Asklepios // Sekai

Tanıtım

Tanıtım olduğu için kısa kestim. Bu bölümü karakterleri ufaktan tanıtmak için yazdım da diyebiliriz. Yeni bölümü en kısa zamanda yayınlamaya çalışacağım. Bu arada en aşağıda Caduceus ve Asklepios'un asalarının resimi koyuyorum. Merak edeniniz varsa diye

Kai hakkında bildiğim şeyler çok azdı. Hastanede gördüğüm kadarıyla herkes onu ukalalığıyla kabullenmişti. En sevdiği hobisi neydi bilmiyorum ama hobileri içinde beni eleştirmekte vardı bu kesin. Kim Kai herkesi eleştirirdi ama özellikle beni eleştirmeyi seviyordu sanki. Zira her acilde müdahale edişimde tepemde bitiyordu. İlk konuşmamızda böyle başlamıştı.

"Neşteri öyle tutarsan hastayı öldürürsün." Demişti acilde bir hastaya hava yolu açıyordum.
"Ben neşteri hep böyle tuttum."
"Sicilinde çok ölü olsa gerek."
"Daha önce Doktor Strange'i izlemiş miydiniz Bay Kim?"
"Süperkahraman filmleri için büyük değil misin?"
"İzlemenin bir yaşı olduğunu zannetmiyorum"
"Sen film izlerken sanırım ben tavukları ve muzları ameliyat ediyordum." Her zaman bana söyleyecek bir şeyi olurdu. Cevap vermedim. Nasıl olsa kaybedecektim sonunda yine. Ben ona hep kaybetmiştim.

Onun sedyenin diğer tarafından yaptığım işi izlemesi beni ne kadar heyecanlandırsa da işimi başarıyla tamamladım. "Gördün mü?" demek için kafamı kaldırdığımda onu acilden çıkarken görmüştüm. Hatalarımı eleştirmekte çok iyi başardığımı görmekte o kadar kötüydü.

Bu olayın üstünden bir hafta geçmişti acilde yine dikiş atıyordum. Ve yine başımda dikilmiş beni izliyordu. Bazen başka işi olmadığını düşünüyordum. Dikişi bitirip hastayı gönderdikten sonra elimdeki eldivenleri çıkarıp çöpe attım. Kai'nin hastadan önce çıktığını biliyordum. Hiçbir zaman sonuna kadar durmazdı. Beni eleştirir giderdi. Ama bu sefer arkamı döner dönmez onunla karşılaşınca afallamıştım.
"Dikişin izi kalacak" dediğinde gözlerimi devirdim. Tabi başka ne demesini bekliyordum ki.
"Kimse daha iyisini yapamazdı."
"Ben daha iyisi yapabilirdim"

Gözlerim gözlerini buldu. İçimdeki şaşkınlık yüzüme yansımışmıydı merak ediyordum. Doctor Strange'in ikonik sözlerini tesadüfen mi söyledi yoksa gerçekten izlemiş miydi merak etmiştim. İzlemiş olma fikri bile yüzüme bütün gün geçmeyen bir gülümseme yapıştırdı.

Çalıştığım hastane de bir tane daha kalp ve damar cerrahı vardı. Bu ilk başlarda kulağa rekabet gibi gelse de uzaktan yakından alakası yoktu. Park Chanyeol bu koca hastane de çalışmak isteyeceğiniz en iyi partnerdi. Çok sıkışık olduğumuzda hastaları birbirimize yönlendirir, hastalarımız hakkında birbirimize danışırdık. Ameliyathane çizelgesinde birbirimize yer açar, boş olduğumuz zamanlardaysa birbirimizin ameliyatlarına girerdik. Bunlar size sıradan şeyler gibi gelebilirdi ancak ben Kai tarafından sürekli eleştirilip, ameliyathane de onunla sürekli köşekapmaca oynadığım için bunlar rahatlatıcı şeyler gibi geliyordu.

