Chapter 16

1K 31 0
                                    


X High
Chapter 16
Clexon's Pov

    "Ok! Are you ready?" Sabi ko kay Zylith ay tumango naman siya sa akin agad.

Agad kaming pumasok sa restaurant. Nakita kong huminga ng malalim si Zylith. Kinakabahan siya.

"Be cool and calm Zy!" Bulong ko sa kanya and she nodded with a smile.

"Thanks for your advice." Nakangiting sabi niya. Damn. Bakit ba ang ganda niya kung ngumingiti?!

Napaiwas tuloy ako ng tingin sa kanya at kunwari may tinitignan ako sa malayo. Agad kaming pumunta sa counter at umorder ng kung ano.

"Kakain tayo?" She whispered.

"Yup! Bawal ba?" Sabi ko at napakunot naman noo ni Zylith.

"We supposed to do our mission." She said.

"Don't worry! Kain muna tayo medyo gutom na ako eh!"

Agad namang dumating ang inorder saka kami kumain. Umupo kami sa may dulo at walang masyadong tao sa restaurant na ito.

"Pano ang ibang tao..." Seryosong sabi ni Zylith.

"What?"

"Paano ang mga inosenteng tao na nandito? Mamatay rin sila..."

"As what as we said to you, dapat mawala na ang awa pagdating sa patayan." Seryosong sabi ko at napasimangot naman siya.

"Asus! Wag ka nang magsimangot diyan. Kain ka nalang!" Nakangiting sabi ko at tumango naman siya at kumain.

Lumingon-lingon ako sa paligid kaya mabilis kong tinago ang isang bomba. Tumayo ako at nagtaka naman si Zylith.

"Where are you going?" She asked.

"Restroom." Tipid na sagot ko at tumango naman siya sa akin.

Agad akong pumunta sa restroom at naglagay ng dalawang bomba doon. Naglakad-lakad ako at naglagay na din ako ng bomba sa ilalim ng basurahan. Nang marami-rami akong nalagay ay agad akong bumalik kay Zylith.

"Ang tagal mo naman."

"Tapos ka na? Kailangan na nating umalis." Sabi ko sa kanya and she nodded.

"Tapos na..." She whispered and I just nodded.

"Teka lang. Ilalabas ko lang muna ang ibang nandito." Sabi ni Zylith na ikinagulat ko.

"No. Hindi pwede! Mapapahiya ka lang." Pigil ko kay Zylith but andun na siya at lumapit sa isang mag-ina.

"Hello po. Naghihintay po ang asawa niyo sa labas." Inosenteng sabi ni Zylith at napataas naman kilay nung babae.

"My husband died last year." Halos lumuwa mata ni Zylith at namumula na siya sa hiya. Agad ko siyang linapitan.

"So-sorry Maam! Actually ako po talaga ang naghahanap sa iyo." Sabi ko.

Napataas naman kilay nung babae.

"Di kita kilala!"

"A-ah...ano kasi..."

"Sorry pero aalis na kami sa lugar na tu." Sabi nung babae at mabilis na umalis sa restaurant.

"Yes! Napalabas natin siya. Isa pa..." Agad kong kinaladkad si Zylith palabas sa restaurant.

"He-hey! Let me go Clex, please!" Hindi ko siya binitawan at pinasok sa kotse.

"I just want to---"

"No! Wala kang mapapala diyan Zylith. I also tried to help the innocents people pero wala akong natanggap kundi ako pa ang ipinahiya." Seryosong sabi ko kay Zylith at napayuko nalang si Zylith.

"Ok lang naman tumulong Zy pero ayokong maranasan mo ang mga nangyari sa akin noon. Kagaya mo rin ako noon pero kailangan mo lang magpakatatag. Pero bakit ang lakas mo nung una tayong nagkakilala..." Hindi ko inakalang nasabi ko yung huling salita, buti nalang at binulong ko lang.

Pero totoo ang sinabi ko...

Bakit ang lakas niya noong una kaming magkita? Bakit...

Nagkaroon ba ng amnesia si Zylith...

"Sorry Clex. Matigas lang talaga ang ulo ko. Gusto ko nang umalis sa lugar na tu..." Nakayukong sabi ni Zylith.

"O-ok!"

~*~

Walang imik kaming dalawa ngayon ni Zylith at medyo nakakabwesit pa ang traffic. A-ang awkward masyado...

"I-I just want to ask you Zy. Nagkaroon ka ba ng boyfriend?" Nahihiyang tanong ko kay Zylith.

Napaangat naman ang tingin niya sa akin at umiling.

"Wala pa nu! Dati kasi nung hindi pa ako napunta sa X High, hindi ako pinapayagang magkaroon ng ni isang kaibigan." Sagot ni Zylith at napangiti naman ako.

Ewan ko pero ang sayang pakinggan na hindi pa siya nagkaroon ng isang boyfriend.

"Pero ikaw...I'm sure madami kang babae nu?!" She said at me with a wide smile.

Napailing nalang din ako sa sinabi ni Zylith. Ako? Ang torpe ko kaya...at hindi ako proud!!!

Well, hindi naman sa pagmamayabang pero maraming babaeng nanliligaw sa akin sa campus, pero wala akong oras sa mga ganyan. I'm not so popular kasi lagi akong nakasubsob sa mga projects and assignments.

"I don't have one. But I'm waiting for someone..." Seryosong sabi ko at lumingon kay Zylith. She smiled at me...

Bakit ba kasi ang ganda mo pag nakangiti Zylith?! Nagkakarera na naman tung puso ko. Sasabog na dahil sa bilis!

"Kung sino man yang nasa puso mo, sigurado akong sasagutin ka niya agad." Hays! Ewan ko kung sasagutin mo ba ako agad Zylith.

"Sayang yang gwapo mong itsura Clex! Dapat may girlfriend ka na."

"Haha! You too! Sayang ang ganda mo..." Kung hindi ka mapupunta sa akin...

"I don't need a boyfriend. I'm happy to be with you guys. Kuntento na ako dun!" Nakangiting sabi ni Zylith.

"Hays! Ano ba tu. I think nastuck up na tayo sa traffic na tu!" Sabi ko at nagulat nalang ako nang ipinatong ni Zylith ang kanyang ulo sa aking braso.

Hindi ko maiwasang mapangiti. Takte! Kinikilig ako!!!

"Clexon..." Inaantok sa sabi niya.

"Hmmm..."

"Sumabog na ba ang restaurant." Malungkot na sabi niya.

"Ye-yeah..."

Napalingon ako sa mukha ni Zylith na puno ng kalungkutan. Mukhang...ayaw niya talaga na may mamatay inosente.

Ayaw ko rin naman na mamatay na inosente but isa kaming X High students. Napunta kaming lahat doon para pumatay...

"Clexon...hindi ba kayo naaawa?"

"Hays! May awa kami syempre. But we are in X High!!! We are X High students." Tumango-tango nalang siya sa akin.

"Clex...please wag mo akong iwanan ah." Seryosong sabi ni Zylith.

"Of course! I'll be with you Zy. I'll protect you no matter what happens!" Nakangiting sabi ko kay Zylith.

I'll protect because I like you...

"Thanks...I'm so glad that you're here with me."

Takte! Ano ba tu! Putcha pre pero kinikilig ako!!! Hindi ko mapigilang mapangiti.

She's happy with me...

"I'm happy too...dahil nakita na rin kita ulit."

To be Continued...

X HIGH: School For Aspiring KillersOnde as histórias ganham vida. Descobre agora