TABURE ÜSTÜNDE UNUTULMUŞ KEDİ (tamamlandı)

9.BÖLÜM

2012 Ekim Ankara

BİR NEFES ALACAĞIM. BİR ÇÖZÜM BULACAĞIM. KAYGILARIM BENİ ELE GEÇİREMEYECEK. STRESİM BENİ ALT EDEMEYECEK.SADECE NEFES ALACAĞIM VE HER ŞEY YOLUNA GİRECEK.ÇÜNKÜ BEN VAZGEÇMEYECEĞİM.

SHAYNE MCCLENDON




Huzursuz bir haberin beklentisigibi bir doktor odasında Tuna ve Melek teyzesi alınacak haberin herhangi birköşesinden iyi tarafından bakmaya hazır şekilde bekliyorlardı.
Birkaç dakika sonra doktorMehmet bey elinde bir sürü kağıtla dolu bir dosya ile içeriye girdi. Uzun boyluvakur bir adamdı. Belli sorular sorabilir, ancak belli yanıtlar alınabilirdi.Çok vakit kaybetmeden konuya girdi.
" Melek hanım, Tuna hanımöncelikle merhaba... Size çok fazla tıbbi terim kullanmadan durumu anlatmayaçalışacağım. Anneniz'in durumu iyiye gidiyor. Kullandığı ilaçlar ve intiharayeniden teşebbüsü maalesef ki iyileşme sürecini etkiledi. Fakat buna rağmenoldukça sağlam bir vücudu var annenizin. İp boğazındaki hava kanallarınıoldukça etkiledi ve yemek borusu dâhil vücudunun hareket organını etkileyenbeyin fonksiyonları ciddi hasar gördü, biliyorsunuz. Bundan sonrası artık çokdaha uzun bir süreç."
Tuna: Açık konuşur musunuzdoktor bey. Ben anlamıyorum . Anneme ne oldu , ne olacak hala şaşkınlıkiçerisindeyim.
Melek:Ablam iyi mi ?
Doktor Mehmet : Bakınkaygılarınızı anlıyorum. Öncelikle sakin olalım. Çok iyi bir süreçgeçirmediğinizin farkındayım. Hastamızın psikolojik travmatik durumu olayıfiziksel boyutunu çok fazla etkiledi. Anneniz maalesef ki bundan sonra hayatınatekerlekli sandalye ile bakıma muhtaç bir şekilde devam edecek."
Odada ölüm haberinin geldiğio puslu, karanlık hava vardı. Ne olduğu ne yaşandığı hakkında bir fikri yoktukimsenin. Anlamaya çalışıyorlardı. Aradan zaman aktıkça o hava daha çokkendisini gösterir oldu. Herkeste bir tedirginlik, sürecin getirdiği birbelirsizlik korkusu vardı. Ne olacağı nasıl olacağı belli olmayan bir durumuniçine düşmüşlerdi.
Melek'inve Tuna'nın gözleri doldu. Konuşacak halleri yoktu. Doktor odasının ortasındabulunan bir kilime gözlerini dikip baktılar. Bir süre böyle kaldıktan sonraMelek dayanamayıp,
"Ben bakarım ablama. Negerekiyorsa da yaparım."
Doktor Mehmet : Çok zor birsüreç Melek hanım. Uzun bir süre bakıma muhtaç olacak. Belki aylarca belkiyıllarca.
Tuna öfkesinden kendisini kaçırıyorgibiydi. Suskunluğa büründü. Babası annesinin hastanede yattığı bir ay boyuncahiç gelmemişti. İlk intihar anında gelip, bulundu. Daha sonrasında zamanıgeçirince uğramaz oldu. Tuna'nın dünyası başına yıkıldı. Annesine ayrı,babasına ayrı üzüldü...
İki kadın, o doktor odasından çıktıktan sonra hiçbir şeyeskisi gibi olmadı. Ne hayatları ne istedikleri, asla eskisi gibi olmadı.Aradan aylar geçti. Melek teyze Kırıkkale'de yaşıyordu. Emekli anaokuluöğretmeniydi. Hiç evlenmemişti. Hayallerini, aşklarını, acılarını cebinekoymuş, yolunda devam ediyordu. Küçük bir kasabada yaşıyordu. Son görev yeriKırıkkale idi . Orada kalmış artım hayatını orada sürdürmüştü. Şimdi isebiricik ablası için elinden geleni yapmak adına yıllardır kurduğu düzeni bozup,Ankara'ya geldi. Bahçeli bir evleri vardı Ankara'da babadan kalma.Kırıkkaledeki tüm düzeni ata toprağına dönerek değişti. Tuna'nın üniversitesınavını kazandığı yıldı. İstanbul'u kazandı. Teyzesi her zaman Tuna'ya destekolmaya hazırdı. Ablasına da. Alıp Tuna'yı karşısına konuştu. Okuluna gitmesigerektiğini, annesine bundan böyle kendisi bakacağını, her şeyi konuştular.Maddi hiçbir sıkıntılarının olmadığını da söyledi. Tuna aylarca süren tedavisüreci ve annesinin durumunun düzelmedi.
***
2013 Eylül Ankara

Bir yıl'ın sonunda acılara dayanılmasa da mecburenalışıldı. Zaman geçtikçe Tuna'nın annesinin durumu aynı kaldı. Bir iyileşmeolmadı. Konuşamıyor, hiçbir duygunun tepkisini veremiyordu. Tuna, tekerleklisandalye ile hayatına devam eden annesinin durumuna daha fazla katlanamıyordu.Bazı acılar insanın gözünün önüne gelince insan kaçmak istiyor. Bu öyle biracıydı.
Tuna bir yıl boyunca dondurduğuokuluna artık gidecekti. Hazırdı. Tüm hazırlığını yaptı. Toparlandı.Valizlerini aldı. Ve İstanbul'a yola koyuldu.
İstanbul hikayesi geçte olsabaşlamış oldu...

***