Öğlen yemeğimi de Chanyeol ile paylaşmayı çok isterdim ancak kendisi sanki hastane de başka kimse kalmamış gibi Kim Kai ile aynı dönemde okumuş fakülte arkadaşıydı. Neyseki Murphy bu çocuğa bu kadar acı yeter demişti bana. Öğlen yemeğini hastanenin kafeteryasında yemiyorlardı hiçbir zaman. Ben de tam bu yüzden hastanenin kafeteryasını kullanıyordum. En azından eleştirilmeden yemek yemek çok iyi hissettiriyordu.

Hastanede birkaç arkadaşım vardı. Kadın doğum uzmanı Irene ile aynı okulda okumuştum benim kıdemlimdi ve göz doktorumuz Wendy ile de Irene sayesinde tanışmıştım. Yine de departmanlarımız birbirinden çok uzak olduğu için birbirimizi çok sık göremiyorduk. Ben ya acilde ya da ameliyathane katında oluyordum genelde. Birde dahiliye doktorunuz Kyungsoo vardı ki kendisiyle arkadaş mıyız bilmiyordum. Öğlen yemeğinde Baek, Irene, Wendy ve benimle birlikte yiyordu ama çok nadir konuşuyordu. Koridorda ne zaman beni görse selam veriyordu ama Chanyeol'u ne zaman görse onu öldüreceğini düşünüyordum. İkisi arasında hep var olan tatlı bir çekişme vardı.

Ve en iyisini de sona bıraktım. Byun Baekhyun... İşinin bir sanat olduğunu ve kendisinin de bir sanatçı olduğunu idda eden kimsenin kale almadığı tek doktor. Bölümünü az çok tahmin edebilmişsinizdir sanırım. Kendisi Plastik ve Rekonstrüktif cerrahımız oluyordu. Böyle dediğim zaman onu küçümsediğimi düşünmeyin. Baekhyun'nun cidden sihirli parmakları vardı. Dikiş izi asla bırakmaz, müşterisinin memnuniyetini %100 karşılardı.

İşte hastanecek Baekhyun'u kale almama sebebi tam da buradan çıkıyordu. Müşteri memnuniyetini biraz abartmış olabilirdi. Doktor olmaktan çok sosyetenin yeni gözdesi haline gelmişti. Ara ara müşterilerinin davetiyle sosyete partilerine katılıyor dolayısıyla magazinde de yer alıyordu. Bu yüzden de aramızda pek de güzel bir namı yoktu. Kazanovalığı ve egosunu şöyle köşeye alırsak sahip olacağınız en iyi arkadaştı. Bir ihtiyacınız olsa hemen yanınızda olur. En kötü gününüzde bile sizi güldürmeyi başarabilirdi. Bazı kirli işlerine arada sizi de bulaştırıp çifte randevu ayağına grup sexi ayarladığı da olurdu ama dediğim gibi bunları kenara bırakıyoruz.

Bu Caduceus... Yanlış bilinen Tıp sembolü... Kendisi Ticaret ve haberleşme tanrısı olan Hermes'in asasıdır. Ambulansın üzerinde bunu görmek beni hep üzer aslında. Çünkü Hermes aynı zamanda ölü ruhların yer altına yolculuğunda rehberlik eden bir tanrıdır. Tabi bu tür ayrıntılar genel olarak bilinmediği için insanlar bunu bir sorun olarak görmüyor ama ne biliyim hastaneye giden bir arabanın üzerinde ölülere rehberlik eden bir tanrının simgesini görmek beni yine de üzüyor.

Bu da Asklepios'un asası... Asklepios Yunan mitolojisinde Sağlık ve Sıhhat Tanrısı olarak geçer. Tıbbın asıl sembolü çubuğa sarılmış tek bir yılandır.

Tabi her şey bir yana bu yanlış anlaşılmayı düzeltmek çok zor. Çünkü dünyanın birçok yerinde bu böyle bilinmekte. Yanlış bilinen ne kadar çok antik yunan ve antik roma terimi olduğunu bir bilseniz şok olursunuz. 😂😂😂