Erica Gold: De nieuweling in de vreemde wereld

Deel 11 Hoofdstuk 1

20 jaar later

Erica zat thuis. Nu ja, voor haar was thuis in Storybrooke. Maar dit was het huisje waar ze al 20 jaar woonde. Als Abbess was ze niet onsterfelijk, maar ze werd niet ouder. Een beetje verveeld zat ze aan tafel een oude stoffig boek over magie te herlezen. Er stonden een paar nuttige spreuken in, maar niks waarmee ze naar huis kon. Er werd op de deur geklopt. 'Binnen!' Zei Erica. Een meisje van rond de vijf jaar kwam binnen. Ze had lang bruin haar met een paar veren in. Het was Laika. Ze was de dochter van Safiré. Zo'n 10 jaar geleden was Safiré met een knappe Danann jongen getrouwd en 5 jaar later hadden ze Laika gekregen. 'Dag Laika. Hoe kan ik je helpen?' Vroeg Erica. 'Mama vroeg of ik je deze boeken kon brengen. Ze heeft ze gevonden in de oude bibliotheek van de Milesiërs. Ze gaan over magie en ze weet dat je dat soort dingen leest. Om terug thuis te komen enzo.' Zei Laika en ze zette een stapel boeken op tafel. 'Dat is heel lief van haar. Is er nog iets?' Vroeg Erica. 'Nu, wel, voor ik de boeken kwam brengen was ik aan het spelen bij de rotsbergen en Sefto heeft toen een grote steen op zijn voet gekregen en nu zit hij vast. Wil je ons Alsjebliefd helpen?' Vroeg Laika. Erica vertrok met Laika naar de rotsbergen. Het waren een paar heuvels van op elkaar gestapelde rotsen. De rotsen durfden wel soms naar beneden vallen. Daarom mochten kinderen er niet spelen. 'Wil je alsjeblieft niet tegen onze ouders zeggen dat we bij de rotsbergen speelden?' Vroeg Laika. 'Als je beloofd dat je er niet nog eens gaat spelen.' Zei Erica. 'Beloofd.' Zei Laika. 'Heb je Sefto daar alleen achtergelaten?' Vroeg Erica. 'Nee. Ramu is bij hem.' Zei Laika. Toen begon het te regenen.

Al gauw waren ze bij de rotsbergen. Er lag een redelijk grote steen op Sefto's voet. 'Kun je ons helpen?' Vroeg Ramu. Ramu was de dochter van Lír en Eriu. Ze had dezelfde roste krullen als haar moeder. Sefto daarin tegen was de zoon van Erémon. Hij had hetzelfde pikzwarte haar als zijn vader. In tegenstelling tot Laika had hij geen veren in zijn haar. Met haar magie tilde Erica de rots op en Laika en Ramu hielpen Sefto om op te staan. 'Mijn voet doet pijn.' Zei Sefto. Erica keek ernaar en genas het toen met een zwiepje van haar hand. 'Willen jullie soms mee naar mijn huis voor een kopje thee? Dan kunnen jullie een beetje opwarmen en ik zal jullie droge kleren geven.' Zei Erica. De kinderen knikte. Erica draaide zich om en floot op haar vingers. Day Dia kwam door de regen aangereden. Erica hielp de drie kinderen om op te stappen en zelf rende ze naast Day Dia mee.

Eenmaal thuis droogde ze de kleren van de kinderen met een zwiepje van haar hand. Ze hadden het echter wel nog steeds koud. 'Ik zal de thee opzetten.' Zei Erica. Ze begon thee te maken en achter haar hoorde ze Ramu zachtjes zingen.

'Hush Now,
Don't be scared,
Through this tide of darkness.'

Erica wist zeker dat ze het liedje nog nooit had gehoord. Zonder erbij na te denken begon ze mee te zingen. Zonder te weten hoe ze de tekst kende.

'Shadows may march,
Thunders may roar,
But peace will soon prevail.

Through our land,
This sacred land,
Nightmares spread confusion,
But stand your ground,
Until you've found,
The strength to light your way.'

'Waar komt dat liedje vandaan?' Vroeg Erica. 'Mijn mama zingt het altijd voor me.' Zei Ramu. 'Weet je zelf dan niet waar het vandaan komt? Je kent de tekst toch?' Vroeg Sefto. 'Ik kan me niet herinneren dat ik het ooit heb gehoord. Ik weet niet waarom ik de tekst ken.' Zei Erica. 'Misschien ken je nog niet alle geheimen van het Abbess zijn.' Zei Laika schouderophalend. Erica herinnerde zich maar al te goed het gesprek dat ze met Eriu had gehad bij de hun eerste ontmoeting. Eriu weet dingen over de Abbess die zelfs de Abbess zelf niet weet.

Tegen de tijd dat hun thee op was, was het gestopt met regenen. Erica bracht de kinderen terug naar huis. De drie kinderen zaten op de rug van Day Dia en Erica liep naast hen. Eerst klopte ze aan bij het huis van Erémon. 'Ze zitten toch niet in de problemen hè?' Vroeg Erémon bezorgd. Het zou niet de eerste keer zijn. Sefto keek Erica aan met een pleas-niks-zeggen-blik. 'Day Dia en ik gaven hen alleen een lift naar huis.' Zei Erica. Ze tilde Sefto van Day Dia's rug en zette hem op de grond. 'Tot morgen, Sefto.' Zeiden Ramu en Laika in koor. 'Tot morgen.' Zei Sefto. Daarna gingen ze naar het huis van Safiré. 'Ik heb je kleine spruit een lift gegeven.' Zei Erica voor Safiré iets kon vragen. 'Dankjewel.' Zei Safiré en ze glimlachte. Erica tilde Laika van Day Dia's rug en zette haar op de grond. Daarna ging ze naar het huis van Lír en Eriu. Lír deed open. 'Hey, ik kom Ramu even thuisbrengen en ik heb ook nog een vraagje voor Eriu.' Zei Erica. Lír tilde Ramu van Day Dia's rug. 'Eriu is in de keuken.' Zei hij.

'Erica, dat is lang geleden.' Zei Eriu. Ze klopte wat bloem van haar handen en gaf Erica een knuffel. 'Hey, Eriu. Sorry dat ik zo met de deur in huis val, maar ik heb een vraagje voor je. Ramu, Laika en Sefto waren daarnet bij mij op de thee toen Ramu een liedje zong. Het heet geloof ik The strength to light your way. Weet jij waar het vandaan komt?' Vroeg Erica. 'Het is een oud liedje dat al generaties lang word doorgegeven in Albion. Iedereen kent het. Ik had het je moeten leren.' Zei Eriu. 'Het vreemde was dat, hoewel ik het nog nooit gehoord had, ik de tekst perfect konmeezingen. Is dat een Abbess ding?' Vroeg Erica. 'Niet voor zover ik weet. En mijn familie weet het allermeest over de Abbess. Misschien heb je het gewoon ergens opgevangen.' Zei Eriu. 'Vreemd genoeg, denk ik van niet.' Zei Erica.