ခဏခဏnotiေတြေပၚေနလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ဖတ္မရဘူးလို႔ ေျပာေနတဲ့သူေတြရွိေနလို႔ပါေနာ္ စိတ္ရႈပ္သြားရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္🙏
Fic start》》
မ်က္စိေ႐ွ႕မွာရပ္ေနၾကတဲ့ ပူတူးနဲ႔အတန္းထဲကေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Yongchanကိုၾကည့္ၿပီး Park Chanyeolတစ္ေယာက္ တ႐ွဴး႐ွဴးတ႐ွဲ႐ွဲနဲ႔ေဒါသေတြထြက္ေနရသည္
ေန႔လည္ေလးအခ်ိန္မပါလို႔ ခဏနားကာ႐ွိေသး အားကစားခန္းမွာရန္ျဖစ္ေနၾကတယ္ဆိုလို႔ေျပးၾကည့္ေတာ့ ပူတူးထိုးသမွ်ေအာက္မွာလွိမ့္ခံေနရတဲ့Yongchan
နေဘးနားကအားေပးေနၾကတဲ့ကေလးေတြကိုလဲ အကုန္ဆူေငါက္ခဲ့ၿပီး ရန္ျဖစ္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ကို ရံုးခန္းေခၚကာ ဒီေလာက္ထိေဒါသေတြထြက္ျပေနတာေတာင္ ၂ေယာက္လံုးစကားတစ္ခြန္းမဟၾကဘူး
ေတာ္ေသးတာက Papaတ႐ုတ္ျပည္ကျပန္မေရာက္ေသးလို႔
မဟုတ္ရင္ ေက်ာင္းမွာျဖစ္သမွ် Papaဆီတင္ျပရတာဆိုေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ပူတူးကေတာ့ Papaလက္ခ်က္နဲ႔အရင္ေသမွာ
သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနမွန္း အေသအခ်ာသိေပမဲ့ တစ္ခ်က္မွေမာ့ၾကည့္မလာတဲ့ ပူတူးက သူ႔ရဲ႕ေဒါသေတြကို ဆြေနသေယာင္
"ဟူး မင္းတို႔ကိုေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ေမးမယ္ ေျပာ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ"
အတတ္ႏိုင္ဆံုး စိတ္ကိုထိန္းၿပီးေမးေပမဲ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ပါးစပ္ေတြတင္းတင္းေစ့ထားတယ္
"ေတာက္!!"
ေဒါသထြက္စြာ ေတာက္ေခါက္မိေတာ့ တုန္တက္သြားတဲ့ပူတူး
"နွစ္ေယာက္လံုး ေက်ာင္းမဆင္းမခ်င္း ဒူးေထာက္!!"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သင္ရမဲ့စာအုပ္ေတြယူကာ အတန္းဝင္ဖို႔ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္
.
.
.
.
.
.
အိပ္ယာေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ပူတူးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းေပမဲ့ ရန္ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကို သိမွရမွာမို႔ ပူတူးကို စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရဦးမွာဘဲ
