ASĪ GELĪN (Wattys 2023)

⁓29⁓

Ruhunuz acıdı mı hiç? Yaşadıklarınızın ağırlıkları altında ezilip yok oldunuz mu? İzlerini yok etmek için yok olmayı düşündünüz mü? Gözlerinizi kapatmaktan korkup yine de sonsuza dek kapanması için dua ettiniz mi? İsyankâr biri olmadım. Bu yüzden içimden geçen onca olumsuz fikirleri yok ettim. Ben ölüme sığınmamalı ve yaşamalıydım. Bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum. Hani ben çok güçlü ve asiydim. Hepsi hikayeydi. Ben en baştan beri güçsüzdüm. Ben güçlü olsaydım eğer zorla evlendiğim adamdan yardım beklemezdim. Ben çok güçsüzüm ve hep güçsüz ve yalnız kaldım. Hasan Karahan'ın yaptığı işkenceler, onu unutmak için baya savaş verdim. Gücüm var mıydı? Yaşadıklarımı hiç yaşamamış gibi hayatıma devam etmeme.

Her tokadın da ona karşı çıkmayı başardım. Bana zarar veren asi yanımın bir faydası yoktu. Karşımdaki kişi hastaydı. Ve ben her karşı çıktığımda daha fazlasını ödedim. O bana vurdukça benim umudum azaldı. Buradan kurtulamayacaktım. Onun eziyetleri ile yaralanan ruhum ve bedenim ölüm ile azat olacaktı. Ölümden korkmuyordum. Ben içimden duamla birlikte şehadetimi getiriyordum. Ben kendimden tiksiniyordum. Kızgındım ona engel olamayacak kadar güçsüz olduğum için.

Bekledim onu, tek ailemi... Bekledim sevdiğim adamı... Bekledim zorla evlendirildiğim eşimi... Ben bir hayale sığındım. Aklımı ve yaşama tutunmaktan vazgeçmeden önce onu bekledim. Mehmet Abi beni öptüğünde, onu sevsem de ona kızmıştım. Ve birçok farklı duyguyu birlikte hissetmiştim. Benim için bir ümit kırıntısıydı. Ama alçak herif benim hayallerimi yok etti. Beni öptü. Bir başkasının adını sayıklayarak. Bana her dokunduğunda kendimden iğrendim. Ben sevmeyi Mehmet Abiyle öğrendim. Onun elini tuttuğumda, ona baktığımda ve onunla geçirdiğim her an benim için değerliydi. Ben tek taraflı sevdim. O bana korumacı abi gibi yaklaştı. Ve şu an yaşadığım kendime olan kırgınlığımın bir tarifi yoktu. Ben onun bende bıraktığı izleri önleyememiştim. Kurduğum hayallerim yıkılmış ve yaşadığım gerçek bir kabustu.

~~

Benim hayallerimi bile yaralayan bu adam hastaydı. Babasının baskılarına dayanamayıp kendi benliğini kaybetmişti. Acı çekiyordu. Sevdiği kadını kaybetmişti. Ona acımıyor ve ondan nefret ediyordum. Hırsını benden çıkartıyordu ve beni elde edemediği kadının yerine koymuştu. Her öpmeye çalıştığında sevdiği kadını fısıldarken, bana el kaldırdığında babasının duyacağı mutluluğun sevincini yaşıyordu.

Bekledim, artık acı çekecek yanım kalmamıştı. Yorgundum. Ben bitik haldeydim... Beni hedef gösterip kaçmayı planlayan ona yardım etmiştim. Beni bulmuştu ve tam her şey bitti dediğim anda o gelmişti. Onun kaçmasına göz yumdum. Onun ellerinin ve düşüncelerinin pisliğine ben yeterince bulanmıştım. Mehmet Abi onu yaşatmazdı ve onun pis kanıyla bulanmasını istememiştim. Onun cezasını Rabbim verecekti. Ve ona hakkım hiçbir zaman helal olmayacaktı...

~~

Sevdiğim adam elleri mi tutuyor ben ona çekmesini söylüyorum. Görmek istemiyordum her erkekte o pisliğin bakışlarını görüyordum. Hastane ikinci evim olmuştu yine ve beni uzaktan izleyen adama yine yük olmuştum. Yaralarım olmasaydı eğer bir güzel banyo yapıp onun pisliğinden kurtulmak istiyordum. Yaralarım onları hissetmiyordum bile ruhumdaki acılar çok fazlaydı ve örtüyordu bedenimi...

Yine uyuyamıyordum. Her gözümü kapattığımda o pisliğin nefesini hissediyordum. Ne istemişti benden ne geçti eline bana zarar vererek mutlu olmuş muydu? Yasemin "Anne" içimdeki düğüm olan kelimeyi hak eden kadındı. Yanımdaydı hep. Çocuk gibi masallar anlatıp uyuyana kadar elimi tuttu. Sardı beni yüreğinin içine aldı sevgisiyle derman olmaya çalıştı yaralarımı kendi sahiplenmek istercesine, sardı beni yüreğinin en derinine bu dünyanın kötülüklerinden kurtarmak ister gibi...