TEKASÜR
Hayat nedir? Biraz bunu sorgulamak gerekir. Hayat insanın doğumundan ölümüne kadar dünyada geçirdiği zamandır. Yani ömürdür. Ömür sadece insanlara verilmemiş bitkilere, böceklere, hayvanlara hatta gözle göremediğimiz bakterilere, virüslere, cansız dediğimiz taşa, toprağa, gezegene, yıldıza bir çok şeye de verilmiştir. İnsanlarla diğer hayat sahiplerinin farkı nedir?
Allah insana hem hayat vermiş hem de gönderdiği peygamberler ve kitaplarla insanı muhatap edinmiş kendine. Diğer yaratılanlarla bizim aramızdaki en önemli fark muhataplık konusudur. Allah insanı farklı yarattı, muhatap edindi, gönderdiği peygamberler ve kitaplarıyla konuştu. İnsanın sembolü Adem, Adem'e isimleri talim etti ve melekleri Adem'e secde ettirdi. Biz namazda Allah'a secde ederiz Allah'ta insana secde ettirdi. Kuranda her şey sembollerle anlatılır. Secdenin anlamı da İnsanın Allah katındaki önemi, değeri ve sevgisidir. Bu da insanı bütün yaratılanlardan en üstünü, en özeli ve en kıymetlisi konumuna getiriyor. Yarattığı her şeyi insana secde ettirecek kadar Allah'ın sevgisine mazhar olmak insana sorumluluk yükler. Yani insan olmanın yüklediği roller ve sorumluluklar vardır. Allah insanı sevgisini anlayacak ve bu sevgiye layık olabilecek kapasite yaratmıştır. Diğer yaratılanlarla bir diğer farkımız da Allah'ı bilme, algılama ve buna uygun hayat yaşama kapasitesinde yaratılmamızdır. Kapasite sahibi olmamız çok önemli bir konudur. Çünkü yarattığı hiçbir şeyi insanın kapasitesinde yaratmamıştır.
Allah emaneti dağlara taşlara vermemiş insana vermiş. Nedir bu emanet, hiçbir şeye vermediği sadece insana verdiği? Emanetin anlam sorumluluktur. Allah seni sevgisiyle akıl, bilinç, şuur, algı, his gibi bir sürü özelliklerle yaratmış, insanda kendisindeki kapasiteleri kullanarak Allah'ı bilerek, tanıyarak, hissederek Onun razı olacağı bir ömür yaşamak zorundadır. Allah'a kul olma sorumluluğunun insana yüklediği rol modelini en iyi şekilde hayat sahnesinde sergilemesi gerekmektedir.
Ancak Tekasür Süresi'nde Allah insanları ikaz etmektedir. Bu süre kendimize çeki düzen vermemiz için çok önemlidir. İnsan yaşarken sanki hiç ölmeyecekmiş gibi dünyalık kazanımlar peşinde koşarken Allah'tan gafil bir hayat yaşamaktadır. Dünya Allah'tan gafil olma yeri değil Allah'ın sevgisini ve rızasını kazanabilme yeridir. Mezarlıklar dünyanın faniliğinin bir belgesidir. Buralardan ders alınmalıdır. Dünyadayken nasıl ve ne için yaşadığın çok önemli. Çünkü sen Ademsin, sorumluluk sahibisin. Gaflet halinde yaşayan insan ölünce bilecek ancak bu bilme ona fayda sağlamayacaktır. Rahmeti sonsuz Allah insanı hiç yalnız bırakmıyor, onunla konuşarak kendisine çeki düzen vermesini istiyor. Bu surede Allah'tan gafil yaşamanın sonucunu anlatarak insanı karşılaşacağı sondan korumaktadır.
Allah kulundan vazgeçmiyor, bizi çok seviyor. Kuran ve peygamberimizle önümüzü görmemiz için ışık saçıyor.
