 2

*Chapter 2*

~~~~

"Zhena.."

"Zhena.."

"Zhena.."

"Clarise?"

"Zhena please I...."

"Hoy Zhena! Gising!"

Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang malakas na sigaw ni Elena, ate ko.

"Kanina pa kita ginigising! Anung oras na!" Bulyaw nya habang may kung anu-anung kinakalikot sa kama ko.

"Its saturday baka nakakalimutan mong pupunta tayo ngayon kina lolo.." Dugtong pa nya bago ibinagsak sarado ang pinto nitong kwarto.

Hinilot ko ang aking ulo dahil tila hindi pa bumabalik ang kaluluwa ko saking katawan.

Nang mahimasmasan ay kaagad akong naligo at nagbihis na. Kaagad din akong bumaba upang mag-almusal. Pagkatapos naming kumain kasama sila mama at papa ay sumakay na kami ng kotse.

Papunta kami ngayon kila lolo. Siguro ay mahigit dalawang oras din ang byahe papunta roon.

"Ereisa? Are you listening to me?" Tanong ni mama dito sa loob ng kotse. Kunut nuo ko syang tiningnan. Bumuntong hininga sya sabay iling at ibinaling na lamang ang tingin sa daan.

Tiningna ko si Elena. I look at her like I was asking what did mom say? Binilatan nya lamang ako ng mata sabay suksuk nya ng earphone sakanyang tenga. I rolled my eyes sabay sandig ng ulo sa salamin ng bintana habang nakatingin sa kawalan. I prefer to call my sister in her name than calling her "ate".

Habang nasa kalagitnaan kami ng traffic, isang tao ang umagaw sa atensyon ko. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala ang isa pang tao sa likod nya, tao nga ba o should I say ghost? I gasped, si Clarise iyon at ang lalaking nasa unahan nya ay ang estudyanteng nag-abut sa amin noon ng cellphone, kung saan naroroon ang litrato ni Clarise nang mamatay sya.

Nanlilisik ang mga mata ni Clarise habang nakatitig doon sa lalaki.

Laking gulat ko nang bigla nya lamang itinulak ang lalaki sa kabilang daan kung saan maraming humaharurut na sasakyan.

Agad akong nakahinga ng maluwag noong may humilang tao pabalik doon sa lalaki. Gulat at kaba din ang mababasa mo sa mukha nito. Clarise smirked like a evil. Kakaibang Clarise ang nakikita ko ngayon.

Nanlamig ang mga palad ko nang biglang tumingin sa kinaroroonan ko si Clarise. Ngumisi sya bago dahan-dahng nawala sa aking paningin.

"Dad can I go out?" I asked.

"No! Bawal bumaba dito! Besides what are you going to do?" Mabilis nyang sagot habang nakatingin sa mirror ng kotse.

"I have some impo-" Di ko na iyon natapos noong pinatakbo  na nya ang kotse. Tiningnan ako ni Elena ng nakakunot ang nuo ganuon din si mama.

Nang marating namin ang bahay nila lolo ay kaagad akong bumaba at pumasok roon sa bahay nila. Gawa lang sa kawayan ang bahay nila ngunit ang gara parin itong tingnan dahil sa sobrang linis at marami ding mga pananim sa bakuran.

"Zhena apo! Elena! Kamusta kayo mga iha?" Nagagalak na salubong ni Lolo sa amin habang hawak ang kanyang baston. Naunang nagmano si Elena at sumunod ako.

Nasa likod nya si lola bitbit ang isang bandehadong may mga lamang cup cakes. Dinampot ko ang isa nun at tinikman.

"Hmmm...Namish ko po 'tong luto niyo lola." Pagsalita ko habang ngumunguya. Natawa na lamang si lola sabay lapag ng mga iyon sa lamesa.

"Ma, pa kamusta na kayo dito?" Tanong ni mama kina lolo't lola.

"Ayus lang naman kami anak." Sabat ni Lola. Ngumuti ako noong tumingin sa akin si lola ng nakangiti. Ang ganda pa din ng mga ngipin nya, guess what she's already 75 at hindi  posteso ang gamit nya. Magkasing edad lamang sila ni Lolo.

