▪I don't want▪ ~Jikook~ [✔]

{eight}

SEVGİLİM..

BU GÜN O KADDAAAARRRR MUTLU OLDUM Kİ.

Resmen telefonda sesini duydum. 7 ay Jungkook, koskoca 7 aydır duyamadığım sesini duydum. O kadar mutluyum ki ağlamak istiyorum biliyor musun?

O kadar mutluyum ki, son kez sesini duyabildiğim için.

O kadar mutluyum ki, mutsuz ölmeyeceğim için.

İlaçlarımı hazırlamıştım ve kendimi de hazırlamaya çalışıyordum ölüm için. Hoseok hyungun telefonu durmadan çalıyordu ama umrumda bile değildi, hatta duymuyordum. Ama nedense içimden bir ses telefonu açmamı söyledi çünki hyungunu "canım çikolata çekti" diyerek markete yollamıştım.

O kadar saftı ki, benim abim. Yemek yiyemediğimi, hatta 50 kiloya düştüğümü unutmuştu sanki.

Neyse, telefonu açtım. Numaraya bakmamıştım ama açtığımda kulağıma dolan hırıltılı sesle dizlerimin üstüne düştüm.

Aşık olduğum sesti bu. Her zamanki kadifemsi değil hırıltılıydı , ama o sesdi işte.

Senin sesindi Jungkook...

Konuşmadım. Konuşursam telefonu kapatacağından korktum, yeniden sana hasret kalacağımdan korktum.
Elimle ağzımı kapatıb ağlamaya başladım, sense hala diğer ucda "Alo, beni duyuyor musun? " diye sesleniyordun..

Sonra kapattın telefonu. Olsun sevgilim, sesini duydum ya sanki ölümden önceki en büyük hediyeyi verdiler bana.

Kapıyı kilitlemiştim. Hyung geç dönerdi ama her hangi bir tersliği kaldıramazdım. Ölmek için ihtiyacım olan gücü zar-zor toplamıştım zaten, eğer ölmezsem daha kötü olacağımı biliyordum.

Şu anda sana yazıyorum ama hafiften uykum geliyor. İlaçlar etkisini gösteriyor ha?

Neyse jungkook.... Ölmeden önce sana bir hediyem daha olacak.

İlk önce bu mektubu saklamayacağım. Burada duracak, tam da masanın üstünde. Çünki bulunmasını istiyorum.

Dolabımda, en alt çekmecedeki kutuda sana yazdığım diğer mektublar. Kutunun anahtarını buraya, mektubun üstüne bırakacağım. Ve bir de bir videom olacak sana. Büyük ihtimal banyoda bulacaksınız. Onu izlemeyi unutma tamam mı?

Neyse, hoşcakal sevgilim.