My dream boy

Part 62

Το ξυπνητίρι μου ακούστηκε και μια νέα μέρα ξεκίνησε. Έπλυνα το πρόσωπό και τα δόντια μου και φόρεσα μια μαύρη μπλούζα. Έχω αλήθεια αρκετές μαύρες τώρα τελευταία.

Γλύστρησα μέσα στο τζιν μου και έπιασα στο ώμο την τσάντα μου βγαίνοντας από το δωμάτιο.

"Ελπίζω να κατάλαβες το λάθος σου." Ξεκίνησε η μαμά μου ακουμπώντας το χέρι της στον ώμο μου και εγώ της νέυω απλά.

Ξέρω πόσο λάθος και αφελές είναι αυτό που πήγα να κάνω, δεν ξέρω καν τον τρόπο που σκεφτόμουν εκείνη την στιγμή.

"Σου ετοίμασα τοαστ." Ακούστηκε η φωνή του Ρότζερ και ξεπρόβαλε από την κουζίνα με ένα πιάτο στο χέρι του.

Ήρθε κοντά μου και το χέρι του απλώθηκε μπροστά μου, ενώ εγώ έπιασα το πιάτο και τον κοίταζα, είναι δύο λεπτά από πάνω μου.

"Τι θες;" Μούγκρισα.

"Παρακαλώ." Απάντησε εξυπνακίστηκα και γύρισε πηγαίνοντας πάλι στην κουζίνα, έλεος.

"Πως πηγαίνουν τα μαθήματα Άννη;" Ρωτάει για εκατοστή φορά από όταν ξεκίνησε η σχολική χρονιά.

"Μια χαρά." Απάντησα στο μπαμπά μου, αν καιβόλοι αυτό λέμε πάνω κάτω.

"Χαίρομαι, το τετράμηνο πλησιάζει." Είπε πέρνοντας το βλέμμα του στην τηλεόραση.

"Ναι, ακόμα δύο μήνες." Μούγκρισα ξανά.

Λεπτά ησυχίας - για εμένα, πέρασαν και σήκωσα το σώμα μου όρθιο μετακινώντας το στην πόρτα.

"Καλό μάθημα γλυκιά μου." Γύρισε το βλέμμα της σε εμένα η μαμά μου.

"Αντιο γλυκιά μου." Είπε και ο μπαμπάς μου καθώς η πόρτα έκλεινε.

Βγήκα έξω και  αναστεναστέναξα. Είμαι τόσο ευγνώμων που ο δίκτης του ρολογιού γύρισε επιτέλους και με βοήθησε να βγώ από το βασανιστήριο που ονομάζεται μου έχει αρχίσει να φέυγει.

Βάζουν το κανάλι της nova και βλέπουν την ζωή κάτω από το νερό σχεδόν τρεις φορές την εβδομάδα.

Αυτο το national geographic με μισεί.

Τα μάτια μου αντίκρισαν τον Έρικ και το μυαλό μου έφυγε από τις όρκες.

"Καλημέρα όμορφη." Είπε αγκαλίαζοντας με. Αυτο το αγόρι το συμπαθώ όλο και πιο πολύ. Όταν τον γνώρισα νόμιζα ότι είναι κανένας αισθηματικός τύπος που κλαίει όταν η τσούλα που γούσταρε φιλάει άλλον, αλλά με τον καιρό αποδείχτηκε πως είχα λάθος εικόνα για αυτόν.