What's her secret? Well bata palang sya pinagbawalan na sya ng kanyang mga magulang na kumain ng mga candies. Bawal syang kumain ng mga matatamis at tanging mga healthy foods lamang ang kanyang nakakain.

~~

Ala-una ng hapon nang mapagpasyahan nila mama't papa na maglibut-libut muna sa malaking bakuran nila lolo't lola. Kasama nila si Elena.

Naiwan naman akong nakaupo sa isang tabi habang malayo ang tingin. Napapitlag ako nang maupo sa aking tabi si lolo. Inialok nya sa akin ang hawak nyang libro.

Halatang luma na ito dahil sa amoy pa lamang. Nagkaroon ako ng interes dahil sa mga guhit na nasa libro. The book was entitled, "The world after death"

"Naniniwala kaba sa multo?" Panimula ni lolo. Nag-angat ako ng tingin at tiningnan sya ng diretso sa mata. Ngumiti ito sabay pikit at nagmulat din naman. Well to be honest l, yes, hindi dahil sa bata pa lamang ako eh naikikwento na ito ni mama sa akin kundi dahil nakikita ko na ang isa sakanila.

"Once the soul of a person go back in this world at nagpakita sayo para humingi ng tulong....." He added and stop.

"Don't help them."

Napalingon ako noong si Lola ang nagsalita sa aming likuran.

"Remember Ereisa, sa mundong ito mayroon tayong batas, sarili mong kaluluwa, sarili mong buhat." Grandmom said. I gasped when I remember Clarise asking me for help.

"Pero bat po natin sila hindi pweding tulungan?" Tanong ko. Inayos muna ng lola ang kanyang salamin bago sumagot.

"If you help them, their soul will be save, but the exchange for this, your soul will stay in the place where their soul belong before." She answered and smiled.

Grandfather tap my shoulder and spoke.

"So don't you dare to help that soul Ereisa. I know someone is asking you for help."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nyang iyon. How could he know that? Does he know that Clarise is asking me for help? But how?

"You believe in third eye and prediction Ereisa? If yes, then I can see the soul of that girl asking you for help." Dugtong pa ni lolo sabay turo doon sa pintuan ng gate. I gasped when I saw Clarise staring us badly.

"She's a bad ghost apo. Nararapat lamang na doon sya manirahan sa ibaba ng mundong ito. Wala syang karapatang gamitin ang kaluluwa mo para lamang mailigtas sya mundong iyon." Said lola. She throw something like a white powder in air. Tinangay iyon papunta kay Clarise dahilan upang bigla syang maglaho roon sa gate.

"Here, take some of this. She won't go near to you as long as you have this powder." Nakangiting pag-alok ni lola ng isang powder na nababalutan ng clear na plastic. Tumango ako at tinanggap iyon.

Maghahapon na rin nang maisipan ng aking mga magulang na umuwi na ng bahay.

"Mag-iingat po kayo dito." Sigaw ko kina lola't lolo habang nakadungaw sa bintana ng kotse.

"Dadalaw po kami ulit sa susunod na sabado, labyu!" Sigaw naman ni Elena at nakipagsiksikan sa bintana ko habang kumakaway kina lolo.

~~

Ibinagsak ko ang aking sarili sa kama ng aking kwarto habang malalim ang iniisip.

Mag-aalas-unse na ng gabi at madilim na buong kabahayan ngunit gising pa din ang aking diwa. I have a lot of questions running in my mind right now. Ni isa wala itong hustong sagot.

Napabangon na lamang ako noong biglang kumidlat. Nagbukas sarado pa ang bintana nitong kwarto kaya kaagad ko itong sinarado.

Pabalik na ako sa aking kama noong maaninag ko ang isang aninong nakatayo hindi kalayuan sa pinto ng kwarto.

Napasinghap ako noong biglang kumilat nanaman dahilan upang makita ko ang kanyang mukha.

She stared at me like I was her prey. I was in chill when she gives me a evil smile.

"CLARISE!?"

***

A/N: Sorry for the long waits. Busy-busihan ang lola nyo HAHA Kbye! Labyu! <3