Sevduğum (neftah)

29. Bölüm

Nefes sen bi duş al istersen canım. Sonra da uyu.
Tamam.

Nefes banyoya girunca biz da koltuklara oturduk.

Vedat'ı napıcaz şimdi? Gebertemiyoruz da.
Vedat nerde Doruk?
Gemide Berrak.
Atın denize gitsin.
Nefes'e söz verdik. Öldüremeyiz.
Ben atayım o zaman.
Ne diyorsun Berrak sen?
Ben atayım denize Doruk. Ben söz vermedim. Siz verdiniz.
Saçma sapan konuşma.
Saçma sapan değil Doruk. Başka çaremiz mi var? Hapiste de tutamıyoruz. Bir şekilde çıkıyor. Ondan kurtulmanın tek yolu bu.
Doğru. Tek yolu bu. Ama sen karışma Berrak.
Karışıcam Doruk. Bu zamana kadar karışmamam hata. Onun ölümü benim elimden olacak.
Berrak seni eve kilitlemek zorunda bırakma beni. Karışmıyorsun sen bu işe.
Kilitle. Bi şekilde kaçarım. Daha önce de kaçtım zaten.
Berrak. Bak güzelim. Bu iş bizim işimiz. Biz halledicez.
Halledemiyorsunuz işte.
Merak etme sen. Halledicez biz.
Susun bi.
Ne oldu oğlum?
Nefes'un sesu mi o?
Evet Nefes'in sesi. Ben bi bakayım.
Sen bi bak. Eğer müsaitse soyle baa. Ben gideyum yanuna.

Berrak kalkup banyoya girdu.

Nefes'ten

Kıyafetlerimi çıkarmadan banyoya girdim. Yere oturup ağlamaya başladım. Sesim duyulmasın diye suyu da açtım. Gözyaşlarım, yüzüme gelen sularla birlikte akıp gidiyordu. Beş dakika filan sonra kapı çalındı.

Nefes iyi misin? Geleyim mi yanına? Nefes bir şey söyle. Bak giriyorum.

Kapı açıldı ve Berrak içeri girdi.

Berrak çık.
Nefes gel çıkalım burdan.
Berrak çık.
Nefes böyle yapma. Gel çıkalım.
Berrak çık dedim sana. Çık.
Nefes...
Çık Berrak.

Berrak banyodan çıkıp kapıyı kapattı.

Tahir'den

Ne oldi?
Ağlıyor. Beni de kovdu.
Gireyum mi yanuna?
Gir.

Banyonun kapisunun önune geldum.

Nefes. Bak geliyrum yanuna.

Kapiyu açup içeru girdum. Yerda oturmiş ağlaydi. Yanuna gidup oturdum.

Tahir çık.
Nefes etma boyle.
Tahir git lütfen.
Burda yanluz ağlama. Benum yanumda ağla. Baa sarulup ağla. Göğsumde ağla. Omzumda ağla. Ama boyle yanluz ağlama.

Nefes baa sarulup ağlamasuni şiddetlandurdi.

Tahir ben yoruldum artık. Bıktım, usandım... Neden ben? Kimsenin başına gelmesin tabi ama... Yani neden ben?
Geçicek Nefes'um. Hepsi geçicek.
Bu zamana kadar kendimi hep öyle avuttum. Herkes bana aynı şeyi söyledi. Geçicek... Ama geçmedi. Geçmiyor. Her geçen gün sanki daha kötü oluyor. Unutmak için buraya geldim. Unuttum da... Ya da unuttum sandım. Ama unuttum sandıklarım tekrar buldu beni. Tekrar başıma geldi. Neden geçmiyor Tahir? Neden unutamıyorum? Neden bunlar benim başıma geliyor? Ben sadece mutlu, huzurlu olmak istedim. Çok mu şey istedim?
Hayatun, istedukleruni vermeme gibi bi huyi vardur. İstedukleruni vermez. Ama istemeduğun, korktuğun ne varsa başuna gelur. İstekleruni senun elde etman lazum. Çok engel çikacak karşuna, çok düşeceksun. Ama yanunda olanlar sayesunda tekrar ayağa kalkacaksun. Pes etmeyceksun.
Hiç pes etmedim. Düştüğüm zamanlarda da yanımda hep birileri vardı. Babam vardı. Berrak vardı. Doruk vardı. Onlar sayesinde tekrar ayağa kalktım. Yine düştüm. Pes etmedim ve tekrar ayağa kalktım. Her düştüğümde ayağa kalkabildim. Ama ayağa kalkarken yoruldum ben.
Yorulma. Ayağa kalkmaktan yorulma. O zamanlar yanunda yoktum. Seni ayağa kalduramadum. Ama bundan sonra yanundayum. Her düştuğunda yanunda beni göreceksun. Görmek istersan tabi.
İsterim. Ama korkuyorum. Biliyorum Vedat rahat vermez. İçeri mi girecek Vedat? Yine çıkar.
Korkma Nefes. Sakun korkma. Eğer korkarsan işte o zaman Vedat rahat vermez. O zaman kaybetmiş oluruz. Sen benum elumi tut. Yanunda olmama izun ver. Her şeyi daha kolay atlaturuz.
Atlatır mıyız?
Atlaturuz tabi. Hadi şimdi çıkalum burdan.