A UNIQUECORN LOVE STORY [BoyxBoy]

Chapter 38 : Playdate

##Chapter 38 : Playdate##

>Ezra’s POV<

It’s a fine Sunday morning of September and what better way to live through this day than sports.

Nandito kami ngayon sa sports complex slash basketball court slash park slash all-purpose field ng subdivision namin. Main idea ito ni Mark tutal kailangan naman daw namin mag-relax after all the tests. Wala namang nag-disagree sa proposal nya. Kumpleto kaming lahat, ako, si Adrian, si Paul, Vince, Mark, Marvin at ang best friend ni Paul na si Andy. Tapos na rin kasi ang mga midterm examinations nya kaya free na syang makipag-bonding sa amin. Actually, this is the first time na nakasama namin sya, except of course noong birthday ni Paul na ayaw na namin pang alalahanin.

“Oh! Pasa mo!”

Syempre, yung apat na lalaki, basketball ang nilalaro since ayun naman ang pambansang laro ng mga boys. 2X2 ang game. Vince and Adrian versus Marvin and Mark. Actually dapat 3X3 ang laro kaso gugunaw muna ang mundo bago namin mapilit si Andy at si Paul na maglaro ng basketball. Volleyball lang daw ang alam nilang laruin at mamaya pa kami maglalaro noon. As for now, cheerleaders daw sila at nawa’y irespeto daw namin ang desisyon nila. That makes the three of us.

“I-shoot mo yan!!” Maririnig mo ang boses ni Andy hanggang sa kabilang subdivision. Halos everytime na hawak ni Marvin ang bola, magtatatalon sya at hahampas-hampasin ang braso ni Paul. Kanina, katabi ko si Andy kaya ako ang nahahampas nya pero lumipat ako ng pwesto kaya nailipat kay Paul ang sumpa.

Na-shoot ni Marvin ang bola. “Yes! Go! Marvin! Go! Marvin!” Ngayon ko lang nalaman na may “connection” sila Marvin at Andy sa isa’t isa. Hindi naman obvious na may namamagitan sa dalawang ito. Hindi talaga obvious ,no?

“Huwag kang papatalo, Vince!!” Syempre, maririnig mo rin ang boses ni Paul na halos kasing lakas rin ng boses ng best friend nya. Everytime naman na na kay Vince ang possession ng bola, papalakpak si Paul ng pagkarami-raming beses hanggang makapuntos sila Vince at kasunod nito ang “Ang galing mo talaga Vince!!”.

Natatawa na lang sila Mark at Adrian sa pinaggagawa ng dalawa. Sila Marvin at Vince naman, ayun, ineenjoy na may sumusuporta sa kanila.

Syempre, mawawala ba naman ang infamous na pagtatalo ng dalawang magkaibigan?

“Grabe Vince ang galing mo!”

“Mas magaling kaya si Marvin!”

“Si Vince kaya!”

“Si Marvin kaya!”

“Vince!”

“Marvin!”

Aabot pa sa 79 na palitan ng line ang pagtatalong yan bago ito matatapos ng time-out ng mga naglalaro. Pabilisan naman sila Paul at Andy na lapitan ang kanya-kanyang sinusuportahan nila. Syempre, nilapitan ko rin ang sinusuporthan ko.

“Water?” Tinabihan ko si Adrian habang pinupunasan nya ang pawis nya. Basang-basa ang buhok nya pero hindi sya mukhang gusgusin. O baka naman kahit anong itsura nya OK lang sakin?

“Thanks.” Tinanggap nya yung bottle na inaalok ko. “How’s the game so far?”

“Well, ayoko namang sabihing magaling ka dahil baka lumaki ang ulo mo but the game’s good.”