MY NEW BOSS IS MY SON's FATHER(New version)

CHAPTER 1

WARNING; THIS STORY WROTE 2014- 2015 . WHEN I'M 14 Y.O. FORGIVE ME FOR BEING CHILDISH. JUDGEMENTAL IS NOT ALLOWED. YOU BETTER TO KEEP SILENT AND FREE TO LEAVE THAN TO WRITE AN INSULTING AND NEGATIVE COMMENTS.

"Dad nandito na po ako..dito na po ako maninirahan pa kasama yung apo niyo..sana po hindi na po kayo galit sakin..kasalan ko kung nawala po kayo ng maaga..kung hindi po sana matigas yung ulo ko *sob*papa s..so. sorry po*sob*"

Umiiyak akong lumuluhod sa puntod ni papa..dalawang taon na nung huli ko siyang dinalaw kasi umalis ako ng Pinas pagkatapos ng libing niya..dala dala ang sinapupunan ko..dahil sa galit ni papa sa nagawa ko namatay siya sa sakit sa puso.So all of this is ....is my fault

Naging pabaya ako. Admit it or not. This is all my fault. Because of that ..i need to face the consequence.

Mag isa kung pinalaki ang anak ko and i proud to say napalaki ko talaga siya ng maayos. Siya yung nangyari sa buhay ko na hindi ko pinagsisihan Kahit wala siyang ama . Kahit ako lang mag isa . Kahit mahirap kinaya ko para sa kanya. Because I love him!

Four years old palang siya marami na siyang alam sa mga bagay bagay sobrang talino niya ning hindi mo magawang magsinungaling kapag kaharap mo siya kaya kapag nagtanong siya tungkol sa ama niya . Iniiba ko yung usapan at hindi ako tumitingin sa mata niya. Ayuko kong pag-usapan ang isang taong pinagtabuyan ako ....kami ng anak ko .

Pinangako ko bago ako umalis na hinding-hindi ko ipapaalam sa kanya na may anak kami .

"mommy don't cry...im sure lolo not mad at you anymore."

Hinawakan niya ang pisngi ko at pinunasan yung luha ko gamit ang kamay niya . Ang sweet ng anak ko siguro paglaki niya lapitin ng babae to kagaya ng a--., NEVERMIND -_- wala akong sinabi

"thank you..baby"

"im not a baby!!"sabi niya kaya na pout na lang ako.

"don't pout mom..im not a baby anymore im sorry...but mom im still your son"

Napangiti ako sa sinabi ng anak ko at ginulo yung buhok niya.

"mom?!"

"ok..im sorry"