part 8

3.1K 205 14
                                    

[Zawgyi]

ဆယ္ဟြန္းခုဟိုလူႀကီးကားေပၚမွာ ဘာစကားမွမေျပာရဲ။႐ွက္ေနတာလည္းပါတယ္။ ေသြးျမင္တာနဲ႔မူးလဲတတ္တာသူ႔အက်င့္။ ခုလည္းတစိမ္းေယာက်ာ္းေလးေ႐ွ႕မွာမူးလဲတယ္တဲ့။ဘယ္လိုေတာင္ေသာက္က်ိဳးနဲ႔ေနလဲမသိ။

"မင္းေခါင္းကနွစ္ခ်က္ေလာက္ခ်ဳပ္ရလို႔ ေတာ္ေသးတယ္။မင္းေမ့လဲသြားေတာ့ လန္႔သြားတာဘဲ"

"......"
႐ွက္ပါတယ္ဆိုမွ ေမ့လဲတာကပါလာေသးတယ္။

"မင္းကားကေတာ့ ကားဝပ္ေ႐ွာ့ပို႔ထားတယ္။ေနာက္တပတ္မွရမယ္တဲ့။ မင္းခုဘယ္သြားမွာလဲ။ ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"

"ဟန္ျမစ္ေဘးနားကေကာ္ဖီဆ္ိုင္ကိုသြားမွာ။
ဒါနဲ့က်ေနာ့္ကားကခင္ဗ်ားေၾကာင့္ပ်က္တာဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားျပန္ေလ်ာ္ေပးရမွာေနာ္"

"ကိုယ္ေလ်ာ္ေပးမယ္။ ဒါေပမဲ့မင္းကကိုယ့္ကို ခင္ဗ်ားလို႔ေတာ့မေခၚသင့္ဘူးထင္တယ္။ကိုယ္ကမင္းထက္အသက္ႀကီးတယ္။Hyungလို႔ေခၚ"

"မေခၚႏိုင္ပါဘူး။ဘာလို႔ေခၚရမွာလဲ ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ကခင္မွမခင္တာ"

"ကိုယ္ကခင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေကာ"

"ဟမ္"

"ကိုယ္ကေတာ့မင္းကို ခင္ခ်င္တယ္လို႔။အဲ့တာေၾကာင့္ကိုယ့္ကိုျပန္ခင္ေပးပါ့လား။"

"......"

"မခင္ခ်င္လည္းရပါတယ္။ကိုယ္ကေတာ့မင္းခင္လာေအာင္လုပ္မယ္"

"ဘာလို႔က်ေနာ္နဲ႔ခင္ခ်င္တာလဲ။က်ေနာ္နဲ႔ခင္ဗ်ားကသိမွမသိတာ"

"ကိုယ္ကေတာ့မင္းကိုသိတယ္ဆိုရင္ေကာWu sehun"

"က်ေနာ့္နာမည္ဘယ္လိုသိတာလဲ???ခင္ဗ်ားကဘယ္သူလဲ"

"ကိုယ့္နာမည္ကpark chanyeol။ကိုယ္မင္းနာမည္ကိုဘယ္လိုသိတယ္ထင္လဲ။"

Sehunရင္ေတြခုန္ေနတယ္။ဘာလို႔ဆို ခုေခတ္က တခုခု သိခ်င္တာ႐ွိရင္တန္းစံုစမ္းလို႔ရတာဘဲေလ။
ဒါေပမဲ့ငါ့ကိုseoulမွာသိတဲ့လူမွမ႐ွိတာ။ပါးမွာသားနွစ္ေယာက္ရွိမွန္းသိတဲ့လူရွားပါတယ္။ငါနဲ့ကိုကိုနဲ႔မွားတာမ်ားလား။မွားရင္လည္းကို႔ကိုနာမည္ျဖစ္ရမွာေပါ့။မွားတာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါဆိုဒီလူကငါ့ကိုလိုက္စံုစမ္းေနတာလား???ဘာလို႔လဲ?

ေနာင္တတို႔အလြန္(နောင်တတို့အလွန်)Where stories live. Discover now